İki lider-ikişer sözcük; birinde demir eller, çelik bilekler, güçlü pazuları kıskandıracak kadar halk desteğini alan Türkiye Cumhuriyetinin başbakanının imzası var. Diğerinde ise arkasından darbe, kan, gözyaşı, 70 sente muhtac olunacak kadar yok(sul)luklar, gereksiz ve kıskançlığa dayalı kavgalar… bırakan, rahmetli ÖZAL’ın ani vefatıyla Erdal İNÖNÜ’nün omuzlarına binip 9. C.başkanı olmuş sn. DEMİREL’in imzası var.
Ama evvela yıllar önce okuduğum bir kitabtan bugün için lazım olan bir pasajı aktarmak istiyorum:
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır” diyor. Ve devamla “her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…[1] diyor. S. Demirel’e ithaf olunur. ‘Ben’iniz sinmiş bütün harflerinize…
Eğer 21. yüzyılın Türkiye’sinde yapılan genel seçimlerde halktan aldığı % 50’ye yakın oyla seçilen başbakan çıkıp; “beyaz çarşaf”tan yani beyaz idam giysisinden bahsediyorsa, eğer idam edilmeyi göze aldığını söylüyorsa çok değil azıcık insaf ve akıl sahibi olan nasıl bir süreçten geçtiğimizi bilebilir. Ve ülkenin daha özgür, müreffeh, hukuka dayalı bir süreçten geçmesi adımlarına karşı 9. Cumhurbaşkanı S. DEMİREL açıklamalarında TV’lere çıkıp “ben bu durumdan dolayı ızdırap içindeyim” diyorsa o zaman kendilerine sorulmalıdır.
“Izdırap içinde”ymiş sn. Demirel…
Onlarca gencimiz kurşuna dizilirken ızdırap duyacak vicdanın neredeydi?
Kardeş kavgasında günde 20 vatandaşın sokak ortalarında vurulurken neredeydi o ızdırap duyan kalbin?
12 Mart’ta tanklar daha yola çıkmadan şapkanı alıp her şeyini bıraktığın gün vicdanın neredeydi?
12 Eylülde “bizim çocuklar” ülkenin anayasal düzenini giydiğin şapkanın içine sokup hokus-pokus oynadıklarında nerdeydi o ızdırap duyduğuna inandığın vicdanın?
Sincan sokaklarında tanklar demokrasinin 3 kez tamir edilen bekâretini 4. kez tamir mecburiyetinde bırakırken o ızdırap duyduğun “organın” neredeydi?
28 Şubatta (bugün serbest olmasının mücadelesi verilen başörtüsü) yasal dayanağı olmadan üniversitelerde sayende yasaklanırken anayasal devletin başı olarak ızdırap duymayı bilen vicdanın neredeydi?
Say say bitmez vicdanı olanın vicdanını sızlatan hadiselere imzaların…
Başbakan demeye dilin varmadığı için “Hökümatın başı” diye hitap ettiğin merhum ECEVİT’le kavgaların vicdan işi miydi?
Hadi kavga ettiniz diyelim; peki bu halkın, Anadolu’nun has evlatlarını sağcı-solcu diye ayıranlara “dur” diyeceğinize niye taraf oldunuz? Yoksa öldüren taraflardan birisinden yana olmak sizin vicdanınıza! çok mu uygun düşmüştü?
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır. Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” demişti W. PORZIG, değil mi?
Gelelim “beyaz çarşafa”…
Evet, beyaz çarşaf “İDAM” giysisi demektir. Bu ülkede gece yarısı-gündüz ortası, sabaha karşı-akşamüstü; çarşının orta yerinde-köyde dağda yargısız infazlar yapan, faili meçhul-malum cinayetler işleyen… İnsanlar! değil idamı; ceza almayı bile düşünmezken, bir başbakan daha özgür, daha müreffeh, daha eşitlikçi adımlardan dolayı idam tehdidine muhatap oluyor.
Yoksa “Burası Türkiye, Burdan Çıkış Yok!” mu diyorsunuz sn. Demirel?
