Duygu ve hırslarına yenilip öfke seline kendisini kaptırıp giden kimse, kendisini kontrol edemez.
En ufak bir kızgınlık anında iradesini kaybedip hemen parlar. Kontrolsüz bir ihtirasla öfkesine kapılır.
Düşünmeden ileri atılır ve neticede sorumsuzca yaptığı eylemlerden dolayı sonu pişman olacağı davranışlar ortaya koyar.
Öfke; insana hakim olduğunda sıhhatli düşünme yetisini yok etmektedir. kendisinden bazı eylemlerin çıkmasına
veya öfkesinin dindiğinde pişman olacağı bazı düşmanca sözlerin söylemesine yol açmaktadır.
LORD BACON’un ifadesiyle,insanların en büyük dostu zorluklardır. Sıkıntılar ve zorluklar insanları olgunlaştırır.
Ham bir meyveden olgun bir meyve olması için gereken minarelienjekte eder zorluklar ve sıkıntılar.
çünkü insanların karşılaştıkları zorluklar kuvvetlendirir.
İnsanın en amansız düşmanı ise öfkedir. Öfke aptalları akıllı yapar, ama yoksul bırakır.
Öfke; ateşten ibarettir düştüğü yeri mutlaka yakar.
Öfke;
kişiyi imandan edebilir.
Adam öldürtebilir.
Kan döktürebilir,
Gönül kırdırabilir.
Mal ve mülke zarar verebilir.
Öfke, baldan tatlıdır. insanlar kızdıkları anlarda öfke duyguları öylesine baskıcı olur ki, bu duygusallıkla o anda en doğru düşündüklerine inanırlar.
Ama pişman olduğumuz pek çok olay, hep öfke anlarında ortaya çıkar.
bir örnekle toparlayıp son verelim.
Hz. musa’nın tur dağında kavmine geri döndüğünde onların samiri tarafından altından yapılan buzağıya taptıklarını gördüğünde öfkeye kapılır.
Bu öfke sonucu tevrat levhalarını elinden atar ve paylaşmak gayesiyle kardeşinin perçeminden tutarak kendisine çeker.
Öfkesi etkisini kaybederek dindiğinde, aslında kardeşinin, kavmini bundan men ettiğini,
fakat kavminin kendisini güçsüz görerek neredeyse öldürmeye teşebbüs ettiklerini anlar ve
gerçek hadiseyi bilmeden önce kardeşine yaptıklarından dolayı ALLAH tan af diler.
ata sözü bunu çok iyice açıklamaktadır. öfkeyle kalkan zararla oturur. öfkeliyken karar vermeyelim biraz daha durup öfkemizin dinmesini beklemek
ve daha sağlıklı kararlar alabilmek gerekir.
