Her milletin dili kendine özgüdür. Ne bir İngiliz tam manasıyla Türkçe öğrenebilir, konuşabilir, yazabilir ne de bir Türk, İngilizce. Öyleyse bu İngilizce çılgınlığı nereden çıktı. Bütün okullarımızda üniversitelerimizde sokaklarda, tabelalarda, ürünlerimizin markalarında , hatta şarkılarımızda ,hemen hemen her yerde bu İngilizce hayranlığı nereden geliyor?
Emperyalizm, her alanda bizi sömürdüğü yetmiyor gibi bir de dünyanın en nazik en kolay etki alanı en geniş olan güzel Türkçe’mizi baltalıyor. Ve hatta ilim yapmamızı, yeni eserler ortaya koymamızı engelliyor. Maalesef yetkililerimiz de bu aymazlığa boyun eğiyor.
Yıllardır İngilizce eğitim yapılıyor okullarımızda, ilmimize, sanatımıza, edebiyatımıza ne katkısı oldu?
Büyük Atatürk kendi öz kaynaklarımızla kalkınacağız derken en çok dile önem vermedi mi? Aylarca dil üzerinde çalışmadı mı ? Türk dil kurumunu kurmadı mı?
Acaba İngiltere de, Fransa da okuyan gençler, yabancı dile ne kadar önem veriyor?
Sadece İngilizce değil diğer dillerin sözcüklerinin de Türk dilinin içine girerek bozulduğunu görüyoruz.
Zaten bu Araca, Farsça sözcükleri dilimizi bozduğu yetmiyormuş gibi son yıllarda müfredatımıza yeniden bu Arapça dersleri yerleştirmeyi bir marifet sayıyorlar.
Burası Türk yurdudur, burada Türkçe konuşulur Türkçe yaşanır.
Dil meselesi milli bir meseledir.
Dil olmazsa milliyet olmaz, millet olmaz.
Milli kültürümüzün baş unsuru dildir.
Dilimizi yozlaştıran, fakirleştiren, ilim dili olmasını engelleyen kelimelerle değil, dilimizi güzelleştiren, edebi yapan, anlamı derin kelimelerle konuşmalı ve yazmalıyız. Yaşayan Türkçeyi hakim kılmalıyız.
Yahya Kemal ne güzel demiş .” Bu ağzımdaki dil ,anamın ak sütü gibidir”
Türkçe’miz bizim ses bayrağımızdır.