Ak Parti’yi ve iktidarını savunmak bana düşmez. Hele hele kardeşlik tesisi tam olarak gerçekleşmediği sürece eleştirilerimiz devam da edecektir. Ama Allah aşkına bu ülkeyi ANASOL-D, ANASOL-M, ANASOL-H (bu ‘H’ hastanenin ‘H’si) 1. ve 2. MC, DYP-SHP ve diğer iktidarlar uçurumun kenarına getirmedi mi? hem de defalarca… Ak Parti iktidarı ülkeyi (dedik ya yanlışları elbetteki vardır ve eleştirilecektir) saydığımız iktidarlardan daha mı kötü yönetmiştir?
Demek ki dert bu halkı düşünüp düşünmemek değilmiş.
Ya neymiş peki? Bu ülke sadece ‘BALYOZ’cu anlayışın, beyazların, çetelerin, özgürlüklere karşı olanların ülkesi olsun istiyorlar.
Ama hayır! “beyaz çarşaf” giysek bile;
Özgürlükten
Kardeşlikten
Huzur ve kalkınmadan
Daha çok demokrasiden
Herkes ve her kesim için adaletten geri dönüş olmayacak, olmamalı…
Kaç kez dünyaya gelinip gidiliyor ki zaten..?
Büyük ülkelerin iktidarları da büyük olur. Bunun gereği olarak da iktidarlar halkın özgürlüğüne, katılımına, ihtiyaçlarına -uyduruk- “güvenlik” dedikleri statükocuların istekleri yüzünden sırt çeviremezler. Eğer büyük ülke iseler. Yok, biz hala büyük ülke değiliz diyorsanız; o öyle düşünenlerin sorunu… Elbette ki küçük düşünenlerin sorunlarını da dikkate almalı büyük ülkelerin güçlü iktidarları. O da onları büyük düşünmeye uygun seviyeye getirici imkân ve fırsatlar yaratmakla olur.
“Beyaz çarşaf”ının hazır olduğunu ve bunu “ciğerden” söylediğini biliyor, inanıyoruz. Ama 21. yüzyılda AB’nin üyesi olmaya çalışan; hele hele geçmişte bir başbakan ve iki bakanını cuntacıların uyduruk mahkemelerinde ipe göndermiş bir ülkede hala vatandaşlarının insan haklarından kaynaklanan sorunlarından dolayı başbakan ipi göze almışsa vay anam vay… Sevsinler böyle demokrasiyi.
Evet sayın başbakan! Sizi bu “ciğerden” ifadelerinde biz de “ciğerden” destek vererek diyoruz ki;
Bu ülkenin sulh ve selameti için, kardeşlik türkülerinin dağlarda, köylerde, şehirlerde… bütün memlekette çalınması için sizi “ciğerden” destekliyoruz. İnanıyoruz ki bu çok geç olmayacak, olmamalı. Yoksa ciğerlerimizi sökenler pusuda ve anlarını beklemektedirler.
“…Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” bizde de aynen… Sözlerimiz irademizden kaynaklı…
Haydi, irademizle “ciğerden” söylenecek şarkıların mısralarını hep beraber dizelim;
“Gelin Canlar Bir Olalım”.
[1] Prof. Dr. Walter PORZIG, Dil Denen Mucize, s. 146
İki lider-ikişer sözcük; birinde demir eller, çelik bilekler, güçlü pazuları kıskandıracak kadar halk desteğini alan Türkiye Cumhuriyetinin başbakanının imzası var. Diğerinde ise arkasından darbe, kan, gözyaşı, 70 sente muhtac olunacak kadar yok(sul)luklar, gereksiz ve kıskançlığa dayalı kavgalar… bırakan, rahmetli ÖZAL’ın ani vefatıyla Erdal İNÖNÜ’nün omuzlarına binip 9. C.başkanı olmuş sn. DEMİREL’in imzası var.
Ama evvela yıllar önce okuduğum bir kitabtan bugün için lazım olan bir pasajı aktarmak istiyorum:
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır” diyor. Ve devamla “her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…[1] diyor. S. Demirel’e ithaf olunur. ‘Ben’iniz sinmiş bütün harflerinize…
Eğer 21. yüzyılın Türkiye’sinde yapılan genel seçimlerde halktan aldığı % 50’ye yakın oyla seçilen başbakan çıkıp; “beyaz çarşaf”tan yani beyaz idam giysisinden bahsediyorsa, eğer idam edilmeyi göze aldığını söylüyorsa çok değil azıcık insaf ve akıl sahibi olan nasıl bir süreçten geçtiğimizi bilebilir. Ve ülkenin daha özgür, müreffeh, hukuka dayalı bir süreçten geçmesi adımlarına karşı 9. Cumhurbaşkanı S. DEMİREL açıklamalarında TV’lere çıkıp “ben bu durumdan dolayı ızdırap içindeyim” diyorsa o zaman kendilerine sorulmalıdır.
