Şiddet insanın mayasında var. “Yani kan döken varlık”insan… Hz. Ademin iki oğlu birbirine girdi. Kabil şiddeti çözüm sandı ama bedeli çok ağır oldu…
Hz. Yakub’un oğlanları da şiddeti çözüm sandılar ve kardeşleri Yusuf’u kuyuya attılar…ama şiddet yine çözüm getirmedi… Hz. Yakub’u kazanacaklardı …
Eskiden şiddet araçları ya taştı, yada kuyuydu ama dünyamız iki dünya savaşı yaptı ve silahlar çok tahrip edici…
İnsanlık bir bütün et ve tırnak gibi… Ayrılmaz et tırnaktan ama din adamları ve siyasiler insanlığı bütün olmaktan çıkarıyorlar… Ayrılıklar ve savaşlar din adamlarının işi… Kur’andan başka korunmuş vahiy yok… Kimisi peygamberini ilahlaştırdı… Kimisi başka bir şey üretti ve dinler mezhepler, tarikatlar yığını dünyamız… Ve hepsi de kendini hak sanıyorlar işte akla düşman olanları Allah böyle sapıttırır…
“Ölüme dirime gelmesin” sözü meşhurdur… Kinci insanlar unutamıyorlar eskileri ve fırsat eline geçince kopuyor… Kardeşlik bitiyor fırsat ele geçince… Kalp kırmaya geliyor sıra fırsat ele geçince… İnsanlar kopmak için fırsat kolluyor…
Şiddetle bir şeyler başarmak huyu insanın şifa için geldiği hastanede bile şiddetle doktorları emrine sokmaya çalışıyorlar halbuki, doktor görevini biliyor ve hastasını kurtarmaktan aldığı haz ortada…
Şiddet çözüm olmaz, oldu sanılır.
Kin tohumları eken ekene, en başı din adamları çekiyorlar… İnsanın marifetullaha sahip olmaktan başka görevi yok… İbadet ahlak bu amaçla yapılırsa ibadet oluyor ve ahlak oluyor… Yok şu uğursuz… Yok şu kutsal… Dünya boş işler üretmişler din adamları… Kutsal olan marifetullah sahibi olmaktır… Buna hizmet etmeyen bir şey nasıl kutsal sayılır… Kemâlete götürmeyen şey nasıl kutsal sayılır… Veya uğurlu sayılır… Din adamlarının akla savaş açmaları bu neticeyi doğurmuş…
Şiddet Hz. Ademden beri çözüm getirmedi… Ve hiçbir zaman da getirmeyecektir ama kölelik sistemini çalıştırmak isteyenlerin başka baş vuracakları yol da yok.. .”Rüzgar eken fırtına biçer…” İki cihan harbi ülkeleri silah yarışına soktu…Fırtına koparsa tam kopar…
Çözüm sevgidedir… Kalpleri kazanmayı başaranlar siyasette de ticarette de her sahada başarılı olurlar… Aile hayatı da sevgi üzerinedir… İnsanlık bir ailedir bir birliktir bir bütündür… Sevgi ile var olur…
Şiddetin kazancı ömürsüzdür… Şiddeti çözüm sanan…
“İlk yumruğu atan fikirlerinin yetersizliğini kabul etmiştir.” der, bir Çin Atasözü. İki cihan harbi fikirlerin çözümüne yanaşılmadığı için çıktı… Sömürme fikrinden çıktı… Sömürü amaçlı insanlar şiddete baş vurur çünkü başka yolları yoktur…
İnsanın mayasında kan dökmek var, şiddet var, öfke var, kin var… Rabbin meleklere “Ben yeryüzünde bir halife var edeceğim” demişti; melekler, “Orada bozgunculuk yapacak, kanlar akıtacak birini mi var edeceksin? Oysa biz Seni överek yüceltiyor ve Seni devamlı takdis ediyoruz” dediler; Allah “Ben şüphesiz sizin bilmediklerinizi bilirim” dedi.” (Bakara/30)
(Diyanet Gazetesinde Yayınlandı)
Geceydi
Geceydi
O güneş sevilsin candan öte
Geceydi
Güneş beklendi
Güneş özlendi
Karanlığın sarayları boy verdi
Kar düştü, sevdanın kanı dondu…
Ağlandı
O Nebinin doğumu bir şafak,
