Umut hayatımızı canlandırır ve her şeyin kayıp olmadığı hissini yaratır. Ümitvar olmak güzel olmasaydı hiç Allah ümitvar olmamızı ister miydi… Ümitvar olmak güzeldir… Hayatında aman ümitsizliğe yer verme… Ümit çiçektir, ümitsizlik dikendir, canını acıtır… Umut insanı uyandıran bir rüyadır.” denilmiş
Ümitvar olursan duayı bırakmazsın,direnişi bırakmazsın… Sabrı bırakmazsın… Cesarete sarılırsın, Allah’a güveni terk etmezsin. Ölü gibi olmazsın canlılık gösterirsin… Allah’tan yardım beklersin… Karanlığı hayatına çağırma, ümitsiz olma. Öfkeye saplanır ümidini yitiren… Acılara gömülür, kahrolur…
Bazıları “Kabul olmayacak duaya amin deme” dese”de sen ümitli olmayı seç. Karamsarlık kötü haldir… Izdırap verir. Ümitsiz insan azmini de yitirir, direnişini de yitirir. Esir olur hemen bu zayıf kişiliktir…
Ümitvar olmak en büyük zenginliktir… İnsan sıkıntıya düşünce hemen Allah’tan ümidini kesiyor. Şeytan bunu sağlayan. Düşme tuzağa… Ey insan şeytana aldanma senin Rabbin RAHMAN. “Benim Rabbim rahman” de.
Bir şiirimde “Her kışın baharı var” demişim. İmtihanındı “Kış” devam edecek değildi… Baharın zamanı gelince uçup gidecekti, ama şeytan öyle demedi sana “dedin ki bu sıkıntım ömürsüz” ve sabır yerini isyana terk etti. Unutma o Rahmandır…
Sıkıntıya düşünce hemen dövünmeye başlama, hele isyana hiç düşme… Allah senden intikam almıyor… Kara gündür gelir geçer de… Sıkıntı karşısında örnek bir davranış öğretmiş Yakub peygamber bize… Yusuf Suresi, 87. ayet: “Oğullarım, gidin de Yusuf ile kardeşinden (duyarlı bir araştırmayla) bir haber getirin ve Allah’ın rahmetinden umut kesmeyin. Çünkü kafirler topluluğundan başkası Allah’ın rahmetinden umut kesmez.
Çıkmadık canda umut vardır de. Negatif düşünmekten kaç. Izdırabını dindir. Yangına körükle gidenlere kulak asma… Hep güzel düşün ve güzel olması için dua et… Kıştan sonra bahar geliyor, görmez misin. Sıkıntıdan sonra bolluğu bekle… Karamsarlığa izin verme…
Bir şeye azmettiğin zaman seni kimse döndüremezsin…. Azminden dönme… İki ileri bir geri gidersen yol alamazsın. Ümitsizlik insana işini zorlaştırır ve usanç verir insana. Ümitli olmak hep faydalıdır. Ümitsizlik ile kendine amacına zarar verme… Direnişini kırma…. Mesela seven sevilmez demişler ama sen yine de bir umut taşı ve sevmene devam et… Belki, adil olan Allah bu gayretini ödüllendirebilir…
İdam sehpasında olsan bile ümitli ol, yaşayacağım demelisin, bir mucize gerçekleşir diye düşünmelisin… Ümitsizlik kötü şey
Her ne kadar hayattan bıksan da darbe yesen de, hayatına bir gün öyle biri girecek ki sana geçmişi unutturup yeniden hayata bağlayacaktır… Neden olmasın… Umut dayanıklılık kazandırır, umutlu ol. Umut varsa bin kere düşsen kalkarsın… “Bin kere tevbeni bozsan yine gel” diyor mevlana.Umutsuzluğa yer yok hayatımızda de… Düş kalk ve yürü…
“Yarın bu günden iyi olacak” de. Kışın en soğuğuna direnen bir çiçek gibi olsun ümidin… Zayıf kişilikli olma.istikrarlı ol. Ümitli insan istikrarlı olur.
Her şeyin yok olduğu anda bile ümitvar ol… Düştüysen kaldıracak var. Umut özgürlük kadar tatlıdır, elden bırakma o çiçektir. Ümit sevinci besler, hüzne düşme… Ümitsizlik ölmektir. Esarettir.