“Izdırap içinde”ymiş sn. Demirel…
Onlarca gencimiz kurşuna dizilirken ızdırap duyacak vicdanın neredeydi?
Kardeş kavgasında günde 20 vatandaşın sokak ortalarında vurulurken neredeydi o ızdırap duyan kalbin?
12 Mart’ta tanklar daha yola çıkmadan şapkanı alıp her şeyini bıraktığın gün vicdanın neredeydi?
12 Eylülde “bizim çocuklar” ülkenin anayasal düzenini giydiğin şapkanın içine sokup hokus-pokus oynadıklarında nerdeydi o ızdırap duyduğuna inandığın vicdanın?
Sincan sokaklarında tanklar demokrasinin 3 kez tamir edilen bekâretini 4. kez tamir mecburiyetinde bırakırken o ızdırap duyduğun “organın” neredeydi?
28 Şubatta (bugün serbest olmasının mücadelesi verilen başörtüsü) yasal dayanağı olmadan üniversitelerde sayende yasaklanırken anayasal devletin başı olarak ızdırap duymayı bilen vicdanın neredeydi?
Say say bitmez vicdanı olanın vicdanını sızlatan hadiselere imzaların…
Başbakan demeye dilin varmadığı için “Hökümatın başı” diye hitap ettiğin merhum ECEVİT’le kavgaların vicdan işi miydi?
Hadi kavga ettiniz diyelim; peki bu halkın, Anadolu’nun has evlatlarını sağcı-solcu diye ayıranlara “dur” diyeceğinize niye taraf oldunuz? Yoksa öldüren taraflardan birisinden yana olmak sizin vicdanınıza! çok mu uygun düşmüştü?
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır. Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” demişti W. PORZIG, değil mi?
Gelelim “beyaz çarşafa”…
Evet, beyaz çarşaf “İDAM” giysisi demektir. Bu ülkede gece yarısı-gündüz ortası, sabaha karşı-akşamüstü; çarşının orta yerinde-köyde dağda yargısız infazlar yapan, faili meçhul-malum cinayetler işleyen… İnsanlar! değil idamı; ceza almayı bile düşünmezken, bir başbakan daha özgür, daha müreffeh, daha eşitlikçi adımlardan dolayı idam tehdidine muhatap oluyor.
Yoksa “Burası Türkiye, Burdan Çıkış Yok!” mu diyorsunuz sn. Demirel?
Ak Parti’yi ve iktidarını savunmak bana düşmez. Hele hele kardeşlik tesisi tam olarak gerçekleşmediği sürece eleştirilerimiz devam da edecektir. Ama Allah aşkına bu ülkeyi ANASOL-D, ANASOL-M, ANASOL-H (bu ‘H’ hastanenin ‘H’si) 1. ve 2. MC, DYP-SHP ve diğer iktidarlar uçurumun kenarına getirmedi mi? hem de defalarca… Ak Parti iktidarı ülkeyi (dedik ya yanlışları elbetteki vardır ve eleştirilecektir) saydığımız iktidarlardan daha mı kötü yönetmiştir?
Demek ki dert bu halkı düşünüp düşünmemek değilmiş.
Ya neymiş peki? Bu ülke sadece ‘BALYOZ’cu anlayışın, beyazların, çetelerin, özgürlüklere karşı olanların ülkesi olsun istiyorlar.
Ama hayır! “beyaz çarşaf” giysek bile;
Özgürlükten
Kardeşlikten
Huzur ve kalkınmadan
Daha çok demokrasiden
Herkes ve her kesim için adaletten geri dönüş olmayacak, olmamalı…
Kaç kez dünyaya gelinip gidiliyor ki zaten..?
