Serap DEMİRTÜRK

Güzel bir gündü… Geçen hiçbir dolmuş, bizi gideceğimiz yere götürecek olan birinci dolmuş değildi. Nihayet beklediğimiz dolmuş geldi ve rahat...

Bir oğul gidince Rabbimin yanına... Seslenir bir anneler gününde oradan annesine...

Bir vardı, bir yok oldu. Dal ile yaprak, nice sevdalılara taş çıkarırcasına sevdiler. Dal, çok seviyorum dedi, ama gelemem.Yandım senin...

Gecenin ortaları… Sessizlik her ana egemen… Apartmanın merdivenlerinden gelen ses, gizliliği ve korkuyu aynı anda çağrıştırdı. Oysa o, kendinden emin,...

Bir aşk filminin ardından: "Tut ellerimi gidelim gelecek yolculuğuna..."

Yürek dayanmaz anaların acısına;hele bir de yüreğin yangını evlattan gelmişse... Tek dileğim:sabır.

-Engelliyim engellerinizle.-

Bu insanı alıp duvara tablo yapmalı ki baksın başka cinsleri nasıl yer, içer, yaşar…

'Sevmek; bazen ateşi içinde hissetmektir. Sevmek; kimi zaman uçarı olmak,kimi zamansa durgun denizdir. Sevmek; belki özlemdir uzaktakine, belki kavuşmanın sevinci…...

Her şey, maviyi bile bölüşemeyen bulutlar yüzünden değil mi ki zaten!

-Dağıldı… Her bir parçası bir yere gitti. Bir zerresi de toprağa ulaştı yeniden dirilmek için.-

-Çek elini emeğimden, göz nuruma saygın yoksa...-

Adım: Umut.

Öğretmenlerim, arkadaşlarım… Onlardan çıkan marşımızın sözleri gökyüzüne yükselir, kim bilir belki de duyar sesimizi şehitlerimiz ve mutlu olurlar, bastıkları toprağı...

Açlıktan nefesi kokmaz onların, çünkü ruhları derinlerinde kalmıştır çöplüklerin.