SAÇLARIN
Bir gümrah ormandır, kömür karası
Omuzlar aşağı, iner saçların
Dağılır, saçılır, tel tel ayrılır
Bukle bukle bele, biner saçların
‘Toplasan bir başka, dağıtsan başka’
Yel vursa dağılır, getirir aşka
Her teli nazenin, düşürür meşke
Salkım söğütlere, döner saçların
Siyah perçeminde, gül kokusu var
Çağır beni ey yâr, zülfün ile sar
Işık ışık parlar, buklelerin har
Sanki alev alır, yanar saçların
Bir Arap atının, uçan yelesi
Süzme ışıkların, berrak hâlesi
Dalga dalga hâli, kızlar kalesi
Kuş olur sineme, konar saçların
Zülüfler inceden, değer yüzüne
Dalarım çehrende, her bir izine
Benzetirim ince, sular sazına
Sevgimi, sevdamı; banar saçların
Bazen belik belik, örülür ince
Bazen uçar gider, saba yelince
Kokusu fesleğen, yaban gülünce
Irmaktır, billurdur, pınar saçların
Kınalı hâlleri, güneş hâlesi
Örgüsü, beliki; dağlar lâlesi
Rüzgâr dağıtınca, aşk şelâlesi
Yanar yanar bende, söner saçların
Celalettin Kurt
