Kendini bilmek veya okumak üzerine…
Cemiyetlerin en seçkin insanlarının ve her konuda cemiyetlere yön veren insanların çok okuyan insanlardan çıktığını biliyoruz…
İnsanı diğer canlılardan ayıran en önemli özelliği konuşan ve okuyan bir varlık olmasıdır…
Okumak kendini bilmenin yolu… Aydınlanmanın yolu… Gönlü gıdalandırmanın yolu okumaktan geçiyor… İnsan eğitilmeye elverişli ve eğitilmeye mecbur yaratılmış… Okumak ise eğitimde her kapıyı açan anahtara benzemekte…
Medeni dünyada ferdin ve toplumun güzel bir yer almasının yolu okumaktan geçer. İnsana ve insanlığa faydalı olmanın yolu okumaktan geçer… Allah’a güzel bir kul olmanın yolu okumaktan geçiyor…
Ne güzel okumak… Okumak ne güzel… Okumak aydınlanmaktır… Okumak yıkanmaktır… Aydın insan olmak ne güzel. Arif insan olmak ne güzel. Ruha can suyu vermek ne güzel… Okumak ne güzel… Gönlümüz ölmeden yetişin imdadına kitaplar…
Okumak sudan, ekmekten çok daha ihtiyaç insan için… Ava gidip avlanan insanlar olduğu gibi. Okudukları halde okumanın hasıl ettiği güzellikler hasıl olmayan insanlar da var
Nasıl okumak diye de soralım kendimize… Nasıl okumak. Okumak güneşi gönle dikmek olmalı. Okumak kendini bilmek için olmalı… Rabbini bilmek için olmalı… Dünyayı cennet kılmak için olmalı… Okumak sevgi güneşi için olmalı… Okumak şefkat güneşi kazandırmalı insana…
Okumak ne güzel… Işığa yürümekten daha güzel ne olur ki… Okumak ışığa yürüyüştür…
Okumak… beşikten –mezara kadar okumak diyorum. Okumak karanlık bir odada mumları yakmak gibidir… Bir gün yüksek sesle ”bu günler okumakla aram yok demiştim “sanki kargalar da gülmüştü bana…”
Evrenin en güzel çiçeğidir insan. Okumak o çiçeğin baharıdır.
Okumak… Okumayı sevmek, insana verilen büyük bir servettir. Çok okuyan insan kadar şanslı insan yok benim gözümde. Çok gezmeyi, çok okumaktan daha büyük şans olduğuna inandırmıştı biri beni. Çok okumadan önce yapılan gezmelerimi tekrarlamak istiyorum şimdi… Bana çok okumak mı- çok gezmek mi deseler şimdi hemen çok okumak derim.
Çok okuyan mı çok düşünen mi şanslı deseler. Cevabım çok okuyan olur… Kitaplar ne güzel, kitaplar annelerimizin hazırladığı sofralara benzer. Kitaplar ne güzel… Kitaplar meyvelere benzer… Bazı meyveler tadından yenmez ya… Büyüklerimizin gezip, görüp, üzerinde düşünüp kaleme aldıkları kitaplar da o meyvelere benzer ki. Ne gezmekle ne düşünmekle o kitapların ışığına erişemeyeceğimizi hemen anlarız. Bizlere yakışan çocuğun anne sofrasına koştuğu gibi , hiç zaman kaybetmeden o kitabın ışıklarına koşmak olmalı… Gezmeyi, düşünmeyi bırakıp o kitapla tanışmak olmalı. Bu bir bahtiyarlıktır kişi için… Ve bu bir erdemdir kişi için… Ve bu bir vazifedir kişi için… Çünkü bana göre kitap yazanlar sofrasını bizimle paylaşmak isteyen hayır sahiplerine benzer ki, sofrasını bizimle paylaşan bu insanların davetine saygı gerekir… Bulutun ağaca karşı bir görevi. Annenin çocuğuna karşı bir görevi. Zenginin fakire karşı bir görevi olduğu gibi. Kâmil insanların da biz kusurlulara karşı bir görevi var… Kâmil insanlar görevini yaptılar.Kusurlular onların ışıklarına koşmamakla saygısızlık yapmış olurlar… Gönülden gönüle yol vardır. Bu yol her gün onarılması gereken bir yoldur… İşte bu yol kitaplardır…
Evlerimizi aydınlatma konusunda ilk bulduğumuz ışıklarla yetinmedik, çıra ışığından mum ışığına daha sonra elektrik ışığına geçtik, güzel de oldu. Bu hassasiyetimizi gönüllerimizi aydınlatma işinde de göstermeliyiz. İlk ışıklarla yetinmemeliyiz… Sürekli okumalıyız… Okumak… Beşikten mezara kadar olmalı, ışığa doyulmamalı…
Beşikten–mezara kadar okuyalım… Unutmayalım ki, susuzluğumuzu giderme konusunda ilk bulduğumuz suyla yetinmedik…
Okuyun, okuyun… Ancak şunu da unutmayın okumak var- okumak var… Yunus Ermemizin ”Sen kendini bilmezsen bu nice okumaktır… Eleştirisine canı gönülden katılalım. Her emek meyvesi ile ölçülmelidir…Okumanın en güzel meyvesi “insana kendini öğretmesi” Okumak çok güzel… Hele kendini bilmek için okumak çok daha güzel.
