FKB çalışanlarının sesini duyan yok!
“Ben bir anneyim” diye söze başladı ve gözleri yaşararak anlattı yaşadığı ekonomik sıkıntıyı…
“Tam beş aydır maaş alamıyoruz” dedi. Eşinin de aynı durumda olduğunu söyledi.
Bir müddet elde avuçta olanlar ile ve eş – dost destekleri ile idare ettiklerini anlattı. Sonra belki bu ay maaşımız verilir umudu ile kredi kartına yüklendiklerini anlattı.
O anlattı, ben dinledim. Sesini tek ben duydum. Oysa o kadar sayısı çok ki mağdurların hep beraber seslenseler Ankara duyar!
Keşke hep beraber seslenebilseler…
Beş aydır bu sorunu duyan yok. Yazan yok. Konuşan yok. Bunca kişinin üye olduğu FKB’ de örgütlü sendika da mı yok?
Sesi çıkmadığına göre, adı var ama herhalde etkisi yok! Aylardır FKB’nin başında olan Lütfi Bayraktar’dan bu konuda tek bir açıklama yok!
Ancak başka konularda açıklama çok…
Aylardır ilimizin siyasi parti yöneticilerinden ve milletvekillerinden de tek ses yok. İlimizin yerel medyasında da konuya yer verilmiyor!
Vekiller konuyu TBMM gündemine nedense taşımıyor.
Herkes adeta “ üç maymun”u oynuyor!
Eve ekmek alamamak, kirayı verememek, tencerenin boş kalması, okula giden çocuğa harçlık verememek ve elektrik – su parasını ödeyememek… Ne kadar acı bir durum değil mi? “Ben bir anneyim” diye söze başlayan FKB çalışanının anlattıkları bu acı gerçekler idi…
Şimdi kendinizi FKB çalışanlarının yerine koyunuz. Ve tek maaşla geçinen bir aile olduğunuzu düşününüz.
Başka gelir kaynağınız da yok.
Ne yaparsınız?
“Aile huzurumuz bozuldu” diyordu FKB çalışanı. Boş cüzdan, boş mutfak, boş mide ve borç!
Huzur kalır mı?
Medyada “üçüncü sayfa” haberlerinin artmasının arka planında yatan gerçek nedir? Ekonomik sıkıntılar ana etken değil mi?
“En zor olan da çocuklara ‘yok’ demek” dedi ve gözleri doldu. “Yok” sözcüğü hiç bu kadar sevimsiz gelmemişti bana…
Oysa FKB çalışanları tam beş aydır ‘yok’ ları oynuyorlar. Duyan yok, sorunu çözecek adımı atan yok.
İşin kötüsü sendikaları yok gibi…
Seslerini duyuracak siyasi destekleri yok gibi…
Konuyu TBMM’ye taşıyacak vekilleri yok gibi…
Kamuoyu oluşturacak basınları da yok gibi…
Kimsesizler ve o nedenle sessizler.
Başbakan ne diyordu geçen hafta, “ bu millette para var” … Başbakan, gelsin bir FKB çalışanının ailesine de görsün parasızlığı…
FKB için yedi yıldır filler tepişti olan çimlere oldu. Ezilen onlar oldu!
Hem de ezim ezim eziliyorlar. Tam beş aydır maaş yok.
Cüzdan boş, mutfak boş, mide boş…
Her gün FKB ve fındık konusunda ahkâm kesenler, ne olur bir kez de bu konuya parmak basın.
Basın da bu sorun bir an önce çözülsün. Yoksa FKB çalışanlarının aileleri çözülmeye başlayacak!..