Büyük ülkelerin iktidarları da büyük olur. Bunun gereği olarak da iktidarlar halkın özgürlüğüne, katılımına, ihtiyaçlarına -uyduruk- “güvenlik” dedikleri statükocuların istekleri yüzünden sırt çeviremezler. Eğer büyük ülke iseler. Yok, biz hala büyük ülke değiliz diyorsanız; o öyle düşünenlerin sorunu… Elbette ki küçük düşünenlerin sorunlarını da dikkate almalı büyük ülkelerin güçlü iktidarları. O da onları büyük düşünmeye uygun seviyeye getirici imkân ve fırsatlar yaratmakla olur.
“Beyaz çarşaf”ının hazır olduğunu ve bunu “ciğerden” söylediğini biliyor, inanıyoruz. Ama 21. yüzyılda AB’nin üyesi olmaya çalışan; hele hele geçmişte bir başbakan ve iki bakanını cuntacıların uyduruk mahkemelerinde ipe göndermiş bir ülkede hala vatandaşlarının insan haklarından kaynaklanan sorunlarından dolayı başbakan ipi göze almışsa vay anam vay… Sevsinler böyle demokrasiyi.
Evet sayın başbakan! Sizi bu “ciğerden” ifadelerinde biz de “ciğerden” destek vererek diyoruz ki;
Bu ülkenin sulh ve selameti için, kardeşlik türkülerinin dağlarda, köylerde, şehirlerde… bütün memlekette çalınması için sizi “ciğerden” destekliyoruz. İnanıyoruz ki bu çok geç olmayacak, olmamalı. Yoksa ciğerlerimizi sökenler pusuda ve anlarını beklemektedirler.
“…Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” bizde de aynen… Sözlerimiz irademizden kaynaklı…
Haydi, irademizle “ciğerden” söylenecek şarkıların mısralarını hep beraber dizelim;
“Gelin Canlar Bir Olalım”.
[1] Prof. Dr. Walter PORZIG, Dil Denen Mucize, s. 146
İki lider-ikişer sözcük; birinde demir eller, çelik bilekler, güçlü pazuları kıskandıracak kadar halk desteğini alan Türkiye Cumhuriyetinin başbakanının imzası var. Diğerinde ise arkasından darbe, kan, gözyaşı, 70 sente muhtac olunacak kadar yok(sul)luklar, gereksiz ve kıskançlığa dayalı kavgalar… bırakan, rahmetli ÖZAL’ın ani vefatıyla Erdal İNÖNÜ’nün omuzlarına binip 9. C.başkanı olmuş sn. DEMİREL’in imzası var.
Ama evvela yıllar önce okuduğum bir kitabtan bugün için lazım olan bir pasajı aktarmak istiyorum:
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır” diyor. Ve devamla “her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…[1] diyor. S. Demirel’e ithaf olunur. ‘Ben’iniz sinmiş bütün harflerinize…
Eğer 21. yüzyılın Türkiye’sinde yapılan genel seçimlerde halktan aldığı % 50’ye yakın oyla seçilen başbakan çıkıp; “beyaz çarşaf”tan yani beyaz idam giysisinden bahsediyorsa, eğer idam edilmeyi göze aldığını söylüyorsa çok değil azıcık insaf ve akıl sahibi olan nasıl bir süreçten geçtiğimizi bilebilir. Ve ülkenin daha özgür, müreffeh, hukuka dayalı bir süreçten geçmesi adımlarına karşı 9. Cumhurbaşkanı S. DEMİREL açıklamalarında TV’lere çıkıp “ben bu durumdan dolayı ızdırap içindeyim” diyorsa o zaman kendilerine sorulmalıdır.
“Izdırap içinde”ymiş sn. Demirel…
Onlarca gencimiz kurşuna dizilirken ızdırap duyacak vicdanın neredeydi?
Kardeş kavgasında günde 20 vatandaşın sokak ortalarında vurulurken neredeydi o ızdırap duyan kalbin?
12 Mart’ta tanklar daha yola çıkmadan şapkanı alıp her şeyini bıraktığın gün vicdanın neredeydi?
12 Eylülde “bizim çocuklar” ülkenin anayasal düzenini giydiğin şapkanın içine sokup hokus-pokus oynadıklarında nerdeydi o ızdırap duyduğuna inandığın vicdanın?
Sincan sokaklarında tanklar demokrasinin 3 kez tamir edilen bekâretini 4. kez tamir mecburiyetinde bırakırken o ızdırap duyduğun “organın” neredeydi?
