2012 Londra Olimpiyat Oyunları sona erdi. Bir büyük organizasyon bitmiş oldu.
1- İnşallah, ülkemiz de bu büyük organizasyona ev sahipliği yapma şansı bulur. Haçlı ruhunu aşma imkanını yakalar. Bir takım medya baronları her fırsatta ülkesini kötülemeye/aşağılamaya çalışan medya kesimi, aksini iddia etse de Türkiye, olimpiyatlar dahil her türlü milletlerarası organizasyonu başarabilecek kapasiteye ve güce sahiptir. Nitekim bugüne kadar ki tüm uygulamalardan yüzünün akı ile çıkmıştır. Tek engel, dışarıdaki ve onların işbirlikçisi içerideki düşmanlarımızdır. Her durumda aleyhimize çalışan nifak yuvalarıdır.
2- Şahsen bu oyunlarda (madalya sayısı ABD’nin gerisinde kalsa da) en başarılı ülke Çin’dir. Nitekim bu başarıyı gölgelemek için hemen Çin’li sporcuların eğitiminin nasıl “insanlık dışı” olduğu senaryoları yaygın bir şekilde devreye sokulmuştur.
Sanki diğer ülkelerdeki durum daha mı farklıdır ? Keşke bizde de yetenek avcıları olsa, müsait çocukları keşfedebilse.
3- Şaşırmasam da beni en çok üzen husus, bir kesim medyanın, sporcularımız elendikçe adeta zil takıp oynaması olmuştur.
a) AKP iktidarını sevmeyebilirsiniz. Hatalarını elbette tenkid edebilirsiniz. Ama ülkesini temsil eden evlatlarımıza hakaret edemez, onları incitemezsiniz. Çok bilmişlik taslayamaz, milli gururumuza saldıramazsınız.
b) Oyunlara 114 sporcu ile katılmamız bir başarı ölçüsüdür. Oraya sıradan sporcular davet edilmemiştir. Bilek hakkı ile gidilmiştir. Nitekim bu evlatlarımızın çoğunun Avrupa ve Dünya çapında başarıları/dereceleri vardır. Bizim için gurur vesilesidirler.
c) Madalya sayısı az olabilir. Elbette çok iyi, iyinin düşmanıdır. Ancak alınan sonuçları (yarı final ve finaller de hesaba katılırsa) küçümsemek de haksızlıktır.
Efendim neymiş ? Oyunlardan önce çok yükseklerden uçulmuşmuş. Peki ne olacaktı ? İlgililer ve yetkililer, oyunlar öncesinde kötümser beyanatlar mı vereceklerdi ? Peşinen havlu mu atacaklardı ? Özellikle kızlarımızın (voleybol, basketbol, atletizm vb. dallardaki) başarılarını göz ardı edemeyiz. Halter, Güreş, Boks, Tekvando vb. branşlarda umulanın gerisinde kalınmıştı. Bu da ciddi bir stres eğitimi ihtiyacının olduğunu göstermiştir. (Muhtemelen sakatlıkların büyük kısmı da aşırı stresten kaynaklanmış olabilir)
d) Bir takım çokbilmişler, Sn. Cumhurbaşkanı / Sn Başbakan veya eşlerinin sporcuları telefonla aramasını bile tenkid etmişlerdir. İnsaf doğrusu. Ülkemize madalya getiren bir evladımızı ne kadar onore etsek az gelmez mi ?
4- Elbette ilgililer ve yetkililer özellikle Milli Eğitim / Gençlik ve Spor Bakanlığı / Belediyeler / Spor kulüpleri, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü ve bağlı olduğu bakan vb. bir araya gelmelidirler. Detaylı ve uzun vadeli bir sistemi kurmalıdırlar. Özellikle belediyelerin ve spor kulüplerinin bu konuda büyük katkıları olabilir. (Aslı kızımız için Fenerbahçe’ye, Gamze kızımız için de Üsküdar Belediyesine teşekkür ediyorum) Futbol dışındaki sporlara ciddi destek verebilirler. (Biz başkanlık dönemimizde TANSAŞ’ı Halil Mutlu’ya sponsor yapmış, destek vermiştik. Naim Süleymanoğlu’na da Ege – Koop projesindeki evlerden birini hediye etmiştik)
Ben olimpiyat oyunlarına giden evlatlarımıza çok güveniyorum. İnşallah bu ülkeye çok madalyalar kazandıracak, göğsümüzü kabartacaklardır. Yeter ki onore edelim, destek verelim, sahip çıkalım, ilmi metodlara göre programlar uygulayalım. Laf ebesi, kötü niyetlilere de kulak asmayalım…
NOT: Tüm okurlarımızın Mubarek Ramazan Bayramını kutluyor, sağlık / huzur ve mutluluklar diliyorum.