Zincirler Vurdum Ellerime
Yetime vurmasın diye
Zincirler vurdum ellerime
O Allah dostunu gördüm
Yıldız yıldızdı gözleri
Nehirler gibiydi elleri…
O Allah dostunu gördüm
Dervişim artık
Harama uzanmasın diye
Zincirler vurdum ellerime
O Allah dostunu görünce
Zincirler vurdum ellerime
Seni bulunca
Ey Allah dostu
Öpülesi oldu ellerim
Zulme rızam yok artık
Zincirler vurdum ellerime
Aşkı bulunca ey Yunustan ilahiler okuyan derviş
Zincirler vurdum ellerime
Ve çiçeklendim
Seni bulunca çiçeklendim
Ey Allah dostu ey Yunustan ilahiler okuyan derviş
Seni bulunca ey Yunustan ilahiler okuyan derviş
Hangi gecenin sabahı yok ki
Hangi kışın baharı yok ki,
Ümit kesilmez Allah’tan
Tevbe ettim günahlarıma
Zincirler vurdum ellerime
Onu bulunca
O Allah dostunu
Ben şimdi bir bahardayım…
Saçlarımın Mekke bulutlarına yalvarışlarını gör…
Gözlerim şimdi uçurtmalarla birlikte göklerin maviliğinde…
Zincirler vurdum ellerime
Tokat vurmasın bir mazluma diye
Seni buldum ey Yunustan ilahiler okuyan derviş
Ben şimdi bir bahardayım…
Nasipmiş insan kardeşim
Kışlıktı kargalar dalımdan uçtu gitti
Bülbüller dalıma kondu…
Yoku var eden Allah’ımız var
Kışımı bahara çeviren…
Onu gördüm
O Allah dostunu
Ben şimdi bir bahardayım…
İnsan kardeşim eksik etme duanı
Her gecenin sabahı var
Her kışın baharı var
Darlıktan sonra bolluk vadeden Allah’ımız var
İnsan kardeşim eksik etme duanı
Duanı duyan var…
Aman düşme ye’se
Rahmeti sonsuz olan unutmaz seni de beni de
Verir bir bahar sevindirir…
İhtiyarlıkta diz ağrısını unutturur bu bahar
Onu bulunca o Yunustan ilahiler okuyan dervişi
Zincirler vurdum dilime
Ben şimdi bir bahardayım…
Gir gözlerimin mavi dünyasına
Uykularıma bak bir koşu var gül rüyasına
Seccademdeyim
Ben şimdi bir bahardayım…
Bahar rüzgarı gibi ellerimde rüzgarı…
Esti kar eridi yüreğimde
Güneş şimdi daha canlı
Vurmasın bir mazluma diye
Zincirler vurdum ellerime
Onu gördüm
Ben şimdi bir bahardayım…
İncitemem cananımı…
Çünkü” sevmişim yaradılanı yaradandan ötürü…”
Karıncayı incitmemiş dedem
Onu gördüm
Bahçeleri gül besliyor
Yetim kelimelerimin…
Bülbül dilime can yürüsün
İncitemem cananımı …
Onun adını ululamak için savaşmış
Seccademdeyim
Ben şimdi bir bahardayım…
Anaya – babaya öf diyemem
Ya kurursa dilim..
Teraziyi yanlış tutamam…
Yetimi kovamam soframdan…
Ve gönlümden
Sofra onun gönül onun…
Ben şimdi bir bahardayım…
Bahar rüzgarı gibi alnımda rüzgarı…
Gecesi yıldızlı bir bahar bu
Gecenin karanlığa yazdığı nur
Kalemin heceye dizdiği nur
Güneşin kalbime çizdiği nur
Bir güneşli dünyadayım
Kapıları cennete açılan bir bahar bu
Allaha ettim şükür
Seccademdeyim
Ben şimdi bir bahardayım…
Bin tevbe günahlarım size
Sor alnımın geceyle kardeşliğini ey tevbelerim
Bereket var toprağında
Gül bitirir bu bahar
Hayata cennet tadı rüzgarında
Mavi gökleri yıldız yıldız her gece
Uçan halı gibi seccade…
Ben şimdi bir bahardayım…
Bahar rüzgarı gibi gözlerimde rüzgarı…
Onu buldum
O Allah dostunu
Unutulmadın bulut bulut ağlayan…
Kulunu unutmayan Allah’ımız var
Ey mü’min kardeşim
İnsan kardeşim
Seccademdeyim
Onu gördüm
Ben şimdi bir bahardayım…
Bahar rüzgarı gibi dizlerimde rüzgarı…
Yalan çöl olup geldi üstüme
Bilemedi yazık ,
Dedelerimden kalan diri damarım var
Ben şimdi bir bahardayım…
Yıkadım göz yaşıyla beyazladı nefsim
Bir damla düştü dost gözünden sızladı nefsim…
Onu gördüm
Seccademdeyim
Şimdi bir bahardayım…
Bahar rüzgarı gibi buzlarımda rüzgarı…
Bükmeli nefsin bileğini geçte olsa
Seccadede öğütmeli alnı un gibi
Ve pişirmeli aşk güneşinde gönlü aş gibi
Ve boyun bükülmesini öğrenmeli huzurda
Ben şimdi bir bahardayım…
Ey Yunustan ilahiler okuyan derviş
İsterse şimdi yalan bütün süslü gemileriyle gelsin üstüme
Nafile
İster kışıyla fırtınasıyla gelsin
Nafile
Şimdi ben bir kalın gövdeli çınar gibiyim
Şimdi ben çınar gibiyim içimde güneş
Onu gördüm
O Allah dostunu
O Yunustan ilahiler okuyan dervişi
Haydi ömrüm şimdi çiçekli bahçe ol
Gönlüm ecdadın sende görmek istediği “Diriliş”
Ben şimdi bir bahardayım…
Bahar rüzgarı gibi omuzlarımda rüzgarı o günün…