28 Şubatta (bugün serbest olmasının mücadelesi verilen başörtüsü) yasal dayanağı olmadan üniversitelerde sayende yasaklanırken anayasal devletin başı olarak ızdırap duymayı bilen vicdanın neredeydi?
Say say bitmez vicdanı olanın vicdanını sızlatan hadiselere imzaların…
Başbakan demeye dilin varmadığı için “Hökümatın başı” diye hitap ettiğin merhum ECEVİT’le kavgaların vicdan işi miydi?
Hadi kavga ettiniz diyelim; peki bu halkın, Anadolu’nun has evlatlarını sağcı-solcu diye ayıranlara “dur” diyeceğinize niye taraf oldunuz? Yoksa öldüren taraflardan birisinden yana olmak sizin vicdanınıza! çok mu uygun düşmüştü?
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır. Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” demişti W. PORZIG, değil mi?
Gelelim “beyaz çarşafa”…
Evet, beyaz çarşaf “İDAM” giysisi demektir. Bu ülkede gece yarısı-gündüz ortası, sabaha karşı-akşamüstü; çarşının orta yerinde-köyde dağda yargısız infazlar yapan, faili meçhul-malum cinayetler işleyen… İnsanlar! değil idamı; ceza almayı bile düşünmezken, bir başbakan daha özgür, daha müreffeh, daha eşitlikçi adımlardan dolayı idam tehdidine muhatap oluyor.
Yoksa “Burası Türkiye, Burdan Çıkış Yok!” mu diyorsunuz sn. Demirel?
Ak Parti’yi ve iktidarını savunmak bana düşmez. Hele hele kardeşlik tesisi tam olarak gerçekleşmediği sürece eleştirilerimiz devam da edecektir. Ama Allah aşkına bu ülkeyi ANASOL-D, ANASOL-M, ANASOL-H (bu ‘H’ hastanenin ‘H’si) 1. ve 2. MC, DYP-SHP ve diğer iktidarlar uçurumun kenarına getirmedi mi? hem de defalarca… Ak Parti iktidarı ülkeyi (dedik ya yanlışları elbetteki vardır ve eleştirilecektir) saydığımız iktidarlardan daha mı kötü yönetmiştir?
Demek ki dert bu halkı düşünüp düşünmemek değilmiş.
Ya neymiş peki? Bu ülke sadece ‘BALYOZ’cu anlayışın, beyazların, çetelerin, özgürlüklere karşı olanların ülkesi olsun istiyorlar.
Ama hayır! “beyaz çarşaf” giysek bile;
Özgürlükten
Kardeşlikten
Huzur ve kalkınmadan
Daha çok demokrasiden
Herkes ve her kesim için adaletten geri dönüş olmayacak, olmamalı…
Kaç kez dünyaya gelinip gidiliyor ki zaten..?
Büyük ülkelerin iktidarları da büyük olur. Bunun gereği olarak da iktidarlar halkın özgürlüğüne, katılımına, ihtiyaçlarına -uyduruk- “güvenlik” dedikleri statükocuların istekleri yüzünden sırt çeviremezler. Eğer büyük ülke iseler. Yok, biz hala büyük ülke değiliz diyorsanız; o öyle düşünenlerin sorunu… Elbette ki küçük düşünenlerin sorunlarını da dikkate almalı büyük ülkelerin güçlü iktidarları. O da onları büyük düşünmeye uygun seviyeye getirici imkân ve fırsatlar yaratmakla olur.
“Beyaz çarşaf”ının hazır olduğunu ve bunu “ciğerden” söylediğini biliyor, inanıyoruz. Ama 21. yüzyılda AB’nin üyesi olmaya çalışan; hele hele geçmişte bir başbakan ve iki bakanını cuntacıların uyduruk mahkemelerinde ipe göndermiş bir ülkede hala vatandaşlarının insan haklarından kaynaklanan sorunlarından dolayı başbakan ipi göze almışsa vay anam vay… Sevsinler böyle demokrasiyi.
Evet sayın başbakan! Sizi bu “ciğerden” ifadelerinde biz de “ciğerden” destek vererek diyoruz ki;
Bu ülkenin sulh ve selameti için, kardeşlik türkülerinin dağlarda, köylerde, şehirlerde… bütün memlekette çalınması için sizi “ciğerden” destekliyoruz. İnanıyoruz ki bu çok geç olmayacak, olmamalı. Yoksa ciğerlerimizi sökenler pusuda ve anlarını beklemektedirler.
