Alevler, kâgir evden geriye külleri bırakmıştı. Yaşanmış onca anılar, bir anda yok olmuş ve antikalar, kayıplara karışmıştı. Dede, küllerde yanmış,...

Bayramlıklarını denemiş ve beğenmişti. Takım elbiselerini salona asmış, ayakkabılarını da elbiselerinin altına koymuştu. Annesi; bu bayram başka bir hazırlık da...

Aşılı fidanları kopartmaya eli gitmedi. İçi ürperdi, yapmamalıyım, dedi. Çok iyi de satılsa huzursuz oldu, suçluluk duygusu yaşadı. Fidanı bırakıp...

Sağlık memuru; uzun boylu ve güler yüzlüydü.  “Bugün de gülelim. Neşeli ol ki, şen kalasın,” derdi. Ağzından kötü söz çıkmazdı....

Kar bahçeyi örttüğü halde, lahana aklındaydı. Lahana sarmasını bugün yarın diyerek ertelense de yapraklarını kırmayı sayıklıyordu. Sarma için hazırlığa başlamıştı....

Sarı çehresiyle kara sakalı, tezat teşkil ediyordu. Tamirciye yaklaştığında bir anda soluk alışverişi sıklaştı. Elimden bir kaza çıkacak, der gibiydi....

Adı tahta köprüye çıkmıştı. Kalaslardan oluşan, böyle bir köprüye, “ahşap köprü” demek daha doğruydu. Çünkü kalaslar düzenli hale getirilmiş ve...

Keresteci, enine ve boyuna bir adamdı. Kasabalı ona “Kereste” ismini yakıştırmıştı. Kereste, akşam yemeğinden sonra, tekelin yanındaki parka gitti. Kaldırımda...

Soluk soluğaydı, elbiselerini değiştirip önlüğünü giydi. Tozdan korunmak için, ofisin kapı ve penceresini açtı. Yanında biten çocuğun, amca yarım çuval,...

Bıçağımız köreldiğinde, çavuşa giderdik. Çavuş bıçağı, kösele taşında, biletir ve adeta yenilerdi. Çavuş, Kasabada “kösele” diye çağrılırdı. Kösele, Kasabamızın renkli...

Ne işim var isanların arasında, diye düşündü. Kalkarken sendeledi, ambulansın sireni kulağını tırmaladı. Soğuk suya atlamış gibi titredi.  Perdeyi araladı...

Kuşluğa doğru, bir ağız daha ekmek çıkartmış ve çevreye un kokusu yayılmıştı. Karşı bakkalın çırağı eşikten, güçlükle adımını attı ve...

Selim, ürünlerine toz kondurmaz, pastalarım, baş tacımdır, derdi. Pastalarını kazara beğenmezsen, sana küserdi. Ürünleri onun için lezzet abidesiydi. Abidelerini sıralar,...

Asırlık ev, yığma taş duvarlarıyla, “konak” unvanı kazanmıştı. Taş duvarda pencere bir taştı. Taşı kaldırırsan açılan pencere, taşı yerine koyarsan...

Enkaz; yıkıntı yığınıydı… Öyle bir yığın ki yaşamın anlamını yitirdiği an ile ilgili çöplüktü… Enkazda kalıp umutla yanıp tutuşuyorsun. Yaşadıklarınla,...