Okuyun okuyun… Ancak şunu da unutmayın, güzel kitapları okuyun… Kitap var –kitap var
Kitap vardır altın dolu kumbara gibidir… Kitap vardır geçersiz para dolu kumbaraya benzer.
Ben okumaktan, okunanın bize öz eleştiri imkanı sağlamasını beklerim. Bizi ahlaken yüceltmesini beklerim. Bilgimizi artırmasını beklerim… Ben okumaktan sevap beklerim. Ben okumaktan insanlığa yarar beklerim… Ben okumaktan duygu ve fikir zenginliği beklerim… Ben okumaktan mutluluk vermesini ve mutluluk verecek neticeler beklerim… Ben okumaktan beni bilgi ve ahlak sahibi yapmasını beklerim… Ben okumaktan aklıma gözlük olmasını beklerim… Uykudan uyarmasını beklerim… En azından beni benden gelecek düşmanlıklara karşı uyarmasını beklerim. Ben okumaktan sapı-samandan ayırma kabiliyetimi artırmasını beklerim. Ben okumaktan bana bir aydınlık dünya vermesini beklerim. Ben okumaktan karanlığın dişlerini kerpeten gibi sökmesini beklerim. Ben okumaktan beni sevgilerle doldurmasını beklerim… Ben okumaktan gönül gözümü açmasını beklerim. Ben okumaktan evreni bir kitap gibi önüme sermesini beklerim… Okumak cahilliğin canına okumaktır… Okumak nefsin inadını kırmaktır…
Sevgiliye koşmaktır okumak… Bir zamanlar, kan pıhtısı olduğumu durmadan hatırlatsın bana okumak…
Okumalıyım, okumalıyım… Ancak şunu da unutmamalıyım, okumakla bitmiyor iş… Ne kadar okuduğumdan daha çok ne kadar etkilendiğim önemli… Benim okumam güzel ahlak için olmalı…
Okumak bize öz eleştiri imkanı sunarsa bu okuma güzel ahlak içindir. Güzel ahlak için okumalıyız …Sadece bilgi yükümüzü artırmak için mi okuyalım. Bu ambarı doldurmayı görev bilen hamala benzetir bizi…
Okuyun, okuyun diyorum… Bizim okumamız, kitapların leziz sofrasında doymak için olmalı, Kitapların leziz sofrasına oturmalıyız… Bizim okumamız bilgi yüklenmek için olmamalı. Sadece hamallığa soyunmak taşınanın kıymetini anlamamaktır… Ben ambarı doldurayım. Biri gelir bu ambarda birikeni sofralara taşır diye düşünmek bile nefsimizi nasipsiz kılmaktır ki, bu yapmamamız gereken büyük bir hatadır.
Okuyun okuyun; okumak, okumamaktan faydalı… Okumak en azından insanı rahata düşkün, tembel bir kişilikten kurtarır. Bu en basit amaç için bile olsa okumalı
Okuyun okuyun… Bilgi hamalı olmak için bile olsa okuyalım.
Okuyun okuyun… Büyük medeniyetler okumakla kurulur.