“…Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” bizde de aynen… Sözlerimiz irademizden kaynaklı…
Haydi, irademizle “ciğerden” söylenecek şarkıların mısralarını hep beraber dizelim;
“Gelin Canlar Bir Olalım”.
[1] Prof. Dr. Walter PORZIG, Dil Denen Mucize, s. 146
İki lider-ikişer sözcük; birinde demir eller, çelik bilekler, güçlü pazuları kıskandıracak kadar halk desteğini alan Türkiye Cumhuriyetinin başbakanının imzası var. Diğerinde ise arkasından darbe, kan, gözyaşı, 70 sente muhtac olunacak kadar yok(sul)luklar, gereksiz ve kıskançlığa dayalı kavgalar… bırakan, rahmetli ÖZAL’ın ani vefatıyla Erdal İNÖNÜ’nün omuzlarına binip 9. C.başkanı olmuş sn. DEMİREL’in imzası var.
Ama evvela yıllar önce okuduğum bir kitabtan bugün için lazım olan bir pasajı aktarmak istiyorum:
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır” diyor. Ve devamla “her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…[1] diyor. S. Demirel’e ithaf olunur. ‘Ben’iniz sinmiş bütün harflerinize…
Eğer 21. yüzyılın Türkiye’sinde yapılan genel seçimlerde halktan aldığı % 50’ye yakın oyla seçilen başbakan çıkıp; “beyaz çarşaf”tan yani beyaz idam giysisinden bahsediyorsa, eğer idam edilmeyi göze aldığını söylüyorsa çok değil azıcık insaf ve akıl sahibi olan nasıl bir süreçten geçtiğimizi bilebilir. Ve ülkenin daha özgür, müreffeh, hukuka dayalı bir süreçten geçmesi adımlarına karşı 9. Cumhurbaşkanı S. DEMİREL açıklamalarında TV’lere çıkıp “ben bu durumdan dolayı ızdırap içindeyim” diyorsa o zaman kendilerine sorulmalıdır.
“Izdırap içinde”ymiş sn. Demirel…
Onlarca gencimiz kurşuna dizilirken ızdırap duyacak vicdanın neredeydi?
Kardeş kavgasında günde 20 vatandaşın sokak ortalarında vurulurken neredeydi o ızdırap duyan kalbin?
12 Mart’ta tanklar daha yola çıkmadan şapkanı alıp her şeyini bıraktığın gün vicdanın neredeydi?
12 Eylülde “bizim çocuklar” ülkenin anayasal düzenini giydiğin şapkanın içine sokup hokus-pokus oynadıklarında nerdeydi o ızdırap duyduğuna inandığın vicdanın?
Sincan sokaklarında tanklar demokrasinin 3 kez tamir edilen bekâretini 4. kez tamir mecburiyetinde bırakırken o ızdırap duyduğun “organın” neredeydi?
28 Şubatta (bugün serbest olmasının mücadelesi verilen başörtüsü) yasal dayanağı olmadan üniversitelerde sayende yasaklanırken anayasal devletin başı olarak ızdırap duymayı bilen vicdanın neredeydi?
Say say bitmez vicdanı olanın vicdanını sızlatan hadiselere imzaların…
Başbakan demeye dilin varmadığı için “Hökümatın başı” diye hitap ettiğin merhum ECEVİT’le kavgaların vicdan işi miydi?
Hadi kavga ettiniz diyelim; peki bu halkın, Anadolu’nun has evlatlarını sağcı-solcu diye ayıranlara “dur” diyeceğinize niye taraf oldunuz? Yoksa öldüren taraflardan birisinden yana olmak sizin vicdanınıza! çok mu uygun düşmüştü?
“Bilincimizin bütün yaşantılarının, bütün duygularının, bütün çabalarının, (bütün) tasavvurlarının her defasında benim kendi yaşantılarım, benim duygularım, çabalarım, tasavvurlarım oluşu, onun özünden kaynaklanan en belli başlı özelliğidir. Eski bir Hint filozofunun sözleriyle, nasıl ki tuzun tadı bütün yemeğin en ufak birimlerine kadar girerse, ‘ben’in tadı da bilincimizin bütün yaşantılarının içinde öyle yer alır. Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” demişti W. PORZIG, değil mi?
