Kız kardeşi mirastan mahrum bırakmak hak sanılıyor ülkemizde. “Ben yemeyeceğim de enişteye mi vereceğim” denilir. Kız kardeşin çocukları yok gibi; kız kardeşin mirasa ihtiyacı yok gibi…
İslamın işimize gelenlerini almış işimize gelmeyenleri işimize gelir hale dönüştürmüşüz desem yerinde olur bu tespitim. Kur’an mirasta hakkı olanları açıklamış ama ülkemizde kıza miras vermeme gibi bir manevi hastalık var. Benim dayılarım da kızlara miras vermeyenlerdendi. Hacca gidecekti. Anamdan helallik istedi. Annem gönülsüzce, biraz da korku ile “Helal olsun demişti… Ben “Arafat’ın çıkaramayacağı kirler var Dayı…” dedim. Adam hacca gidecek Allah’a yakınlaşmak için gidecek… Arafat’ta dua edecek ne yüzle edecekse…
İnsan ihlaslı olmalı… İhlassız ibadet şekildir… İhlas bunun neresinde… Desinler için mi gidiyorsun hacca… O gündür bu gündür “Hacca gidenlere” hacı demek hiç gelmiyor içimden; aslında bir ibadeti yapana unvan verilmez dinimizde ama hac ibadetini yapana unvan verilse yeridir… Arafat binler günahımızın affedileceği yer ama bu zor ibadeti yapıyorsak hiç değilse kız kardeşimizin mirasını verelim… Usulden “helalleşme ile” yetinmeyelim.
Bu güzel ibadeti Allah dayıma nasip etti… Af da etmiştir belki… Mal onun mülk onun… Ama ben kendime de aynı şeyi söylüyorum”Arafat’ın çıkaramayacağı kirler var Dayı…”
İyilik kötülüğü siler… Allah dilerse lütfundan cennet de verir ama bize öğrettiği belli… “Kız kardeşlerin de mirastan hakkı var”… “Ana babanın ve yakınların bıraktıklarından, erkeklere hisse vardır. Ana babanın ve yakınların bıraktıklarından kadınlara da hisse vardır. Bunlar, az veya çok, belirli bir hissedir.” (Nisâ, 4/7).
Seccadem Pamuktan
Kurtulup asrımın zulmünden
Şimdi seccadedeyim
Seccadem yünden, pamuktan…
Öze indim kabuktan
Şimdi seccadedeyim
Seccadem pamuktan
Şimdi seccadedeyim
Dileğim buydu haktan
Seccadem meyveli ağaç
Seccadem güneş olmadı sönük
Seccadem cennete dönük
Tubanın dalları sarkmış üstüne…
