Akıl yeterli olsaydı, Peygamberler göndermezdi Allah. Akıl rahmettir ama yeterli değildir… Deizm aklı yeterli gördü ama tabiat olaylarına doğru yorumlar getirmekten aciz… Akıl Allah’ı hissediyor, kabul ediyor ama yetmiyor ki insana bu, ölümden sonra ne olacağız sorusu var… Yani ahiret inancı .
İnsan vahye muhtaç yaratılmıştır, onun soruları bitmez hatta Kur’an bile onun sorularına yetmediği için yorumlanmış yani tefsir oluşmuş… Hadis kıyas icma… Ve alim görüşleri bilir kişi görüşleri rağbet görüyor… Yetiyor mu hayır… Kimileri de Kur’anla yetin diyor, mümkün değil…
İnsanın o kadar çok sorusu var ki, dinler ancak yarısını cevaplıyor… Hurafelere baş vurması da insanın bu sebepledir. İnsan sorularına cevap arıyor… İnsanın sorularına cevap yetiştirmek mümkün değil… Mezhepler de bu zaruretten oluştu… Mezhepleri din saya diyenler olsa da insanlar mezheplere sarılmaya mecburlar… Mezhebi kavga sebebi yapmak yanlış ama mezhepli olmak bir ihtiyaçtır…
Peygamberler dinler için elçilik görevi ile yetinmezler yaşanışını gösteren güzel bir örnektir aynı zamanda… Sünnet bu sebeple çok kıymetlidir… Dinimiz salihlere de alimlere de çok değer verdi….Salihlerin görüşleri din anlayışları da çok kıymet arz eder İslâm dünyasında… Alimlerin farklılıklarından oluştu mezhepler…
Peygamberimizi affedin “POSTACI” gibi görenler var. Peygamber aynı zamanda liderdir, devlet başkanıdır, mürşittir… Bir şiirimde “Güneş koydun gönlümüze
Ödenir şey mi hakkın” demişim.
Ödenir mi Hakkın
Güneş koydun gönlümüze
Ödenir şey mi hakkın
İki cihan güneşisin efendim
Ümmetin olduk
Şükür vacip bize
Ödenir mi hakkın
Kutsal davanın garip olduğu yerde
Şehit olsak Yasir gibi
Ödenir mi hakkın
Karanlığa kavgamız
Güneşin kavgası gibi…
Karanlık öldü güneşli ellerimizde
İki cihan güneşisin efendim
Yok oldu eneler birlikte
Denizler gibi camilerimiz var
Tarihler boyu
Cami cami aradım seni
Ödenir mi hakkın
Yolunu gözlüyor yine Bedir
Taşların,ağaçların düşü
Dile gelmek
Adını anmak…
Ödenir mi hakkın
Çağrımız gür
Bilallerimiz var
Karanlıkla kavgamız var
Yasirlerimiz var
Tarihler boyu
Yıldız yıldız kılıç çektik karanlığa
Ödenir mi hakkın
İki cihan güneşi
Efendim
Hasretinle yanmış Uhud
Dün yandığı gibi
Ödenir mi hakkın
Minareler var rahmetin susmayan bülbülü
Şu ezanlar ki susmayacak
Kulağımıza ezan okunmuş bizim
Dualarla şimşek olduk savaşında nurun
Kılıçtan keskin göz yaşlarımız
Yıldızlarla ördük bir nurlu duvar karanlığa karşı
Dualarla çıktık yola yine güneşlerin fethindeyiz
Ödenir mi hakkın
Bir sevda var içimizde
Ağaçların bahara sevdası gibi
Veysel olsun gönüllerimiz
Ödenir şey mi hakkın
Selam onlara olsun
En kaygan zamanda
Depremlerde
Gönüllerimizi sıkı tutan dağlarımıza…
Ödenir mi hakkın
Alınlarımız yıldız yıldız şimdi
Ödenir mi hakkın
Kur’an ki hakkın kitabı
Okuduk,öptük koyduk alnımıza
Ateş düşmüş içimize…
Akıyor gönlüm güzel Mekke’ye
Doğduğun yer diye
Ödenir mi hakkın
Öpüyor rüzgar Medine’nin taşını, toprağını
Ayakların değdi diye
Secdelerde alnını arıyor rüzgar
Deven düldül nereye diz çöktü…
Uhud’ta esiyor mecnun gibi bir rüzgar
Bedirde esiyor
Ödenir şey mi hakkın
Bilallerin var her asırda
Çağrının bülbülü
Ebubekir’in, Ömer’in, Osman’ın var
Alin var…
Ödenir şey mi hakkın
Ebubeki’rin, Ömer’in,Osman’ın vardı
Alin vardı
İlim sarayının dört kapısı
Kapındaydı Ali
Kapındaydı Hamza
Hamza ki çekilmiş kılıc…
Ödenir şey mi hakkın
Uhud der ki:
-Askeriyle gelse Nebi…
Ah
Uhud ağlıyordu Hamzayı görünce
Hamza kırık karanfil yerde.
Ödenir şey mi hakkın
Dün
Köleler sevindi
Güneş başka güneş gökte
Ay başka ay
Ayna gibi kırıldı işaretinle
Ödenir şey mi hakkın
O gün görünce o orduyu
Selama durdu Bedir
Kıyamete kadar küfre tokat oldu Bedir
Hendek küfre hendek…
Zaferle döndük kaç bedirden
Kaç yalanın haritasını sildik…
Ödenir şey mi hakkın
Beytullah bekliyor seni
Mekke Mekke olalı
Hiç öyle gamlı olmadı.
Ah Beytullah
Halin içler acısı…
Beytullah nur saçıyor dünyaya şimdi
Ödenir şey mi hakkın
İki cihan güneşi efendim
Evren kadar büyük bir senin ordun
Bulutlar şemsiyen olsa
Örümcekler ağ örme ustası
Güvercinler gelmiş uçup
Kör etmek için küfrün gözünü
Tam zamanında
Ödenir şey mi hakkın
Vahiy gelmiştir
Bir o gün mutluydu Hira
Hira hiç böyle sevinmedi
Oku diye çınlar toprak
Okumak için huzura koşar
Taş toprak
Ağaç yaprak…
Hira kaya gibi küfrün yolunda şimdi
Hira bir dağ gönül
Dağdır aşkı bilen gönül
Kavrulmuş taşları bile
Aşkın çölünde
Ödenir şey mi hakkın
Dağ gibi Ebubekir,Ömer,Osman,Ali
Bulutlar dağların başında taç
Güneşi ilk dağlar görür
Ay dağların avuçlarında çiçek
Pınarlar dağların göz yaşı
Ağaçlar göklere özlemleri
Dağlar azatlığın zirvesinde
Zikir akar ırmaklardan
Etrafında ağlar rüzgar
Kuşları dayanıklı dağların
Kış onların pençesinde can verir…