Gelelim “beyaz çarşafa”…
Evet, beyaz çarşaf “İDAM” giysisi demektir. Bu ülkede gece yarısı-gündüz ortası, sabaha karşı-akşamüstü; çarşının orta yerinde-köyde dağda yargısız infazlar yapan, faili meçhul-malum cinayetler işleyen… İnsanlar! değil idamı; ceza almayı bile düşünmezken, bir başbakan daha özgür, daha müreffeh, daha eşitlikçi adımlardan dolayı idam tehdidine muhatap oluyor.
Yoksa “Burası Türkiye, Burdan Çıkış Yok!” mu diyorsunuz sn. Demirel?
Ak Parti’yi ve iktidarını savunmak bana düşmez. Hele hele kardeşlik tesisi tam olarak gerçekleşmediği sürece eleştirilerimiz devam da edecektir. Ama Allah aşkına bu ülkeyi ANASOL-D, ANASOL-M, ANASOL-H (bu ‘H’ hastanenin ‘H’si) 1. ve 2. MC, DYP-SHP ve diğer iktidarlar uçurumun kenarına getirmedi mi? hem de defalarca… Ak Parti iktidarı ülkeyi (dedik ya yanlışları elbetteki vardır ve eleştirilecektir) saydığımız iktidarlardan daha mı kötü yönetmiştir?
Demek ki dert bu halkı düşünüp düşünmemek değilmiş.
Ya neymiş peki? Bu ülke sadece ‘BALYOZ’cu anlayışın, beyazların, çetelerin, özgürlüklere karşı olanların ülkesi olsun istiyorlar.
Ama hayır! “beyaz çarşaf” giysek bile;
Özgürlükten
Kardeşlikten
Huzur ve kalkınmadan
Daha çok demokrasiden
Herkes ve her kesim için adaletten geri dönüş olmayacak, olmamalı…
Kaç kez dünyaya gelinip gidiliyor ki zaten..?
Büyük ülkelerin iktidarları da büyük olur. Bunun gereği olarak da iktidarlar halkın özgürlüğüne, katılımına, ihtiyaçlarına -uyduruk- “güvenlik” dedikleri statükocuların istekleri yüzünden sırt çeviremezler. Eğer büyük ülke iseler. Yok, biz hala büyük ülke değiliz diyorsanız; o öyle düşünenlerin sorunu… Elbette ki küçük düşünenlerin sorunlarını da dikkate almalı büyük ülkelerin güçlü iktidarları. O da onları büyük düşünmeye uygun seviyeye getirici imkân ve fırsatlar yaratmakla olur.
“Beyaz çarşaf”ının hazır olduğunu ve bunu “ciğerden” söylediğini biliyor, inanıyoruz. Ama 21. yüzyılda AB’nin üyesi olmaya çalışan; hele hele geçmişte bir başbakan ve iki bakanını cuntacıların uyduruk mahkemelerinde ipe göndermiş bir ülkede hala vatandaşlarının insan haklarından kaynaklanan sorunlarından dolayı başbakan ipi göze almışsa vay anam vay… Sevsinler böyle demokrasiyi.
Evet sayın başbakan! Sizi bu “ciğerden” ifadelerinde biz de “ciğerden” destek vererek diyoruz ki;
Bu ülkenin sulh ve selameti için, kardeşlik türkülerinin dağlarda, köylerde, şehirlerde… bütün memlekette çalınması için sizi “ciğerden” destekliyoruz. İnanıyoruz ki bu çok geç olmayacak, olmamalı. Yoksa ciğerlerimizi sökenler pusuda ve anlarını beklemektedirler.
“…Her ruhsal yaşantıda bütün şahsiyet hazır ve nazırdır. Hiçbir tasavvur yoktur ki, duygu ve irade… içermesin…” bizde de aynen… Sözlerimiz irademizden kaynaklı…
Haydi, irademizle “ciğerden” söylenecek şarkıların mısralarını hep beraber dizelim;
“Gelin Canlar Bir Olalım”.
