Ezan Türkçe mi okunsun?.. Birlik ve dirlik için İslam aleminin her ülkesinde ezan Arapça okunmalı… Bilal’i hatırlatsın bize… O güzel asrı hatırlatsın…
Ümmet olmanın sorumluluğu var… Fedakarlık da gerektirir bu amaç ama Ziya Gökalp farklı düşünmüş. Neden mi farklı düşünmüş Araplar küstürmüş Türkleri… Ama sadece o Araplara küs eski Araplara küsme… İşte o şiir: Bir ülke ki camiinde Türkçe ezan okunur,
Köylü anlar manasını namazdaki duânın.
Bir ülke ki mektebinde Türkçe Kur’ân okunur.
Küçük büyük herkes bilir buyruğunu Hüdâ’nın…
Ümmet olmazsak. Sorumluluğumuza sırt dönersek Allahın dinine hadim olmazsak iki cihanda da Allah bize sahip çıkmaz… Bir darb-ı mesel anlatayım size: Üç çubuğu varmış babanın elinde üç çocuğun temsili bu üç çubuk. İşte demiş baba bir olursanız sizi kıramazlar… Ayrılmayın aman… Unutmayın kırmak isteyenler var… “Böl ve yut” düşmanlarımızın işi bu… Bile bile bölünelim mi?..
Ablam Bir Gül
Sarmaşıklar gibiydi onu arayan küçük ellerim
Sokak gülmezdi yüzüme ablam sen olmasaydın…
Gülüşü gül
Gelişi gül
Oh ablam bir gül…
Köy evinin bahçesinde
Gül gönül gül
Ablan var
Elinden tutuşu gül…
Gül oluyor ablamın elleri rüyalarımda
Gülüşlerim gül oluyor onu görsem
Uyandığımda köy evinde
Bir de anne gül…
Köy evinin odaları gülüyor o girince
Ve öğretmen gül
Sınıfım gülüyor o girince
Şu hayat gül öğretmenin varsa gül çocuk
Anne gül abla gül şu hayatta
Anne gülse, abla da gül…
Gül ikisinin de gülüşü…
Elleri gülleri büyütür ikisinin de
Ev gülmezdi ablam olmasa
Sokak gülmezdi yüzüme ablam olmasaydı
Yarı öksüz olurdum bu evde bu sokakta…
Ablam bir gül
Annem öldü diye hep ağladım
Göz yaşlarım dinsin
Benim bir ablam var
Benim bal ablam var
İçime güneşler çağırdım
Baktıkça yüzüne
Boyun büktüm
Tatlı sözüne…
Abla gül
Abla gül
Dindirmez acılarımı başka bir gül
Eli dostluk sofrası
Dili dostluk sofrası
Gerçekleşti bu çocuğun rüyası
Abla bal
Anzer balı
Abla dal
Tuba dalı
Abla tatlı dil…
Sildi göz yaşımı elleri gül
Güldü ben gülünce yüzü kandil…
O bir güneş abla
Çiçek alkışlar onun olsun
Ablamın hakkı en çiçek alkış
En bal bakış
Zaferden dönen komutandan bile daha çok
Zırha bürüdü ellerimi baktıkça gözleri…
