Çareyi başkasında aramak, ya da başkasına yaslanmak bir acizliğin belirtisi mi yoksa bağlanmak ya da ait olmak mı? Bu iki duyguyu bir birinden ayırmak kolay bir işe benzemiyor.Hayatın çok yönü kişiye göre farklı, bakış açıları ve düşünceleri değişik. Merhameti, yakınlığı ve anlayışı başka.
Hayatımızda çoğu zaman iki yarım bir tam etmiyor. Eğer içimizdeki yalnızlığımızla mutlu değilsek yanında olan herkesle de mutlu olamıyorsun. Herkesten aynı sevgiyi, saygıyı beklemekte doğru değil çünkü senin sevdiğin kadar, senin saygılı olduğun kadar başkaları olamaya biliyor. Ama bir dost hem de candan bir dost arıyorsun kendine, seni anlayacak, yalnızlığını paylaşacak bir dost.
Bunun aksini düşünmekte mümkün belki senin yaptıklarının daha mükemmelini yapanlarda var. Hatta öyle dostlar çıkıyor ki karşına hiç beklemediğin anlarda sanki bütünleşiyorsun onunla, dert ortağı oluyorsun. İşte böylelerine rastlamak çok zor. Sanki nesilleri tükenmiş gibi. Böyle bir dost edinmek son derece mutlu ediyor insanı.
Üzerindeki hüzün perdesi aralanıyor, yalnızlığını paylaşıyorsun. İçini döküyor rahatlıyorsun hani deriz ya dert ortağım diye işte derdini ona açabiliyorsun. Derdine merhem olmasa bile seni dinliyor anlıyor ve gönlünü alıyor. Herkesin sevgisi ve merhameti sınırlı olabiliyor, ona olabildiğince yaklaşmak istiyorsun fakat aradaki engellere takılıp kalıyorsun. O zaman ise eziliyorsun, küçülüyorsun, için burkuluyor ve duyguların bir birine karışıyor. İçinden çıkabilmek için de yine ona sığınıyorsun.
Öyle oluyor ki ne tarafa gideceğini bile şaşırabiliyorsun. Keş kelerin geliyor göz ününe ama geriye dönüşün ya da yeniden doğuşsun mümkün olmadığını da biliyorsun.
Herkesin seni sevmesini de beklemeye hakkın olmadığına göre edinebildiğini güvenilir dostların dolduruyor bu boşluğu. O dostlara candan merhaba diyebilmek ve bağlanabilmek umutlarını tazeliyor, ruhunu serinletiyor. İnsanın böyle dosttu olması ona can diyebilmesi ne kadar huzur verici ve içten bir duygudur.
Herkesin kendisine duyduğu sevgi elbet kendisine yetmeli fakat öyle oluyor ki bazen birilerini arıyor özümüz, bir tatlı tebessüm bir çift güzel söz içimizi açıyor. Silip götürüyor ruhumuzu saran karamsarlığı.
Sanki içimizde boşluk dolmuş gibi yeniden özlüyoruz hayatın güzelliklerini. İşte o zaman iki yarımın bir tam edeceğini yeniden düşünüyoruz. Geçici de olsa hüzün bulutları ortadan kalkıp yerini aydınlığa bıraktığı zaman yeniden doğmuş gibi bakıyoruz dünyaya ve onun nimetlerine.
Sahte görüntülerle süslenmiş bir sevginin yerine gerçek ve samimi bir dost olmasının daha doğru olduğunu görüyoruz. Anlayan, hoş gören güzel düşünen bir dost adına arkadaş dediğimiz pek çok isimden daha mutlu ediyor insanı.
İçinde bulunduğumuz sıkıntılar bile kolay çözüm buluyor bu dostlar sayesinde. Sana yol göstermesi, rehber olması yüceltiyor seni. Daha sağlam düşünüyor daha sağlam basıyorsun o zaman. İçinde ona karşı bir bağ, bir ait olma hissi uyanıyor. İşte bunun adına sevgi diyoruz. Dostluğunu ve sevgisini esirgemeyen o güzel insanı aramamak, unutmak mümkün müdür. Unutulmayacaksın güzel dost.
O dostlara karşı sende oluşan sevgi zamanla saygıya dönüşüyor. Daha geniş bir açıdan bakmaya çalışıyorsun olaylara ya da yaşama. Onu okumaya, onu yazmaya çalışıyorsun. İçine düştüğü yıkıntıdan çekip çıkarmak istiyorsun, elinden tutup yalnızlığını paylaşmak istiyorsun. Belki iki yarım bir araya gelir bir bütün olur diye.
Sevginden, saygından başka, ona verebileceğin bir şeyin olmadığını biliyorsun. zaten onunda beklentisi yok biliyorum beklenen ve özlenen sadece dostluk tur. Pek çok insanın arayıp ta bulamadığı bu özlenen ve beklenen dostluk bizleri hayata bağlamaya yetiyor. İşte kaybetmekten korktuğum, bir gün bile görmesem yokluğuna tahammül edemediğim bu dosta can diyorum can dost diyorum. Buldum kaybetmekten korkarım, özlüyorum, özleyeceğim. Sevgi yürekteki bir çiçekse o çiçeği koparmadan özleyeceğim. Gerisinin nasıl olacağını düşünmeden.
İnsanlığın verdiği sorumluluğunu unutmadan, saygıda kusur etmeden yaşatılabilen dostlukların hiç kaybolmamasını istiyorsun. Çünkü dostluk varsa dostlarda var. Ozan şöyle diyor,”bir dost, bir post yeter bana”
Demek ki sağlam bir dostun olursa çok şeyin var demektir. Dünyanın fani güzelliklerine aldanıp hayatı yaşanmaz kılmanın anlamı olmadığını anlıyorsun. Bulabileceğin her yerde o dostu arıyorsun bir merhaba olsun diyebilmek için.