[1] Prof. Dr. Walter PORZIG, Dil Denen Mucize, s. 146
40 yıldır onlar bizi fişliyordu şimdi sıra bizde
diyor bir AKP vekili
Demekki yüzde seksenle gelmiş olsalar bugün eleştirdikleri CHP ve askerin tokatlarını bunlar mumla aratacak
Zaten şu sıralar AKP heyecanla başarısız olacak bir darbe gişimine bulunacak ahmak asabi bir general arıyor.
Ah o ahmağı bulup bir başarsız darbe yaptırabilse seçimlerde yüzde altmışın üzerinde oyla geri dönecekler.
Artık maymun gözünü açtı sanırım.
Memleketin içine edip sonra suçu askere yıkmanın devri geçti asker akıllandı
Özal döneminde 38 milyar dolar olan borç şimdi 300 milyar doların üzerinde bunu asker yemedi değil mi
Siyasetçiler 10 yılda bir memleketin içine edip sıvışmasınlar
Sn Ahmet Ay,
Tespitlerinize katılmakla beraber eklemek istediğim bir şey var ki, o da Demirel’in ülkemizde takip edilen 33 dereceli Skoç Riti’nde ve 33. dereceden ÜSTADI MUHTEREM olmasıdır.
Malumunuz mason örgütlenmeleri Tapınak Şovalyelerinin örgütlenmesinden günümüze kadar faaliyetlerini sürdürdükleri her dönemde stratejik konumdaki her ülkeye kendi adamlarını yerleştirir, onlar üzerinden siyaset yaparlar. Ama bunu o kadar organize olmuş biçimde sinsice yaparlar ki, kullandıkları piyonlar bir şekilde kaos ortamı oluşturur sonra sizin de yazdığınız üzere şapkalarını alır giderler.
Dışarı birbirini gırtlaklayacak sandığınız adamlar teşkilatları içinde birbirlerine sonsuz sadakat gösterip gizliden birbirlerini kayırırlar. Bu tür adamların her zaman para ve güç yönünden imtiyazları olmuştur.
Belki bu yüzdendir ki, Demirel 50 senelik siyasi hayatında yaşanan gerçeklere rağmen, 83 yaşında hala 6 kere gider, 7 kere geliriz diyebiliyor. Şapkamı koysam o bile kazanır dediğine göre vardır elbet bir güvendiği…
Saygılar
Sayın ÖZALTIN,
Ak Parti’nin bir darbe heveslisini aradığını sanmıyorum. Tam aksine darbeciliğin tarihe karışması yönünde bir gayreti “her şeyleri” pahasına sürdürdüklerini görüyorum.
Sayın ULUCAK,
Zat-ı muhteremi harika anlattınız.
E, ne de olsa konum “para ve güç yönünden imtiyazları olmuştur”.
Saygılar.
ciğerse ciğer hocam bende ciğer vermek istiyooom
Süleyman demirelin kuyruğu sıkışmış gibi. Her neyse. Abi! Geçen pazar söylediklerimi aynen tekrarlıyorum:
“Demokratik açılım ile ilgili söylenmemiş söz kalmamıştır. Bunların hayata aktarılmasında farklı nedenlerden dolayı farklı sıkıntılar yaşanmakta. Burda genel tutumumuzdan bahsedecek olursak; Demokratik açılım sürecini, tüm yüreğimizle, içtenliğimizle destekliyoruz. Bu süreci engellemeye çalışan kesimlerin olduğunun farkındayız; ergenekoncuların, cuntacıların…Hükümet, tüm karanlık insanların karanlık oyunlarına rağmen asla taviz vermemeli, geri adım atmamalı, kararlı bir şekilde yoluna devam etmelidir. Bu durumda bizlerde her zaman ve her şarta hükümeti desteklemeye devam edeceğiz. İnsanın, insanlığın onuru için; bizim ve çocuklarımızın geleceği için, tüm farklılıklar için destekleyeceğiz. Bu uğurda mücadele edenler için ömrümüz ömür olacaktır, Allah’ın izniyle.”
Sayın ÖZALTIN;
En azından askerin hehangi bir müdahalesi durumunda halkın buna tepki vereceğinin (size göre yüzde 60 bence daha fazla) kabullenilmiş olması güzel bir gelişme…Ordunun artık siyasette yeri yok, sizin kabul ettiğiniz gibi askerde bunu kabul ettiğinden darbe yapacak birileri bulunamıyor…Selametle