Toprak boğuluyorum diyerek çığlık atıyordu!
Ağaçlar ağlıyordu!
Bugün hem de adı “Kültür caddesi” olan Bahçelievler gibi bir yeden geçerken, birde ne göreyim!
Ağır beton araçları, yarım yamalak yapılmış alt yapının üzerine, en az beş yüz metre caddeye harç döke döke gidiyor.
Acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyerek rastgele birine dert yandım.
– Çok değil üç beş sene sonra bu alt yapı yetmeyecek veya yenilenmek mecburiyetinde kalacak .
Halbuki bu alt yapının üzerine kum dökülse ağır silindirle sıkışıp parke döşense, yağmur suları birikmez se toprak suyu emse, yandaki ağaçlar susuz kalmazsa ve yarın buralara ek alt yapı yapılırken kolayca açılıp- kapansa hem kolaylık olur hem de maliyeti daha düşük olur. Oraya dökülen harcı da yol, köprü gibi yerlere harcasak daha iktisadi olmaz mı?
– Çok doğru düşünüyorsun.
Dünyanın neresinde böyle plansız, gelişigüzel altyapı çalışması var?
Öte yandan çoğu tarihi değerlerimiz, yeşil alanlarımız, yaylalarımız, sahillerimiz, coğrafi güzelliklerimiz rant uğruna talan ediliyor.
Böyle giderse nefes alacak yerimiz kalmayacak.
Vahşi kapitalizm açmış ağzını doymak bilmiyor.
Bu canavara dur diyecek bir merci yok mu?
“Köyde bir horoz vardı, her sabah bağırıp dururdu. Bir gün sesi kesildi. Sahibine sordum:
– Horozun sesi niye gelmiyor?
Dedi:
– Cemaat şikayet etti, bizi uyandırıyor, bırakmıyor ki uyuyalım, ben de kafasını kestim.
O gün anladım ki halkı uyandırmak isteyenlerin başını kesiyorlar.” M.H. ŞEHRİYAR
Yusuf YILMAZ
