Gün/aydın dostlarım…
Yasamak sevmektir diyorsan… Yaşama sevincini yitirme… Kollarını aç… ________________ Benim adım SABAH… Sevgiye başlangıcım ben…
SEVERSİN
“Kalp midir insana sev diyen?..
Yoksa yalnızlık mıdır körükleyen?..
Sahi nedir sevmek?..
Bir muma ateş olmak mı, yoksa yanan ateşe dokunmak mı?”
Demiş Şems Tebriz-i; nedir gerçekten sevmek?..
Seviyorsan o olduğu için seversin, yargılamadan, sorgulamadan sadece seversin. Hiçbir beklentin yoktur. Bazen günlerce hayalinde seversin, bazen bir Kelimelik mesajda, bazen telefondan gelen seste. Ve bazen de kafanı çevirdiğinde yanında oluşunda.
İste bu kadar basittir sevmek…
Öyle bir seversin ki, o kadar insanın varken sadece ona bağlanırsın. Sadece ona…
Bazen öyle bir sarılmak istersin ki, sadece ona. Onun kokusuna, onun tenine…
İçin o kadar acır ki, şarkıların bile telafisi yoktur. Sadece dinlersin, gözyaşların yastığını ıslatana kadar dinlersin…
Sana öyle bir bakar gibi, nefesin kesilir, kalbin yerinden çıkacakmış gibi atar. Parçalanırsın adeta…
Gelir kalbine aşkını bırakır ve gider. Annesinin camiye bıraktığı kimsesiz bir çocuk gibi…
Ve tekrar hayatta dönmez o kalbe. Âmâ o aşk tüm umutsuzluklara rağmen bekler. Sadece bekler…
Adeta kahrolursun, gece yatmadan önce tavanda hayaller süslersin, gün boyu aklındadır. Unutmak istersin ama unutamazsın, o hep kalbindedir. En güzel köşesinde…
Adım atarsın, nefes alırsın, müzik dinlersin, gün içinde bir sürü insan görürsün ama hiçbiri onun yerini tutmaz…
Kimse baksan onu görürsün, sadece onu görürsün başka yüzlerde, sadece onun kalbinin atışını duyar kulakların, sadece onun için atar kalbin…
Ve beklersin… Beklemek, varamadığın bir yolun yüreğinde bıraktığı izdir.
Beklemek, kalbin sessizce konuştuğu bir sabırdır. Her saniyesi hasret, her dakikası dualarla örülür.
Ve bazen sadece bekleyerek seversin en derinden..
Seversin ___ Evrene sığmaz sevgin.
Var oldukça daha çok seversin. En sonunda sevmekten yorulursun.
Rahata ulaşmaya az kala, seni sen yapanı bulursun.
İsmi hep aklına geleni… Nerde olsan aşk bu kaçış yok.
Ve en kötüsü de;
Sen ona yanıp yar olmak istersin, o sana yanarken başkasına yar olur. Sen ona yazarsın ama o okuyamaz sadece sen okursun. Sen ona sözler yazarsın, o başkalarına yazar…
Yani sözün kısası___
“Şair diyor ki;
Sen ona yazarsın, o başkasına,
Sen onu seversin, o başkasını,
Sen ona gidersin, o başkasına,
Velhasıl kelâm,
Sen ona takarsın kanadı, o başkasına uçar!..”
Ve senin içinde bir âşk ölüme yürür…
Bırak ölen aşk olsun, ölsün ki yerini sevgi doldursun. O her şeyi ile daha güzel ve daha az can yakıyor… Ne düşlerde öldürüyor, nede sahte sözler söylüyor…
Ya işte böyledir hayat ama değmez bir şeylere takılıp can sıkmaya… Bazen bir söz, bazen bir şiir, bazen de birileri ile konuşmak iyi gelir insanlara… Ufka bakarak iç geçirirsin, birde bakarsın gelecektesin. Hayaller kurarsın, o an hiç uyanmak istemezsin bu rüyadan ama birisi iğne batırır, uyandırır seni en tatlı yerindeyken rüyanın ve dönersin gerçek yaşantına tüm umutlarınla birlikte…
Hayat kimileri için ne kadar anlamsız olsa da bizlere sunulan en büyük en kıymetli şeydir yaşamak…
İnşallah her insan bulur gönlünün sultanını ve kalbindeki tahtına oturtturur onu ve ölene kadar ayırmaz oradan. İnşallah Rabbim ölümden sonra bile onları buluşturur…
Ve umarım ki Rabbim beni de ölümden sonra sevdiğimle buluşturur. Çünkü ben ahret kapısında onu bekliyor olacağım…
Ama şimdilerde, son birkaç aydır, fırıldak gibi dönen bu yalan dünyanın, yalan havasında düşünüyorum yorgun bedenimin üstünde ki milyonlarca fırtına olan yorgun beynimle…
Bir yük var omuzlarımda, bilmiyorum sebebini. Hayatın akışı içinde karşılaştığım tüm zorluklar, belirsizlikler ve sorumluluklar, bazen beni ağırlaştırıyor. Bu yük sadece fiziksel bir ağırlık değil; aynı zamanda ruhumda taşıdığım kaygılar, hayal kırıklıkları ve geçmişteki hatalarımın bir yansıması. Her yeni gün, omuzlarımda taşımaktan yorgun düştüğüm bu ağırlığın nedenini ararken kendimi kaybolmuş hissediyorum. Geçmişin derin izleri, ruhumda yankılanırken geleceğin belirsizliği içimi kemiriyor…
Kim; Barış adına, Sevgi adına, İnsanlık adına yoklama alırsa, Ben; ‘Buradayım…’ Bugün ve bundan sonraki her gün, farkındalıkla dünyaya bakmanız dileğiyle…
Sevin, sevilin, hayat sevince güzel ve diyelim her bir cümleye; atalarımızdan emanet aldığımız bu ülkenin sahipleri yalnızca bu ülkeyi karşılıksız seve bilenlerdir…
Her anını mutlu, umutlu, sağlıklı ve muhteşem ve içi sevgi dolu bir Cumartesi gününüz ve dahi gelecek günleriniz sağlık, bereket ve huzurlar getirsin sizlere. Damağınızda her gün daha güzel ve farklı bir nefaset daha bırakarak sürsün hayatınız…
Gönül soframdan gönül sofranıza muhabbet olsun, gecenizden doğan sabahınıza selam olsun…
Hoş kalın, hoşça kalın, sevgiyle hep dostça kalın, bir gün, bir yerlerde görüşmek ümidiyle…
#öskurşun#
