Bazı duygular sözcüklere değil, kalbin o anda ki titreşimine yazılır.
Bu şiir, bir zamanlar içimdeki yangından doğan ışığın hikâyesidir.
Aşk bazen insanı yıkar, bazen yeniden inşa eder.
Lakin, inkar edilemeyen bir gerçek vardır ki, gerçek aşk asla ölmez ve her defasında, ruhun bir parçasını daha görünür kılar.
Aşağıda ki şiirim; kalbimin eşiğinden girenin, o görünür olan parçasının sessiz yankısıdır.
E.P
KALBİMİN EŞİĞİNDE
Seni kalbimin eşiğinde,
gördüğüm her an,
Bir sabah kuşu öterdi içimde,
Rüzgâr, adını taşırdı,
Kaderimin sessiz durağına…
Her dokunuşun,
Zamanı durduran bir dua gibiydi
O anlarda ben,
yeniden doğuyordum sana…
Gönül kıyılarıma vuran dalgaydın:
Her gelişinde;
Bir bahar filizlenirdi içimden
Sözlerinse,
Işığa dönüşürdü kalbimde.
O dakikada ateş olurdum,
külümde ki közlerden…
Sonrası mı?..
Suskun bir gecenin kalbinde,
Yalnız sana yazılı bir varlıktım ben.
Şimdiyse sensizlikte,
Nefesim daralıyor.
Ne gökyüzü yetti sensizliğe,
Ne de toprak taşıdı:
Adını unutmayan kalbimi.
Çünkü ben…
Sadece seninle var oluyordum.
Emine Pişiren
İstanbul, 2018
“Ona adanmış yılların ve sessiz duaların şehri.”
#eminepişireninyazıları
#eminepisiren10
#eminepişiren
#emineninşiirleri
#göğsümdeuyananfırtına
#emineninyüreközleri
#emineningönülközleri
#şiirler
#edebiyatgalerisi
#herkese
