'' Evde kal” diyerek insanları dışarıya çıkartmamak çok da doğru değildi. Çünkü bulaşıcıya karşı, “tam kapanma” sağlanacak ve bulaşma riskini...

Soğuk aylarda solgun ve çalı şeklindeki bitkileri gördüm. Zor farkında oldum, sarmaşığın, ortancanın, hanımelinin ve sümbülün. Yol kenarından dalgaların geldiği...

Dalda olgunlaşmasını beklemek zorundaydık. Çünkü babam, “Ham elma yenmez,” Derdi. Biz de aksine dalında yeşil iken yemeye bayılırdık. Dökülenlerin hepsi...

Göç etti büyük şehirden, baba ocağına. Aradan geçen onca yıla rağmen. Göç etti ya bir de içine sor. Tükürdüğünü değil...

Sosyal hayatının gereği, çiçeklerdeki sesini duymalısın. Bal özüne ulaşmadaki gayretini. Hortumuyla bal özüne ulaştığındaki neşesini hissetmelisin. Sesindeki nağmeyi ta gönülden...

Yıllar mı kayboldu, yoksa biz mi zamana kayıtsızdık. Düşünemedik, karşılaşacağımız fotoğraf karesini. Gelecekti önümüze fotoğraf karesi, duvardaki tablonun köşelerinde. O...

Bir ideolojinin peşine takılıp yaşamak, hissimizi okşayan bir şekil, “Modern kölelik.” İnsan farkında olmaz mı? köle gibi yaşadığını ve köle...

Toplumsal değerleri yozlaştıran insanlar, ahlaklı ve adaletli olamazlar. İçi boşaltılan değerlere karşılık ölçü “Para”. Para, bazen mala karşılık ve bazen...

Sebzeye ayırdığı toprağın büyük kesimi domates içindi. Pazarda yüksek fiyatta satılması köydeki aile içi üreticiyi üzüyordu. Duygusallığını esas alıp domatesi...

Çiçeklerin rengarenk taç yaprağını, hayatın en güzel varlığı bilip tüm canlıların o güzelliğe koştuğunu gördük. Fakat o dayanılmaz güzelliğin de...

Uçmak dere mevki, tipik bir coğrafi şekil diyebiliriz. Çünkü deniz ile arasında bir yol kadar mesafe var. Hemen kayalık tepeler...

Kendine has bir söylev tutturmuştu. Hareketleri yapmacık değildi. Kendi çalar kendi oynardı.  “Biz çalar oynarız,” derdi. Ailesi hatta sülalesi müzikle...

Yıllarca güneşi ve yağmuru gölgesinde karşıladık. Dibine vardığımız o ağacı şimdi bile anıyorum. Gölgesi çoğu zaman, çocukça isteklerimize ve hissettiklerimize...

Mahallenin çaycısı yalınayaktı. Ayağına terlik dahi giymezdi. Çocukluktan beri alıştım, diyordu. Herhalde ayağına bir şey de batmıyordu. Çaycı, insanlar evinden...

Semtin bilinmeyenleri, bilenlerin beyninin köşesinde bir güzellikler demetidir. Tatlı ve sulu meyvedir, lezzet adına. Semtin adını söyle; bilenler güzelliklerini sıralasın...