O güneşti,yıkıldı karanlığın sarayları…
Güneş doğdu
Neşe doğdu
Süt anneye verildi
Bembeyaz bir süt
Bereket yağdı bereket üstüne
Medine’de yıldız yıldız izleri…
Medine uyandı öptü Nebinin ayağını
Dünya karanlığın ağında
Sadrının kitabını açtı melek
Gökler bir kitap gibi okundu…
Gökler nur saçar bir kitap gibi
O gökler sevilsin candan öte
Hira dağında
Güneşe tutulan ayna…
İlk ayetleri okudu nebi
Yağmur sessizliğiyle
Kur`an geldi ayet ayet
Çölde sevda pınarı
Rabbinin adıyla okudu Nebi
Kurtuluşa hamileydi cihan
Bütün gönüllere gül sergisi
Bahardı
Gül açtı
Gül açtı alınlar
Gül açtı eller…
O bahar sevilsin candan öte
Örtülere büründü Nebi
Hatice’nin örttüğü teselli bulutu…
Meyvesini verecekti o dua
Ömer kükredi gök gibi
Ziyaret edildi Beytullah
Kırk yıldız secde etti gibi
O kükreyiş sevilsin bayrak gibi
Ömer kükredi gök gibi
Kırıldı zincir
Gökte sevinç bulutu
Ebu Cehil getiremedi şehadet
Ebu Cehilin dilinde diken
Hayata nurdan elbise giydirdi
O büyük Peygamber
Çiçek açtı yetimin yüzü
Bal tattı özü
Miraçta ümmetim dedi Nebi
Ümmeti öz çocukları
Ebu Bekir Sıddık
Ebu Bekrin gözlerinde güneş…
Sönmesin Ebu bekrin güneşi
Altmış üç yıl ömrü Nebinin
Altmış üç güneş göğsümüzde
Vahyin rahmetine karşı çıktılar
Çiçek büyümedi ömürlerinde
Baş ezdi ellerindeki taş
Sofralarda zehirdi aş
Ağlandı
Kumlar sevinçle öperdi gül ayakları
İşkenceler edildi Nebiye
O sevdasıyla gül gördü işkenceyi
Güneşini gördü sevdanın
Elime güneşi verseler
Dönmem sevdamdan dedi
O can
O candı
Göklere yere
O can sevilsin candan öte
Gül mevsimi şimdi
Dünya karanlığın ağında
Mekke Bilal gibi bir köle…
Bilal’in gür sesidir
Hayat veren çöle
Üç yıllık muhasara
Küfrün karanlık kilidi
Çürüdü yıldızların ışığında
Işıklar bir güzel bir güzel
O cesaret dağ olsun özümüzde…
İki dostun ölümü
Eylülün işaretleri
İki dostun ölümü
İki kar tanesi
Hicret etti Nebi
Devlete ilk adım
Şafakta ilk ışık
Gözlere düştü ışık
O ışık sevilsin bayrak gibi
Hicret emri geldi
Yıldızlar kaydı Medine`ye
Taif`in taşları kahrından yandı
Medine, nur üstüne nur geldi
O nur sevilsin bayrak gibi
Medine şimdi anne kucağı
Hicret yolunda Nebi
Müşrikler oyun kurdu
Ne zaman ışığa karanlık karşı durdu
Süreka küfrün oku
Saplandı kumlardan sipere
Ey Süreka kumlar vurur tokatı
At sürülmez nur üstüne…
Kumlar yer yüzünde yıldızlar gibi
O kumlar sevilsin kahramanlar gibi
Ay doğdu Medineliler dedi:
Geceye vuruldu yumruk
Her an yeni bir gömlek
Gece soyunur vahşi elbiselerini
Her gün ayrı kıtada
Bir destandı yazılan
O destana sarılalım denize sarılır gibi
Hoş geldin dediler
Yüzlerinde nur ellerinde nur
Ateş gibiydi çöller
Deve çöktü kutlu yere
Gülistana dönüştü
Bilal ilk müezzin
Bilal su veriyor Medine`ye
Gül açtı adım adım çöl
Mescitler gülleri çölün
Bayramda şimdi her gönül
O aşk dağ olsun özümüzde…
Gazveler yapıldı küfürle
Karanlık öldü
Güneş yıkar geceyi
Ağıtı söylenmemiş tek ölü o
O ışıklara uzanalım denize uzanır gibi
Mekke feth edildi,
Dalga dalga temizlenen bir denizdi Mekke
Allaha şükredildi,şükür kulluk
Ümmet-i Muhammet bir büyük deniz…
Uhutta kırılan diş
Papatya
O bahar habercisi
Hamza yoluna baş koydun
Hamza dağ oldun gözümüzde…
