European Heart Journal’ de yayınlanan araştırmada, 20 yaşından önce apandis veya bademcikleri alınanlarda kalp krizi riskinin yüksek olduğu ortaya çıktı.
1955-1970 tarihleri arasında doğan İsveç’ liler üzerinde yapılan araştırmada apandisi veya bademcikleri alınan her hastaya karşı yaşı, cinsiyeti ve oturdukları yerler birbirine benzer olan ve böyle bir ameliyat geçirmemiş beş kontrol vakası seçildi.
Katılımcılar ölümle sonlanan veya sonlanmayan kalp krizleri için medyan 23.5 sene takip edildi.
Buluğ çağından sonra apandis ve bademcik dokularının işlevleri azaldığından analizler ameliyat tarihinde 20 yaşın altında olanlar üzerinde yapıldı; bunların 54449’ unun apandisleri, 27284’ ünün ise bademcikleri alınmıştı.
20 yaşından önce yapılan ameliyatların kalp krizi riskini artırdıkları hesaplandı.
Risk artışı apandisi alınanlar için yüzde 33, apandisi alınanlar için yüzde 44 idi.
Her iki ameliyatı da olanlarda risk artışı da daha fazla idi; erkekler ve kadınlar arasında bir fark bulunmadı.
Bu ameliyatları 20 yaşından sonra geçirenlerde kalp krizi riskinde bir artış bulunmadı.
Hemen telaşa gerek yok!
Bu makaleyi okuyan ve apandis veya bademcikleri alınanların telaş etmelerine gerek yok.
Bu operasyonları takiben bağışıklık fonksiyonundaki küçük değişiklikler, müteakip kardiyovasküler riski değiştirebilir, ancak bu bulguları doğrulamak ve olası mekanizmaları araştırmak için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.
Yapmaları gereken kalp krizi riskini azaltan adam gibi beslenme, hareketlilik, uyku, huzur gibi sağlıklı hayat tarzı uygulamalarına tam riayettir.
Gelelim neticeye
Olmazsa da olur diye düşünülen, apandis, bademcik, geniz eti, safra kesesi gibi organların alınması doğru hastada elbette hayat kurtarıcı müdahaleler olmakla beraber bunların gereksiz yere alınabildikleri de acı bir hakikattir (2).
Apandis, bademcik ve geniz etlerinin gereksiz dokular olmayıp bağışıklık sisteminin en önemli parçalarından olduğunu, ameliyat kararlarının çok iyi düşünülerek verilmesi ve müdahalenin fayda ve risklerinin doğru değerlendirilmesi gerektiğini bir kere daha hatırlatırım.
Kaynaklar:
1. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21632600/
***
