ÖRNEK İNSAN İRFAN EKMEKÇİ AĞABEY MEKÂNIN CENNET OLSUN
Adana’mızın tanınmış simalarından Adana iktisadi ve Ticari ilimler Akademisi ve Akdeniz Mühendislik Yüksekokulu Kurucularından, Çukurova Üniversitesi’nin kurulmasında büyük emeği geçen Yüksek Mühendis, Avukat, Şair, değerli fikir adamı İrfan Ekmekçi’yi kaybetmenin hüznü içindeyiz. Hepimizin başı sağ olsun. İrfan Ekmekçi’nin mekânı cennet olsun, ışıklar içinde uyusun.
Özellikle sanat camiasına katkılarıyla hepimizin gönlünde taht kurmuş olan bu müstesna insanı anlatmakta kelimeler yetersiz kalıyor. Her zaman haklıdan ve mazlumdan yana olan, ezilenlerin haklarını koruyan, yardımsever, hayırsever gönlü zengin bu bilge kişiyi tanımamış olanların kaybının büyük olduğunu düşünüyorum. İnsanın ufkunu açan konuşmalarıyla her zaman en uç noktalara yürüme ve başarma arzusuyla dolu olan bu güzel yüreği tanımış olduğum için de gurur duyuyorum.
İrfan Ekmekçi on sekiz yıl önce kaybettiğim rahmetli annemle aynı yaşlarda… Ona küçük büyük herkes “Ağabey” diye hitap ediyor. Bu nedenle ben de “Ağabey” diye hitap ediyorum. Adana’nın en uzun soluklu kültür ve edebiyat dergisi Söylem ve derginin sahibi Mehmet Çetinkaya’nın her yıl düzenlediği “Dünya Şiir Günü Etkinlikleri” sayesinde onu tanıma fırsatı buldum. Bundan tam on yıl önce Söylem ailesine katıldım. Derginin yazı kurulundaki görevim hala devam ediyor. İrfan Ekmekçi Bey de dergimizin onur kurulundaydı. Dünya şiir günü etkinliklerimizde de sürekli aramızda olurdu. Güzel şiirleri vardı. Çok mütevazı biriydi. Başka biri olsa her fırsatta bazı vasıflarını vurgulardı. Onun hakkında tek bildiğim şiir dostu özü sözü bir ağabeyimiz olmasıydı. Ben onun avukat ve mühendis olduğunu bu yıl öğrendim. Şiire, edebiyata, sanata sevdalı emekli bir memur olduğunu düşünüyordum hep…
Onunla geniş kapsamlı bir röportaj yapacaktım. Bazı anılarını anlattı, fotoğraflarını gösterdi, şiirlerinden söz etti ama maalesef röportajım bitmedi. Araya yaz tatili girdi. Benim il dışı ve yurt dışı seyahatlerim oldu. Onlar da ailece her yaz olduğu gibi bu yaz da Bodrum’a tatile gittiler. Hiç bilemedim ki hayata bu kadar sıkı tutunan, yaşamı ve insanları çok seven bu kültür adamının fani dünyadan kopup gideceğini… Bunca badireyi atlatıp da bir yudum meyve suyuyla boğulabileceğini… İleride yine de anlattıklarını toparlayarak ailesinin de yardımlarıyla İrfan Ekmekçi Ağabeyimi yazmaya gayret edeceğim.
Herkes onunla ilgili bir anısını anlatıyor. Birine yaptığı iyiliği kimseye duyurmamış hatta sağ eliyle verdiğinden sol elinin haberi olmamış! İşte böyle biri İrfan Ağabey… Yardımseverliği, cömertliği, gönül kırmaması, gözü gönlü bol bir kişi olması, kendisine yapılan en küçük iyiliği bile unutmayarak günü geldiğinde bin misli arttırarak karşılık vermesi, kültürü, hatipliği, ince mizah anlayışı, zekâsı, birikimi bu anılar içine serpiştirilmiş. Kısacası İrfan Ağabey adam gibi adam… O; Adana’nın ağası, gönüllerin paşası, dünya güzeli eşinin biricik sevdası, en iyi şekilde yetişmiş aslan gibi üç oğul babası ama yoksulların da manevi babası…
Oğlu Meriç Turan Ekmekçi ulusal gazetelere verdiği ölüm ilanında babası için şunları yazmış:
“İşte geldi bu yolun sonu Raks eden melekler sarsın ruhunu Fani dünyanın budur yolu Ağa gibi yaşadın, ağalar gibi gittin
Ne mutlu bizlere ilm-i İRFAN’ımız idin.”
Oğlun Meriç Turan Ekmekçi
Bu şiirin üzerine ne söylenebilir ki! İrfan Ağabey, sen dostlarına ilk kez kötü bir sürpriz yaptın, aniden üstelik vedasız gittin. Eminim melekler sen cennete girerken şöyle sesleneceklerdir:
Ey cennettekiler,
Haberci melek size gururla müjdeler,
Öyle biri geldi ki aranıza;
Özü bir, sözü bir, adı İrfan’dır derler.
Mekânın cennet olsun İrfan Ağabeyimiz… Işıklar içinde uyu. Sevenlerin o kadar çok ki bundan sonra ilelebet gönüllerde yaşayacaksın.
HARİKA UFUK
ADANA
12.08.2014
SAAT:21.00