Okuyun okuyun… Medeniyet sarayının tuğlaları kitaplardır…
Okuyun okuyun… Geceyi yıkmak için okuyun… Geceyi yıkan güneşin ışıkları kitaplardır…
Okuyun okuyun… Gecenizi yıkmak için okuyun… Kendinizle ve çevrenizle barışmak için okuyun…
Okuyun okuyun… Gönlünüzün şifası için okuyun…
Okuyun okuyun … Yalnızlıktan kurtulmak için okuyun…
Okuyun okuyun… Gerçeklere erebilmek için okuyalım… “Bir ben var ben de benden içeru” diyebilmek için okuyalım
Koşun koşun kitaplara koşalım… Kitaplar buz gibi su akan çeşmelerdir.
Koşun, kitaplara koşalım… Kitaplar meyveli ağaçlardır…
Kitaplar meyveli ağaçlardır ama seçici olmamız da gerekli. İnsan meyve yerken bile tavsiyelere uyar. Bu hassasiyeti kitap seçerken de göstermeli. Ehil kişilerle istişare etmeyi unutmamalı. Seçmeksizin okumak hep zarar getirir. Diyabet hastasının inatla şeker yemesi gibi bir yanlışa düşmemeliyiz.
Koşmalıyız, koşmalıyız kitaplara koşmalıyız… Kitaplar kalkandır… İçimizde ve dışımızda hain düşman varken sığınaksız kalmak ne kötü… Koşun kitaplara, unutmayalım gönül evimizi yakanlar var, yıkanlar var…
Koşun kitaplara çiftçilerin tarlasına koştuğu gibi… Tarihten ışıklar biriktirin. Yerden gökten ışıklar biriktirin ve ikisi arasında olanlardan…
Koş kitaplara… Çeşmelere koşan susuzlar gibi… Kitaplar çeşmedir… Okuman gereken kitaplar çeşmelere benzer çirkinliğini unutturuyorsa… Çevrenin çirkinliğini unutturuyorsa… O kitaba tekrar tekrar koş…Susuzluğunu bilen çeşmelere koşar… Ruhunu özgürleştiren kitaplara koş… Nefsini ehlileştiren kitaplara koş… Gönlüne tercüman olan kitaplara koş…
Koşun kitaplara… Ağaç için su ne ise insan için kitap odur… Koşun kitaplara… Kevser şurubu var kitaplarda… Ne mutlu sana nehir kenarındaki ağaç…
Koşun kitaplara… Napolyon’un para para dediği gibi irfan ordusunun neferleri kitap kitap der. Onlar bilirler ki, içimizdeki düşman dışımızdakinden daha şerli… Onlar bilirler ki kalem kılıçlardan daha gerekli…
Koşun kitaba koşun… Güneştir kitaplar… Güneş olmadan gerçekleri göremezsin…
Koşun kitaplara… En kötü kitap bile okunmamayı hakketmiyor… Koşun kitaplara… Ciklet gibi çiğnenip atılacak kitaplar olduğu gibi. Hiç elden düşmeyecek kitaplar da var…
Koş kitaplara… Sana yasaklanan veya tavsiye edilen bütün kitaplara koş. Şunu unutma her kitap ayna gibidir. Çirkinlik okuyandadır… Senin bir melek olduğunu görsünler…
Koşalım kitaplara… Kitaplar da küser, diğer dostlarımız gibi
Onları küstürmek çok kötü. Size şunu söyleyeyim: En vefalı dostlarım kitaplarım çıktı. Kitap almak vefalı dost almaktır… Para verip altın almaktır kitap almak… Ben harçlıklarımdan biriktirerek tek kitap aldığıma hiç pişman olmadım…
Bir insan öncelikle “okumanın” insan yaşamında tarihler boyu süren iksirini görmeli …Bir Müslüman okumaya diğer insanlardan daha ziyade önem vermek zorunda olduğunu unutmamalı “İlk emir okudur… Bir insan en çok ta okumakla övünmeden haz almalı… Okumayan insan en çok ta zamanını öldürdüğüne inanmalı…” Bir insan ömrünü güzel değerlendirmek istiyorsa okumak ilk tercihi olmalı…
unutulmamalı şu gerçek: Su bitkiyi güzel kitapları okumak gönlü diri tutar…
Hamdi Oruç
