AKP iktidarının, geçen 11 yıla bakarak, ekonomi bilmediği açıkça ortaya çıkmıştır. Zira; kendilerinde tasarruf, verimlilik, istihdama katkı, yatırıma öncelik fikri (bol bol atılan nutukların aksine) yoktur. Şov amacı ön planda gelmektedir.
En açık örnek de, DDY yatırımlarında görülmektedir;1- Ulaştırma Bakanının beyanlarına göre, son 11 yılda, demiryollarına 30 milyar TL’lik yatırım yapılmıştır.
2- 2014 bütçesinde; en büyük pay yine TCDD’ye ayrılmış bulunmaktadır. (5 milyar /802 milyon TL)
a) Enerji yatırımları için 3 milyar/425 milyon TL; Milli eğitime 5 milyar/17 milyon TL yatırım ödeneği ayrılmıştır.
b) Demek ki,eğitim ve sağlık konuları demiryolları kadar önemli değildir. İmalat sektörünün önemi ise hiç yoktur.
c) TCDD’nin ülke bazında yük taşımacılığındaki payı yüzde 4,1, yolcu taşımacılığındaki payı ise -sadece yüzde 1,6’dır. Ama ülkenin tümüne hitap eden eğitim ve sağlık hizmetlerinden daha önemli görülmektedir.
3- Aslında TCDD’ye aktarılan kaynak; 30 milyar TL/Yatırım, 15-16 milyar TL’de sermaye artışı ve görev zararı olmak üzere, 45 milyar TL’nin üzerindedir. Buna rağmen, kurumun mali yapısı düzelmemiş, verimlilik artmamış, her yıl daha da kötüye gidilmiştir.
Şöyle ki;
a) 2004 yılında gelirlerin giderleri karşılama oranı yüzde 46; 2008 yılında yüzde 38; 2012 yılında ise yüzde 33’tür. (2012 yılınının gelirleri 1 milyar/36 milyon , giderleri 3 milyar/188 milyon, zarar 2 milyar/152 milyon TL’dir)
b) Aynı yıllar için; gelirlerin personel giderlerini karşılama oranı, sırasıyla yüzde 93/yüzde 82 ve yüzde 74 olmuştur. (2012’de personel gideri 1 milyar/430 milyon TL’dir)
c) Kurumun 2004-2012 döneminde gelirleri yüzde 45, giderleri ise yüzde 70 artırılmıştır. Personel sayısı, ihtiyacın iki katıdır. Sendika istediği gibi at oynatmaktadır.
d) Yolcu taşıma gelirleri, giderlerin ancak yüzde 15’ini karşılamaktadır. Yük taşımada oran yüzde 29’dur. Demek ki yolculara yüzde 85, yük sahiplerini de yüzde 71 sübvansiyon sağlanmış olmaktadır.
4- Demek ki, ‘yurdu demir ağlarla biz örüyoruz’ edebiyatının, ekonomik açıdan bir anlamı yoktur. Bir israf söz konusudur. Hızlı tren vb. övünmelerin şov dışında bir önemi bulunmamaktadır. Bu harcamalar geri dönüşü olmayan, ülkeye bir teknoloji getirmeyen (zaten teknolojik herşey ithal edilmektedir) yüksek vasıflı imalatları öngörmeyen, karakterdedir.
Elbette, bu ihalelerin hangi müteahhitlere verildiği incelenirse, dikkate şayan tablolar ortaya çıkacaktır. Kimlerin kayrıldığı görülecektir. Havuz operasyonunun arka planı tespit edilebilecektir.
5- Bu iktadar birazcık ekonomiden anlasaydı, bu büyük tutarı, enerji sektörüne aktarırdı. 30 milyar her yıl 5-6 milyarlık enerji ithalatı ikamesi sağlaya
