Bu evrenin bana vermek istediği tüm bolluk ve bereketi, verdiği, vermediği her şeyi ayrım yapmaksızın kabul ettim.
Verdiklerini bilinçle ve sorumlu bir şekilde paylaşıyorum.
Hayatın iniş ve çıkışlarını kabullendiğim için karşıma çıkan fırsatlardan mümkün olduğu kadar yararlanıyorum ve sonuç hüsran olsa bile üzülmemeye çalışıyorum.
“Bu da geçer .”diyorum. Çünkü her şey geçmişte kalıyor. 50 yıl öncesine ait anların konuşulmadığı gibi yaşadıklarımız da zamana gömülecek. O bilinçle hareket ediyorum. Yaşarken hissettiğim tüm acı ve sıkıntıların geçici olduğunu görerek yaşıyorum.
Yalan, güven, özlem, yalnız, kin, sevgi, doğru, korku, mutlu, mutsuz, arzu, hasret, esir, gaye, heyecan, hezeyandan her birini ayrı ayrı başlık olarak ayıklamayı öğrendim.Hiç bir insanın özünün değişmediğini gördüm.
Zamanla yarışıyorum, kendimi geliştiriyorum. Duygularımı çok okuyarak, çok severek eğitiyorum.
İrademin çok zayıf hatta hiç olmadığını biliyor, inancımla bilinçaltının derinlerine varıyorum. Olgunluk ile çıkıyorum.
Yaratanın ışığı ve cömertliği ile doluyum. Işık ve cömertlik pozitif enerjiye dönüşüyor ve etrafıma yayıyorum.
Paylaşma benim varoluş halim. Annem” kapınıza geleni boş çevirmeyin.” derdi. Ekmeğimi paylaşıyorum.
Empati yapıyorum. insanları yargılamıyorum, sorgulamıyorum. “Herkes nasıl mutluysa öyle yaşasın.” mantığı ile geçiyorum sonsuzluğun içinden.
Çiçekler toplu dans ederken, doğada duruşlarına, sessizliklerine bayılıyorum. “Belki bu akşam son akşamları, son dansları.” diyorum.
Uzaktan mavi yeşil görünen bu gezegende hepimize yetecek kadar hava, su, toprak olduğunu biliyorum. Sınırsız kaynaklar karşısında susuyorum.
Vicdanımla uyanıyor güneşi selamlıyorum. Doğada her şeyin hareket halinde ve sessiz olduğunu gördükçe, sessiz olmaya özen gösteriyorum.
Her yeni doğan güneşin bana sunabileceği tüm refah ve mutluluğu kabul ediyorum. Parmaklarımı kenetlemeden yaşıyorum.
Yaşam, coşku dolu. Bu coşkuyu görmeye ve yaşamaya çalışıyorum.
Karmaşık bir dünyada akıp giden giden hayatların birisinde bolluk yaşıyorum. Bolluğu maddiyat olarak algılamıyorum.
Şefkatin anası paylaşma. Şefkatin gücünü görüyorum. Gerisi özgürce geliyor.
Herkes gibi bende hayatta en iyisini hak ediyorum.
Kuşların sesini dinliyorum. Özgürlük şarkılarında dans ediyorum. İyi düşünmenin ve iyiliğin her kapıyı açtığını gördüm. El ele tutuşmanın keyfine vardım.
Sonsuz zenginlikler hepimizin hayatında özgürce akıyor, görmek lazım. Her zorluğun yanında kolaylık, gece ve gündüz uyumu gibi, fark ediyorum. Fark ettiğimin farkında olmak beni mutlu ediyor.
Üretmenin hazzını yaşıyorum. Dünyanın sürekliliğinde ki önemini fark ettiğim için başkalarıyla paylaşacak çok şeye sahibim. Beynimin ışıklarının sönmemesi için gayret gösteriyorum.
Yok olmak için yürüdüğümüz dünya yolunda, yok olmayı unutacak kadar başımız dönerek koşturmayı kendimize iş edindiğimizi gördüm. Oysa ki varoluş nedeninin yok olmak olduğunu, her an aklımızda olması gerektiğini anladım.
Her şeyi maddiyata bağlamadan isteklerimi gerçekleştirme gücüne sahibim. İstediğim yerde yerleşip, güzellikleri yaşıyorum.
Her daim kalbimin kıyısında sakladığım sevdiklerim var. Kalbimin misafirlerinin bu dünyada bana armağan olduğunu gördüm.
Bugüne kadar keşfedilenlerin daha hiç bir şey olmadığını, kutsal dinlere göre yaratıcının küçük bir kopyası olduğumu biliyorum.
Önce İnsan olmanın mucizesine inanıyorum.
Sevgiyle kalın
