Özürlü çocuğu olup çalışan annelerden erken emeklilik soruları geliyor. Özürlü çocuğu olup çalışan anneler, diğer annelerden farklı zorluklar yaşıyor. Hem ailelerinin geçimine katkıda bulunmak ve hem de çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek zorundalar.
İşte sosyal güvenlik reformu ile özürlü çocuğu olup çalışan annelere, bazı erken emeklilik avantajları getirildi. Emeklilik veya yaşlılık aylığı bağlanması talebinde bulunan kadın sigortalılardan başka birinin sürekli bakımına muhtaç derecede malul çocuğu bulunanların, bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra geçen prim ödeme gün sayılarının dörtte biri, prim ödeme gün sayıları toplamına eklenir ve eklenen bu süreler emeklilik yaş hadlerinden de indirilecek.
Erken emeklilik hakkından faydalanmak isteyen ve çocuğunun, başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda malul olduğunun tespitine ilişkin rapor almaları gerekmektedir.
Bu nedenle kadın sigortalıların, rapor alabilmek için en son çalışmalarının geçtiği sosyal güvenlik il müdürlüğüne/sosyal güvenlik merkezine başvurmaları gerekmektedir. Başvurulan yer, çocukları hakem hastaneler denilen sağlık kurulu bulunan hastanelere sevk edeceklerdir.
Daha önceden bu şekilde özürlü çocuğunun, başka birinin sürekli bakımına muhtaç durumda malul olduğunun tespitine ilişkin rapor olan anneler ise bu raporlarıyla SGK’ya müracaat edecekler. Prim ödeme gün sayıları toplamına eklenecek ve emeklilik yaş hadlerinden indirilecek süre, (1 Ekim 2008 gününden sonra olmak önşartıyla) başka birinin sürekli bakımına muhtaç olma halinin başladığı tarih ile sona erdiği tarih arasında geçen veya bu süre içinde çocuğun yaşadığı süreye göre tespit edilecektir.
Ancak 1 Ekim 2008 öncesindeki hizmetler için herhangi bir avantaj söz konusu olmayacak, sadece 1 Ekim 2008 tarihinden sonraki çalışmalarda bu haktan yararlanılacaktır.
***
Okurlarımızın Küçük Bedrettin yorumları
Küçük Bedrettin’in dramını yazdığım “Mendilimde Gül Oya” isimli yazımdan sonra çok sayıda okurdan mesajlar aldım. Bu duyarlığa gazetem star adına teşekkür ederim. İşte yorumlar:
Av. Fadıl Demirhan Seçilmiş: Sevgili Resul Ağabey, ağabey demem hürmeten. Yoksa benden genç olduğunu bilmekteyim. Her içli olayda yağacak yağmur bulutlarına dönen gözlerimi bir kez daha bu yazınla vurdun. Bedrettinler çok, Bedrettinler garip, Bedrettinler yoksul. Çare bulacaklar ise suskun. Üç beş gün haberlerde yazılır söylenir. Sonra geçer tüm yaralarımız gibi. Ümid ederim son olur.
Başka Bedrettinler, Mehmetler, Aliler, Hüseyinler darp edilip bırakılmaz soğuk kış gecelerinde Haliç’te. Ümit ederim Dicle’nin kenarında kurt kapan koyunun hesabını verecek ceddimizin torunları bunlardan mesuliyet duyar. Yazın kapalı gözleri, gönülleri açar da bir fayda olur. Yüreğine, elinize sağlık.
* Burhanettin Arslan: Resul bey, bu yazınız beni de çok duygulandırdı. Toplumun yarayan kanasını dile getiriyorsunuz. Bizlere neler oluyor? Nasıl bir ülke oluyoruz? Saygılar tükendi, yüzler gülmez oldu. Herkes bildiğini okuyor.
* İlhan Azaklı: Resul bey, ellerinize yüreğinize sağlık. Duygularımıza tercüman olduğunuz için.
* Hilal Şen Alpkaya: Yüreğinize sağlık inanın hepimiz aynı duyguları paylaşıyoruz peki millet olarak bu kadar çok çocuk yaparak hiç mi suçumuz yok! Lütfen bakabileceğimiz kadar çocuk yapılsın. Buna da değinin, bu yönde de bir şeyler yazılmalı. Çünkü bakamayacağına bakacak kimse yok, sosyal devlet yok…
* Ata İlk: Yazınızı okudum, bu olaya etkilenmemek elde değil. Yıllardır çocuk istismarcılığının önüne geçilmedi. Bir çok kurumun programları var ama, bunların çoğu faaliyetleri kağıt üzerinde. Siz sosyal sorumluluk ile ve aynı zaman da akademik yaklaşımla çocukların korunmasına ve çocuk işçiliğine kısacana aileler tarafından küçük bedenlere büyük yükler yüklenmemesi için kamu kuruluşlarını göreve çağırdınız. Bu sorumlu davranışınızdan dolayı sizi kutlarım.
