Enerji Bakanı, ekranlarda, EPDK’nın dinlendiğini, dile getirip durmaktadır. Başbakana yaranmak isteyenlerin sarıldığı yalana sığınmakta, dinlemelerin “paralel yapı” tarafından yapıldığını (hiçbir delile, gerekçeye dayanmadan) iddia etmektedir.
EPDK’yı kim ve niçin dinlesin? Kaldı ki; kendine güvenen kişi ve kurumların, dinlenmekten korkusu olmaz. Açık ve şeffaf olurlar.
Zaten Türkiye’yi dinlemeyen mi vardır? Her tarafta ajanlar cirit atmaktadır. İsrail/ABD /İngiltere / Almanya / İran başta olmak üzere, ülkemizle ilgili bilinmeyen var mıdır? (Bu arada, muta nikahı ile, koyunlara giren, kadın ajanları da ayrıca ilave etmemiz gerekir. )
Sayın Bakan, enerji politikası ile uğraşmalıdır. Türkiye, nasıl kendi kendine yeterli hale gelebilir? Rusya ve İran’a bağımlı olmaktan nasıl kurtulabilir? Her yıl, ortalama 60 milyar doları bulan, enerji ithalatı, nasıl sona erdirilebilir ? Cenab-ı Hak’kın bol bol lütfettiği, “Yenilebilir Enerji Kaynakları”ndan, maksimum biçimde nasıl yararlanılabilir? (Su- Rüzgar- Jeotermal ve Güneş).
Peki iktidar ne yapmaktadır?
1- Devamlı olarak, santral satmaktadır;
a) Özelleştirme Yüksek Kurulu; Yatağan Termik Santrali ile Anamur-Bozyazı- Işıklar- Esendal gibi küçük kapasiteli HES’lerin satışını onaylamıştır.
b) Sırada satış işlemleri tamamlanmış, onay bekleyen; Yeniköy-Kemer- Çatalağzı termik santralleri bulunmaktadır.
c) Bu durumda; 2014’te yapılan özelleştirmelerle, Elektrik Üretim A.Ş’nin (EÜAŞ), kömürle çalışan santrallerindeki 6.700 MW’lık gücün 2000 MV’lik kısmı (Yüzde 30’u) satılmış olacaktır.
d) Bu özelleştirmelerin gerekçesi ; (güya) kurumun verimliliğini artırmaktadır. Halbuki, İSO verilerine göre, kurumun 2013 cirosu 9,3 Milyar TL. Karı da 2,6 Milyar TL’dir. (Türkiye’nin en karlı kuruluşudur. En fazla kar eden Mercedes Benz’in-805 Milyon TL, üç katıdır.) Karın ciroya oranı yüzde 29’dur. (500 sanayi kuruluşunun karlılık ortalaması ise yüzde 4,5’tir.)
Şüphesiz, bu yüksek kar oranında, birçok ünitenin amortisman değerlerinin sıfıra inmiş olmasının rolü büyüktür.
e) Daha önce satılan, Kangal ve Seyitömer gibi santraller de hesaba katılınca, kurulu gücün yarıya yakınının özelleştirildiği görülecektir.
Ancak; satış vardır, rehabilitasyon yoktur. 2005 yılında başlayan rehabilitasyon çalışmaları, kağıt üzerinde kalmıştır. Neticede, ciddi oranda düşük kapasite söz konusudur. (Bu rehabilitasyon yapılsa, kar çok daha fazla olacaktı) Zira ; kamuda verimlilik değil, “sat-kurtul” anlayışı hakimdir.
2- Peki, Yenilenebilir Enerji Kaynakları’nda durum nedir ?
a) İsveç, Norveç, ABD ve Japonya, hidroelektrik potansiyelinin yüzde 70’ini değerlendirmektedir. Bu oran, bizde yüzde 35’tir. Her yıl, en az 6 Milyar Dolarlık enerji üretebilecek su kaynakları boşa akmaktadır.
b) Hidroelektrik ve jeotermal kaynaklardan üretim, tamamen özel sektöre bırakılmıştır, kamu yatırımı yoktur.
2013 yılında, yeni tesisleri devreye almakta, Çin’den sonra (29,000, MW) ikinci sıradayız.(2.700, MW)Jeotermal yatırımları devreye almada da, Yeni Zellanda’dan sonra ikinciyiz.
Aslında, bu sahalarda kamu yatırımı da şarttır. Zira, enerji ihtiyacımız büyüktür. Ve dışa bağımlılık büyük risk taşımaktadır.
(Kamu payı, HES’lere yüzde 58’den yüzde 5’e düşecektir.) (2002’de elektrik üretimi 129,4 Milyar KW, 2014’te 240 Milyar KW’tır. Kurulu güç, 31.846 MW’tan- 64.008 MW’a çıkmıştır. Kamunun, üretim ve kurulu güç artışı yüzde 1’dir.)
Halbuki; EÜAŞ’ın 2,6 Milyar TL’lik karı ve 6-7 Milyar TL’lik özelleştirme geliri, yeni tesisler yapımına ve rehabilitasyon aktarılsa idi, çok daha ideal sonuçlar sağlanırdı. Ne yazık ki, 2014 bütçesinde, bu saha için konan ödenek, sadece 1,2 Milyar TL’dir.
Sayın Bakan, bırakın, kim nereyi isterse dinlesin. Siz, üretimi artırmaya, dışa bağımlılıktan kurtulmaya bakınız…
