Bozkırın ortasında voleybol maçının olacağını, hayal bile edemezdim.
Çünkü turistik bir yörede, meşhur “Ihlara” mevkiinde. Ihlara vadisini görmeye gelenlerin maç yapmasını düşünebiliyor musunuz?
Belki de gezmiş, görmüş ve sıra maça gelmişti.
Otobüsten indiğimizde, voleybol maçını fark ettik. Bozkırda maç izleyecektik. Rüzgârı arkasına alan sayıyı da rahat alıyordur, dedi arkadaş. Topun sesine göre smaçlar karşılıklı geliyordu. Oyuncular ve izleyiciler kendilerini oyunun havasına kaptırmışlardı.
Böyle bir yörede maç izleyeceksin deseler düşlerimde de görsem inanmazdım. Sahaya yaklaşırken, rüzgâr da maçı düşünerek sakinleşti. Sakin bir atmosferde maç daha canlı seyrediyordu. İzleyiciler maçın kalitesinden memnundular.
Voleybol adına istenilen her şey ortaya konuyordu. Oyuncular yetişmişti. Türkiye liseler arası yarışmalara katılacaklardır. İzleyiciler; pas, smaç, dışarı ve alkış sesleri dalgalanıyordu. Sahaya yaklaştığımızda oyuncuların öğrenciler olduklarını anladık.
Birlikte oyun sahasına yaklaştık. İzleyicilerin arasına katıldık. Oyuncuların başarılarını alkışladık. Beden eğitimi öğretmenimiz de geldi. Bu arada gördüklerimize inanamadık.
Maçta oynayan öğretmen geçen seneki bizim resim öğretmenimiz değil mi? Hakem de okulumuzun eski coğrafya öğretmeni.
Resim öğretmenimizin smacına, adıyla tezahürat yaptık. Geri döndüğünde beden eğitimi öğretmenini ve biz öğrencilerini görünce, bir süre sanki dondu. Bekledi ve maçı bıraktı. Öğrencileri topladı ve bizleri ve öğretmenimizi tanıttı. Coğrafya öğretmeni de geldi ve çok şaşırdı.
İki farklı öğretmen okulu ve ortak öğretmenlerle çok duygusal anı yaşadık. Fotoğraf çektirdik. Öğrencilerine okulumuzu övdü. Denizin kenarında, memleketime uzak olmasa asla ayrılmazdım, dedi.
Hava sıcak ve sakindi.
Karşılaştığımız öğretmen okulunun ikinci günü olduğu için zamanları kalmamış ve otobüslere gitmeleri gerekiyormuş. Ayrılık kısa oldu. Resim öğretmeni kabiliyetli iki arkadaşımıza haber saldı ve sınavdan önce beni arasınlar, zaten bilgileri de var, dedi.
Öğretmenlerimizi ve öğrencilerini alkışlarla uğurladık.
O gün tanıştığımız iki öğrenciyle Çapa Yüksek Öğretmen Okulunda karşılaştık.
Hayat bazen, yaşam alanını küçültüyor ve insanların kavuşmasına neden oluyor. Ayrıca tanıdığına rastlama şansın artıyor.
Ihlara, doğa harikası olarak her zaman anılarımızda kalacaktır.
