Mezarlar insanı hep ürpertmiştir. Titremişiz… Kendimize gelmişiz. FANİ olduğumuzu mezar taşları öğretti bize… “Mezardan daha korkunç yer görmedim.” der Hz. Osman.
“İnsanlar uykudadır. Ancak ölünce uyanırlar.” der, Hz. Ali Ölüm kapısından geçeceğiz. Berzah alemi yeni saray dünya eski saray artık. Bir şiirimde “Ölüler mezarda dipdiri de” demişim. Çünkü ölüm yok oluş değil.
“Dünya güzel bir sofraydı. Peşin peşin yedik şimdi bize hesabı kaldı.”denilmiş.
Ölünce dünyanın ölüsü, ahiretin çocuğu oluyoruz… “Yeryüzünün mezardan başka beşiği yoktur.” der, Firdevsi.
Bir evden bir evedir göçümüz. Veya bir saraydan bir saraya… “Mezar; bugünkü yaşayanların, yarınki evi.” denilmiş İncilde.
Saraydan saraya gidelim… “Neden bilmem, Hristiyan mezarlıklarında duyduğum hüznü Türk mezarlıklarında duymam.” demiş, T.Gautier. İkisi de mezar ama farklı bir saray çünkü…
“Mezar sonsuzluğun kapısıdır.” demiş, Samipaşazade Sezai. Mezarı toprak sanma. Mezar bir yazıdır… Ölü toprağın çocuğudur, O yazıyı yanlış okuma okudukça kahrolsun.
Dünyanın paşası. Dünya paşalığı dünyada kalacak. “Mezarlık; ölülerin toprağa karışmadan önce adlarını, kimliklerini toprak üstünde bıraktıkları yerdir.” demiş, Paul Valery
Dünya iki kaplı han… Mezarın arkası var önü var “Kabrin arkası için çalışınız, hakiki saadet ve lezzet oradadır.” der B.Said-i Nursî
Mezar; dünya istasyonlarının en sonu, ahret istasyonlarının en evvelidir. Orada azap görenin ilerisi de kötü, iyilik görenin ilerisi de iyiliktir.
“Mezarları ziyaret edin, size ölümü hatırlatır” Buyurmuş, Peygamberimiz Hz.Muhammed (S.A.V.) Ben de “Başı karlı” mezar taşının başında bu şiiri yazdım.
Mezar Taşı
Başın karlı mezar taşı…
Mezar taşı bakma yüzüme öyle
Bana bir şeyler söyle
Ölüler mezarda dipdiri de
Seni görüyor halini soruyor de
Yan yan ölünün derdine
Ufalan ufalan bittiğini göreyim
Yahut uyan mezarın tıkırtısıyla
Sabahlara kadar uykusuz kaldığını göreyim
Başı karlı mezar taşı…
