Cumhurbaşkanlığı seçimlerine az bir süre kaldı. Ve hergün, her saat Başbakanın konuşmaları (hemen hemen) tüm ekranlarda yer almaktadır. Eşit şartlarda cereyan etmeyen bir yarış izlemekteyiz.
Sayın İhsanoğlu, gerçekten çok kaliteli, bilgili, geçmişi başarılarla dolu, tam anlamı ile münevver bir Beyefendi. Üslubu yumuşak, birleştirici, saygılı ve dikkatli. Kimseyi hedef almıyor, saldırmıyor, tehdit etmiyor, ayrımcılık yapmıyor. Devletin imkanlarını kullanmıyor.
Türk halkına büyük bir sorumluluk düşmektedir. Ya demokrasiyi, uzlaşmayı, huzur ve güveni tercih edecektir. Ya da, tek adam yönetimine; bitip tükenmek bilmeyen kıyımlara, baskılara, ayrımcılıklara, bölünmelere, yol açacaktır. Yargının, eğitimin, ekonominin, tam anlamı ile dejenere edilmesine izin verecektir. Açıkça ifade edilen, intikam, baskı, sindirme senaryolarına destek vermiş olacaktır.
İktidar, her işi bırakmış, Cumhurbaşkanlığı seçimine odaklanmıştır. Hem dış politikada, hem de iç politikada dökülmektedir. Uyuşturucu, cinayetler, hırsızlıklar, gasplar başını almış gitmektedir. Güneydoğu zaten terör örgütüne teslim edilmiş, devlet ortadan çekilmiştir.
Ekonomi, reklam edilenlerin aksine dökülmektedir. Tek memnun olan kesim, yandaşlardır. Zira, kamunun sırtından zengin olmuşlardır ve olmaya devam etmektedirler. Torba kanunlara konan, özel maddelerle korunmaktadırlar. Şu an devletin elinde kalanlar da, zarar üretmeye devam etmektedirler. Mesela:
1- Ülkemizde, şeker üretiminin yarıdan fazlası, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş. tarafından gerçekleştirilmektedir.
Mevcut 33 şeker fabrikasının 25’i, bu kuruma aittir. Ayrıca; 4 alkol fabrikası, 2 makina fabrikası, 1 elektromekanik fabrikası ve 1 tohum işleme istasyonu vardır.
2- Şeker fiyatlarının belirlenmesinde, (maalesef) bu şirketin maliyetleri esas alınmaktadır. Ve dünya piyasalarında, tonu 490 dolar olan şeker, Türkiye’de bin 100 dolara satılmaktadır. Ülkemiz, şeker fiyatında dünya ikincisidir. (Kimin umurunda? Yeter ki yandaşlar mutlu olsun.)
Mevcut perişan tablo, iktidarın umurunda değildir. En küçük bir düzelme gayreti yoktur.
a) Kurumun, Alpullu-Susurluk ve Çarşamba fabrikalarında, yeterli pancar temin edilemediği için, hiç üretim yapılmamaktadır. Ancak, sıfır üretime rağmen binden fazla personel istihdam edilmektedir. İşin trajik yanı, üretim olmayan Susurluk Fabrikası, 25 fabrika içinde, en fazla geçici işçi istihdam eden 3 fabrikadan biridir.
b) Çalışma süresi; (kampanya) Ağrı’da (yılda) 23, Elazığ’da 19, Kars’ta -sadece- 9 gündür. Ama, hepsi 365 gün maaş almaktadır.
c) Kars fabrikasındaki işçi sayısı 240’tır. Pancar ekimi yapan sayı ise 204’tür. Ağrı’da, işçi sayısı 427; pancar çiftçisi sayısı ise 422’dir. Yani işçi sayısı çiftçi sayısından fazladır.
d) Üretilen şekerin satış geliri, personel maliyetlerinin üçte birini bile karşılamamaktadır.
e) Özel sektör, kendi fabrikalarında, önemli ölçüde modernizasyon yatırımları yaparak, işçilik, yakıt vb. giderleri düşürdü. Ayrıca; birbirini takip eden proseslerle, şeker pancarını en son noktaya kadar işleyerek, çok sayıda yan ürün elde etti. Böylece gelirleri de arttı.
Mesela, Konya Şeker Fabrikası, toz şekerin yanında, sıvı şeker, arı yemi, ilaç şekeri, yem, sıvı gübre, bioetanol üretmektedir. Her yıl üretim miktarını artırmaktadır. Bu arada, (Konya ve Çumra Şeker Fabrikalarını ihtiva eden) üretici birliği olarak, tarım, enerji, ticaret ve sanayi dallarında 2 Milyar TL’den fazla yatırım yapmıştır. Yüzlerce insan (gizli işsiz olarak değil, gerçekten) iş sahibi olmuştur.
T. Şeker Fabrikası ise devamlı gerilemiştir. 4 alkol fabrikasında, sadece birinde üretim yapılmaktadır. Etil alkol üretimi, (ki satış değeri şekerden yüksektir) 25 milyon litreden, 6 milyon litreye düşmüştür. (Konya Şeker’deki üretim kapasitesi 84 milyon litredir.)
Neticede, şirket son 3 yılda 590 milyon TL zarar etmiştir. (2013 yılı zararı, 252 milyon TL’dir)
Sonuç, iktidar boş laf üretimini bırakıp, icraat yapmalıdır. Yapılacak iş çok da basittir. Türkiye Şeker Fab. A.Ş.’nin tüm tesislerini, en kısa sürede, üretici kooperatiflerine, uzun süreli kira anlaşmaları yaparak, devretmek.
