Önce Kendini Sorgulamalısın
Hayat dediğimiz şey insanı değiştirmek için o kadar uğraşır ki ne zaman neler sunacağı bilinmez. Sana sunulan ne olursa olsun, kim tarafından sunulursa sunulsun sende değişmemek, ona uymamak için mücadele etmelisin. Karşına çıkan maksadı belli olmayan sunumlara aldanmayıp zorluklara göğüs germelisin.
Mücadelen de başarılı olman için de istikametini iyi kontrol etmen gerekir. İçinde bulunduğun çevre, arkadaşların, dostların sana yön vermeye çalışırlar. Hepsinin yaklaşımı doğru olmayabilir senin dürüst olman yetmez çoğunluk dürüst olmadıkça. Ama sen yine doğrularından ayrılmamalısın.
Hayatta karşımıza beklemediğimiz zorluklar, maşekkatler çıkabilir, sen bunlara aldırmadan iyi kalmayı becerebilirsen işte o zaman mücadeleydi sen kazandın. Çevrendeki sahte yüzlere inanıp onlara uydunsa hepten kaybettin demektir. Kaybetmekte farklı farklıdır. Malını, paranı kaybedersin yokluğa düşebilirsin ama buları geri kazanman mümkün olabilir.
Eğer şerefini onurunu kaybetmiş isen onları geri kazanman çok zor olacaktır. Toplumun sana vurduğu damga üzerinden yıllar da geçse silinmeyecektir. Senin geçici mutluluğun ve heveslerin için kaybettiğin özelliklerini geri kazanabilmen için bir ömür daha yaşaman gerekebilir bu da mümkün değildir.
Seni bu durumlara sürükleyen yanındaki dalkavuklar ve yalakalar da artık yanında olmayacaktır. Onlar kendilerine kullanabileceği yeni enayiler ve ortamlar bulacaklardır.
Sen artık onlar için bittin çünkü sende n alabilecekleri bir şey kalmamıştır. Geriye dönüp tüh diyeceksin ama senin için çok şeyin zamanı geçmiştir. Kafanı taşlara vursan da fayda etmeyecektir. Sen şerefli yaşayım ölmek yerine şerefsizce alçaklaşmayı ve sürünmeyi seçtin. Bak şimdi arkana kimler var yanında? Görebildiğin birileri yok değil mi? çünkü onalar iyi gün dostlarıydı, senden faydalandıkları için yanın dalardı ama şimdi sen bittin onlarda seni terk ettiler.
Menfaatler ve çıkarlar üzerine kurulan bu yaşam sistemi, kişiliğini kazanamamış olanlara, alçakça davranış ve duygularını kendi çıkarları doğrultusuna çevirebilen ve kendini uyanık gören insan kılığında ki aciz yaratıkların onlara verebileceği budur işte başka ne olabilir ki? Şu unutulmamalıdır hiç kimsenin yaptığı yanına kar kalmamıştır ve de kalmayacaktır. Zulmeden karşılığını mutlaka görecektir.
En büyük erdem, dürüstlük ve sadakattir öyle ise özünde bunu var etmelisin. Dürüst olmadığın sürece elde edebileceğin fazla bir şey olmayacaktır. Elde ettiklerinde sana kalıcı bir fayda sağlamayacaktır.
“Yalancının mumu yatsıya kadar yanar” sonrası hüsrandır, perişanlıktır, yıkımdır. Bu yüzden önce kendini sorgulamalısın.
Şöyle baktığımızda iki çeşit insan yapısı çıkıyor karşımıza. Bunlardan birincisi hatalarıyla yüzleşen diğeri de zaman geçtikçe yüzsüzleşen insan. Bunlarla iç içe yaşıyoruz, ilk bakışta hangisinin ne olduğunu da bilemiyoruz. Fakat her insanın asıl yüzü zamanla ortaya çıkarıyor. Toplumda ona değerini veriyor. Elbette ki kişi yaşadığı hayatla değerlendirilir. Hiç kimse iyiye kötü demediği gibi, kötüye de iyi demeyecektir.
“Kimse Nemrutça hayat yaşayıp ta, İbrahim’ce akıbet beklemesin” bakın insanlar işte ne güzel açıklıyor bizleri. Ne zaman biteceğini bilmediğimiz ömrün nerelerde ve nasıl geçireceğimizi iyi düşünmeliyiz. Fani olan aldanışlar peşinden koşarak kendimizi ziyan etmemeliyiz. Unutma bir gün gelecek hesaba çekileceksin.
