Deprem terbiye edecek mi?.. Ey insan hiçsin… Boyun bük… Hiçliğimizi hatırlayalım…
İnsanımız anlık yaşıyor dini… Geçmişte vukubulan bir depremde Bursa garajındaydım… Hocalığımdan utandım… Herkes benden hocaymış… Salavat getirenler… Şehadet getirenler… Ben ise sadece tefekküre dalmıştım… Sıkıştığımızda iyi müslümanız…
İnsanımız anlık yaşıyor dini… Mum gibi. Cuma müslümanı var… Ramazan Müslümanı var… Daha sayayım mı?Sadece camide Müslüman iş yerinde ve sokakta hovarda olanlar…
Aşıksanız, gönlünüz hep Allah’a talipse… Ülkün rıza ise inancın ahlak vehale erişmişse “Uçmuş” derler size… Kınanırsın…
Avusturalya için dediğini kendin için neden demiyorsun… De şimdi… Develerin ahı. Aç uyuyan komşu çocuklarının ahı mı tutmaz… Peygamberin komşusu açken tok yatan bizden değil… Buyurmuştu… Öz eleştirini yap… Gururlanarak girmeyecektin apartmanına… Sorgula kendini. Gayretullaha dokunan bir şey yapmış olma… Senin başına gelen yarın benim başıma gelecek… Ama öz eleştiri yapmıyorum… Bu eksikliğimizdir kültürümüz belli… Hiçliğimizi hatırlayalım…
Bu deprem öz eleştiri yapmaya yöneltmeli bizi… Her konuda ve dini konuda da öz eleştiri yapalım. Tesadüf yok… Hikmeti var her tecellinin… Rab terbiye etmek mi istiyor bizi diyelim… Evet terbiye etmek istiyor hem her konuda ve dini konuda da…
Yine Çocuk Olsam
Yine çocuk olsam
Yine papatyalar toplasam kırlarda
Yine oynasam sokaklarda
Tel çember çevirsem
Değnek ata binsem
Topkoştursam
Yine çocuk olsam
Uçurtmam olsa
Misketlerim olsa yine
Yine çocuk olsam
Ah yine çocuk olsam






















