“…Beni kendi(ne)lerine merdiven yapıp _hedefledikleri başarıya_ yükseldiğini sanan kişi veya kişileredir, az sonra okuyacağınız sözcüklerim.”
SEN VEYA SİZLERE…
Sen ey kibirli yolcu!
Hedefine ulaşmak adına;
O bastığın merdiven var ya?
Yükseğe çıktıkça seni nefessiz bırakır!
Çünkü benim ruhumun rakımı,
Sizin (senin) ciğerlerine(ize) ağır gelir.
Dostluk diye uzattığım eli,
Kendi karanlıklarına eşik sananlar!
O durduğun yer, aslında benim sabrımın eşiğiydi.
Bugüne kadar;
İki adım atanlar, üçüncüsünde düştüler:
Benim değil, kendi gölgelerinin içine.
Asıl olan nedir bilir misin?
Şu fani dünyada “kimsenin”
Ne kölesi ne de basamağı oldum!
Onlar, yani sarmaşık kişilikler, var ya?!
Sadece eğilmez duruşumu,
” Kullanılabilir ” kıvrak bir zeka sandılar.
Ben sustukça…
Kendilerince şöyle düşündüler:
Meğer benim sessizliğim,
Onların o sinsi amaçlarını,
Gölgeli HARİS gürültülerini,
Daha çok ortaya çıkarıyormuş.
Bir gün anladım:
Bazı insanlar, yanlarında durduğum için
“GÜÇLÜ” sanıyorlarmış kendilerini!
Ancak geri çekildiğimde fark ediyorlar;
Aslında duvara yaslanmış olduklarını.
Benim değeri bilmeyene söyleyecek tek sözüm var:
“Yükseldik sandığın her yer, benim gönlümün sakin kendi halinde ki kıyısıydı.”
Şimdi ben çekildim!
Seni o KİBİR uçurumunda
Bensiz baş başa bırakıyorum…
Emine PİŞİREN
#şiirheryerde
#şiirsokakta
#şiir
#eminepişiren
#duygularımızınfreni
