KARLI YAZI
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze, inceden.
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu’dan
Sesin nerde kaldı? kar içindesin!
(…)
Yazıma şairimiz Ahmet Muhip Dranas’ın “Kar” adlı şiirinden aldığım iki dörtlük ile başlamak istedim. Şairimiz karın soğuğunu, bu dizeleriyle sımsıcak bir hale getirmiş. Karla adeta içimizi ısıtıyor bu dizeler! Sıcak, sımsıcak bir şiir…
Yurdumuzun çoğu yerinde kar var. Kar, birçok yere beyaz örtüsünü örttü. Toprağın canı olan su, karla geldi. Kar demek bereket demek, kar demek umut demek, kar demek umutsuzluk demek, kar demek anılar demek, kar demek çocuklar için tatil demek, kar demek mazi demek, kar demek gelecek demek, kar demek…
Kar ülkemizin birçok yerinde kendini gösterdi ama Karadeniz sahilleri kara hasret kaldı. Son iki yıldır sahillere kar yağmadı ve sahil halkı hasretle beyaz konuğunu bekliyor. Çoluk çocuk karın yağmasını dört gözle bekliyor. Kartopu oynamayı, kardan adam yapmayı, karda koşmayı çocuklar sevinç ve sabırsızlıkla bekliyor. Eldivenler, bereler, kaşkoller, kışlık çoraplar ve botlar hazır. Çocuklar tüm hazırlıklarını dünden yapmışlar bile. Dışarda az da olsa sulu kar yağsa hemen pencereye koşup umutla karın yerde tutmasını bekliyorlar.
Hava raporlarını inceleyen uzmanlar, bir değişiklik olmazsa 17 Şubat gibi beklenen karın sahillere de inebileceğini söylüyor. Beklediğimiz kar gelsin de biz de artık koltuğumuza oturup penceremizin önünde çayımızı, kahvemizi yudumlarken beyaz konuğumuzun gelişini seyredelim. Umarız doğa için, bizim için ve çocuklar için beklenen kar gelir.
Yazımızı, Yahya Kemal Beyatlı’nın “Kar Musikilileri” adlı şiirinden aldığımız dizilerle bitirelim:
Kar Musikileri
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu.
Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu.
Bir kuytu manastırda duâlar gibi gamlı,
Yüzlerce ağızdan koro hâlinde devamlı(…)
Q
İ
