Unut beni, sil kalbinden. İz bırakmayayım hiçbir uzvunda, bir nokta kadar. Bir nokta kadar iz kalmasın, duygularının her birinde.
Kalmasın hiçbir anım, günün ilk ışınlarına…
Silmelisin, duygu yüklü her anımı. Bir anın bile dert ve kederle yoğrulmuş, bilesin. Beni beyninden ve yüreğinden silesin. Öyle silesin ki, yıllar sonra da bir anımı dahi hissetmeyesin.
Kimsem yok ki anlatayım halimi. Kimsesiz bir yavru gibi kaybolup bir yerlerden çıkayım. Yalnız kalmak istesem de ancak, insanlara iyilik yönüyle yaşayayım.
Bir macera adına hissiz ve acımasızca terk ettin. Bıraktın gittin, nasıl bırakmışsan öyle unut gitsin. Gönüllerin fermanı olsam yine de mi terk edecektin anlamadım. Hissetmedim geçen yılları ve art arda gelen günleri.
Dostlarımızı bile görmek istemiyorum, çünkü seni hatırlatırlar, diye. Çevre sisliyse dışarı çıkıyorum. Çünkü kimsenin görmemesine mutlu oluyorum.
Gözyaşlarımı silmek istemiyorum. Kalbimin çarpmasının peşinde değilim. Göz yaşlarım dahi duygularımı galeyana getirmesin. Görüp işittiklerime göre çiçekleri, meyveleri de anılarıma katmak durumunda değilim.
Çektiğin fotoğraflar da sende kalsın. Yakınıma gelme, uzaktan bakmalısın, gözyaşlarını dökme, anılarımı sil ve duygusallığı bırak ki unutup gidesin. Öfke dolu sevimliliğin canlanmasın ki unutasın. Olayı ciddiye al ki şaka etmediğimi anlayasın.
Tiyatro seyircisi gibi oyun da sevgi de bitti, perde kapandı diyerek, unutma rolünü oyna. Görme resmimi tazelenmesin anıların ve silinsin belleğindeki izlerim. Kalbini esnetme ki bir tarafa ırganma fırsatı bulmayasın.
Neşe dolu ve keyifli günler yaşarken, heyecanına hâkim olmalısın. İyi ile kötü arasında tercih edersen kötü tarafı seçersen unut gitsin, ifadesini daha rahat kullanırsın.
Beklenen gecenin en belirgin saatinde, suyunu iç ki rahat bir uyku çekesin. Kalkıp parka gitme, eline kırmızı gül alma. “Hayat keder ve acılarla kaynaşır,” diyerek hayat bilgilerini boşalt. Kederlensen dahi sığ düşünme ki kendine zarar verme. Çünkü güven içinde kalmalısın.
Mutluluğu kendinde aramalısın. Teselli kaynağın, unutma meziyetine sahip olmalıdır. İnsanlara sevgi ve saygıda kusur etmemelisin. Doğal ortamında bağımsız yaşa ki, güvende olasın.
Unut ki kendine gelesin.
Hasan TANRIVERDİ
