Bedenim ve ruhum artık çürüdü. Ne yaptınız anne? Hani, bana ikinizde “ Aman kızım çevrene dikkat et! Etrafta kötüler çoğaldı, sen genç kız olma yolundasın” dememiş miydiniz?
Henüz oyun çağında, yaşlı ve şeytan suratlı bir adamın buruşuk bedeni, ağzından akan salya-sümük ve iğrenç inlemelerle bedenimde dolaştı. Anne, “Badem gözlüm” dediğin bu gözler artık yaşama sevincini görebilecek mi?
Büyüdüğümde, hep öğretmen olmayı hayal ederdim. Kirlenen o dudaklarımla öğrencilerime “ Sevgiyi, namusu, ve masumiyeti, en önemlisi de, bir çocuğun ailesi tarafından korunması gerektiğini” nasıl anlatabilirim? Atlatsam bile öğrencilerim “ Hocam, iyide biz senin geçmişini de biliyoruz” deseler, suçlu olmasam bile yinede yerin dibine girmez miyim?
Anne, ben okuyup, yurduma yaptığım güzel şeylerle anılmak ve aldığım başarıların gazetelerde boy boy resimlenmesini isterdim. Şimdi ise, gazetelerde adımın baş harfleri ve gözlerim bantlı. Ben ne suç işledim ki? Üzerime çullanan o yaşlı bunaksa, gazetelerde arabanın içinde eşiyle birlikte sırıtarak, zafer kazanmış bir komutan edasıyla poz veriyor! Baba, bunları gördüğünde, yüreğin bir parça olsun incinmiyor mu?
Evet anne! Senden o saf ve temiz doğan bedenim, artık kirlendi. Hani bana küçükken zorluklar içinde olmanıza rağmen, okul gecesi için aldığınız bembeyaz gelinliği büyüdüğümde yine giydirecek misiniz? Babam, belime o namus simgesi olan kırmızı kurdeleyi başı dik ve onuruyla takabilecek mi? İkinizde dünyamı yıktınız!
Hayallerimi bana geri verebilecek misiniz?
Bütün organlarım suskun ve bana küstü anne. Kulaklarımda, o iğrenç inlemeleri işitiyorum. Beynimin içi darmadağın, ağzıma bir lokma helal yiyeceği nasıl kondururum diye kendimden iğreniyorum!
Yoksa bende mi kadın oldum baba?
Sen anne, bana tüm şeytanlığı ile üzerime saldıran yaşlı sapığın, bana zarar vermeyeceğini ve erkekliğinin uyanmadığını belirterek, onun benim bedenim üzerinde tatmin olmasına göz yumduğunu ve bunun nedeninin de, “ailemize yaptığı yardım” diye ifade vermişsin.
Helal olsun benim aileme! Küçücük bedenim üzerinden beni ifadeler oyununa getirdiniz. Sırf, senin hapislerde çürümeni istemediğimden, ağlayarak verdiğim ifademi, yüreğimin sessizliğinde, kimseler duymadan geri aldım anne!
Baba, para senin için, namustan daha mı önemli?
Şimdi ben kadın mı oldum?
Sizin, bana öğrettiğiniz namus kavramı, yoksa bu muydu?
Yazıklar olsun ikinize de, bu dünyada değil ama, mahşerde iki elim yakanızda mutlaka olacak!
