İz Bırakmak

Konuşurken söz bırakmak gerekir Dost içinde yüz bırakmak gerekir Gideriken iz bırakmak gerekir Sözün, yüzün, izin yoksa nafile Giderken geride bırakılan ayak veya ayakkabı izi olmadığından, bırakılması da o kadar kolay değildir. Yürek izi, gönül izi bırakmak gerekir.

Bırakanlar yok değil, Şahsen ben istiyorum ki tüm herkes iz bıraksın. Sınırlı sayıda da olsa iz bırakanların yaşamlarına bir göz atılacak olursa öncelikle çile ile başlıyor. Ömür çizgisini çileyle tamamlayan çilekeş insanlar gönüllerde taht kurarak, son yolculuklarına kendilerini sevenlerin omuzlarında duaları ile uğurlanıyorlar. Kaç kişiye nasip oluyor böyle uğurlanmak? Peygamber Efendimizin zamanında vefat eden birisi için komşuları ve tanıyanlar arkasından “öldü de kurtardık” gibi memnuniyetsizlik ifade edilen sözler sarf edilince, Peygamber Efendimiz ölen o şahıs için vacip oldu buyurmuş. Aradan zaman geçince birisi daha vefat etmiş, yine komşular ve tanıdıklar özülüyor çok iyi bir insandı diye hayırla yâd ediyorlar. Peygamber Efendimiz o şahıs içinde vacip oldu buyurmuş. Sahabeler sormuşlar. Ya Resulullah daha önce vefat eden kişi içinde vacip oldu, bu kişi içinde vacip oldu buyurdunuz. Ney vacip oldu dediklerinde. Önceki ölen ve kötü olduğu söylenen insan için cehennem, sonra ölen iyi insan olduğu söylenen kişi için cennet vacip oldu buyurmuş Hz. Ali’nin güzel bir sözü var. Her ortamda söylüyorum. Çünkü çok anlamlı ve güzel bir söz. “İnsanlarla öyle güzel geçinin ki, öldüğünüz de düşmanlarınız bile arkanızdan ağlasın.” Kendisini ayrıcalıklı sananlar ve sayanlar. Unutmayın ki dünya ne kadar geniş ise mezar o kadar dardır. “ Dünyasına, dünyasına, aldırmayın dünyasına, dünya benimdi diyenin, dün gittim ben dün yasına “ Dünya hiç kimsenin olmuyor. Dünya boş, koşabildiğin kadar koş, ama koşu bitiyor. Eğerki koşuyu çizgisinden sapmadan tamamlarsan ne mutlu sana, yoksa yazık bana, tuh bana demenin de bir anlamı yoktur. Her nefis ölümü tadacaktır. Ölümden kaçış olmadığı malum. Herkes görüyor ve yaşıyor. Öyle ise gelin hep birlikte, şu üçgünlük dünyada bir birimizi incitmeden, birbirimizin kusur ve hatalarını görmeden, aramızda muhabbet köprüleri kurarak yaşayıp gidelim. Giderken de “İZ BIRAKALIM”

Gelin yarenlerim köprüler kurak
Kavuşmamız için kollar açılsın
Nefsin putlarını birlikte kırak
Çölleşmiş ruhlarda güller açılsın

Açılan güller ki misk olup koksun
Gönülden gönüle sevgiler aksın
Senki bu âlemde en son duraksın
Sana gelen bütün yollar açılsın.

Şükrani’nin kulak verin sözüne
İnsanoğlu dönmelisin özüne
Rahmet deryasına, aşk denizine

Yürekler taşıyan sallar açılsın.

ŞÜKRANİ