Elindeki zülfikâr değil… Neşter değil. Sen de ilmin kapısında değilsin… Zekanın kapısında değilsin… Aklın kapısında değilsin. Esmanın hikmetin kapısında değilsin. Rolün Hz Alinin rolü hiç değil. Boynundaki levhan cennetini hazırlamaz senin.
Mezhepçinin kılıcı ZÜLFİKÂR OLAMAZ, Karunları mı kestin… firavunları mı kestin… Kendini firavunun karşısındaki Musa yerine koyan. Kardeş kanı akıttın… Katilsin…
“Kalbini yardım mı” peygamberimiz usameye söylemişti bu sözü…”Hz. Usame ve arkadaşları bir seferdeyken, düşmanla karşılaşırlar. Sürtüşme çıkar ve bu esnada Hz. Usame muhatabıyla boğuşmaya başlar. Rakibini yere düşürür ve tam kılıcını kaldırıp öldürmek üzereyken yerdeki kişi, “Eşhedü enlá ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resûlühü – Şahitlik ederim ki Allah birdir ve yine şahitlik ederim ki Muhammed O’nun kulu ve elçisidir!” diye haykırır. Ancak Usame bunu duymazdan gelir ve onu öldürür.
“Allahta BİZ” ol mezhepçi olma… Cemaatçi olma… Irkçı olma… Menfaatçi olma… Nefisci olma… ĢPartici olma…
İlmin kapısında değilsin bilmin kapısında değilsin. Hz Ali o güneşin ilminin kapısındaydı. Aklın kapısında değilsin… Zekanın kapısında değilsin… İlmin kapısında olsan, adaletin kapısında olsan… Şefkatin kapısında olsan… Yumuşak huyluluğun kapısında olsan 99 isimin her hangi birinin kapısında dilenci olsan… Esmanın kapısında sayarım seni. Allaha kul sayarım seni… Mezhepçisin, dedenin intikamını torundan almak alçaklıktır. Alçaksın, katilsin…
Duama ve dualarımız ehli kibleyi kucaklayanlar için olmalı.İnsanlığı adaletli, şefkatli kılmaya çalışanlar için olmalı… Elindekini zülfikar sanan katiller, asrımız size kaldı. Osmanlı yok artık…
Sabah Ezanları Okunurken
Minareler sevinçli
Sabah ezanları okunurken
Bu çağrı bana…
Minareler
Gönlüme her sabahın ilk ışıkları gibi bu çağrı…
Gönlüme aşk güneşi doğar
Sabah ezanları okunurken
Okunurken sabah ezanları
Kainat açık kitap gibi…
Işık hücümu var gönlün odalarına
İçimin boş testisi dolar
Okunurken sabah ezanları
İki gözüm iki gül bekçisi…
Av peşinde iki avcı
Gök yüzü haşin değil
Kuşların gagalarında ışık
Okunuyor sabah ezanları
Gül derdinde bülbül
Uyku tutma gözlerimi…
Okunuyor sabah ezanları
Minareler inceldikce inceliyor
Uzak dağlar uyanıyor
Karanlık bırakıyor yakamızı.
Zaman penceremde bir karanfil
İçim beyaz güvercinler kafesi…
Beyaz güvercinleri de vururlar zeytin dalını da ki hiç bir canlıyı öldürmeye haklı gösteren neden olamaz. Varoluşun hayatın akışı içinde doğal ölümle sonlanmasıdîr hak. Ne inan İnanı ne de inanmıyanı inanan öldüremez bunu kendinde hak görmesi akıl hastalığıdır ancak. Bırzkalım her canlı yaşama hakkını sonuna kadar yaşasın. Kendine benzemeyenı öldürmek akıl tutulması.
Beyaz güvercinleri de vururlar zeytin dalını da ki hiç bir canlıyı öldürmeyi haklı gösteren neden olamaz. Varolanın hayatın akışı içinde doğal ölümle sonlanmasıdır hak olan.
Ne inanan İnanı ne de inanmıyanı inanan öldüremez bunu kendinde hak görmesi akıl hastalığıdır ancak. Bırakalım her canlı yaşama hakkını sonuna kadar yaşasın. Kendine benzemeyenı öldürmek akıl tutulması.