İlk kez Bodrum’da ekim ayını yaşadım. Zarif dalları uzadıkça öne eğilmiş, Kırmızı Mercan Çiçeğine sıkça rastladım. Salkım salkım çiçekler. Diğer adı da Kırmızı Şamdan Çiçeği. Bayıldım iğne oyası gibi duvarların kenarlarında. Oldukça dekoratif bir çiçek. Bilimsel adı russelia equisetiformis olan, yazlıkların duvarlarını, teraslarını süsleyen bitki. Görüntüsü huzur. Güneşi, sıcağı seven, bütün yıl çiçek açmaya devam eden çalı türü bir bitki. O, güneşe vurgun, ben ona…
Asla dik durmuyor. Kökten çıkan sürgünler saplar üzerinde ince ince dallanıp budaklanarak dik durmayarak püskül görünümlü. Bir duvar dibi bir bahçenin önünden geçiyorsanız, saygıyla eğilen bir kırmızı mercan çiçek topluluğu vardır önünüzde. “Eğil Mercan Eğil” diyerek geçebilirsiniz önünden.
Mercan çiçeği bahçelere, duvar diplerinde sarkık formundan dolayı oldukça dekoratif ve şık duruyor. Adını kırmızı renginden dolayı almış. Meksikalı. Çalı süpürge gibi incecik ve narin. Çiçeklerini ince ve yay gibi uzun olan dallarının ucunda açıyor. Mercan çiçeği asla dik durmaz. Kuraklığa, yakıcı güneşe dayanıklıdır. Ilıman iklim görülen bölgelerde sevilen bir bitki.
Bahçıvan Halil Efendi, Kumbahçe’de sık görülen bu çiçekler için “tohumdan da kolay çoğaltılabilir zaten tohumlar düştüğü yerden çoğalmaya başlıyor. Az da olsa sarı ve pembe açan mercan çiçekleri de bulunmaktadır. Grup halinde yer örtücü bitki olarak da kullanıyoruz. Kolay yetişen ve fazla bakım istemeyen bir çiçek türüdür. Soğuğa, rüzgâra dayanıklı gibi ancak çok soğuklarda mutlaka korunmalıdır.” dedi. İzlemeye doyamadığım bu çiçeğin hikayesini araştırdım.
NAM-I DİĞER KIRMIZI ŞAMDAN ÇİÇEĞİ VE HİKAYESİ
“Bir zamanlar, dünyanın çok uzak bir yerinde, halkı çok yoksul, bir o kadar da mutsuz olan bir ülke varmış. Ülkeyi yönetenler halka o kadar çok kötü davranıyormuş ki; Bu yüzden herkes mutsuz ve korku içindeymiş. Kimse bu durumdan nasıl kurtulunacağını bilemediği için de, adeta ölümden medet umuyorlarmış. Ülkede bir de çok zeki ama hasta olduğu için evinden dışarıya çıkmayan genç bir adam yaşarmış. Bu adam evinden dışarı çıkarsa ölecekmiş, güneşten vücudunu koruması gerekiyormuş. Bu yüzdende çok mutsuzmuş, dışarıya çıkmak, herkes gibi dolaşmak, gezmek istiyormuş.
Her sabah kalktığın da, penceresinin önündeki mercan çiçeklerine bakarak, özgürlüğe olan özlemini gidermeye çalışıyormuş. Mercan çiçeği gibi güneşi çok sevmek istiyormuş.
Genç adam sonunda, bir gün evinden çıkmaya karar vermiş. Nasıl olsa bir gün öleceğim, ölmeden önce, bir gün dahi olsa özgür ve mutlu olayım demiş. Öldüğü yerde, çok sevdiği, cebindeki mercan çiçeği tohumları bitmiş.
Bunu gören halk, özgür olmadan mutlu olunamayacağını, bunun ise bir bedeli olduğunu anlamış.
Korkularını yenerek ölüm pahasına da olsa özgürlüklerine sahip çıkmışlar. Sonunda özgür ve mutlu bir ülkeleri olmuş.
Güneşi çok seven mercan çiçeği bundan sonra, özgürlük mücadelesi veren halkların sembolü sayılmış.”
Kaynak: https://kadirbekci53.blogspot.com/2015/04/
