Türk Ordusu’nun Kuzey Irak’a yaptığı operasyonun ardından yaşanan polemikler nedeniyle, sanırım Genelkurmay yaptığına yapacağına bin pişman olmuştur.
Son bir haftadır yaşananlar, ülkemizde demokrasinin ne kadar yoz bir şekilde anlaşıldığının da işareti olarak bir kez daha ortaya çıkarken, hiçbir şeyi de doğru dürüst yapamadığımız da vurgulandı.
Bir zamanlar iktidarın, sırf Genelkurmay’ı Savunma Bakanlığı’na bağlanabilmesi için AB kapılarını aşındırdığını iddia eden muhalefet, bu kez 8 günlük operasyon yüzünden, Ordu’ya karşı bir cephe açmaktan çekinmedi.
Gerekçe de, “Amerika çekil dedi diye, çekildiniz” olarak gösterilirken, asıl muhatabın da hükümet olduğu öne sürüldü.
Böyle bir gerekçeye de herhalde sadece gülünür. Direkt olarak orduyu suçlarken, karşılığını da Genelkurmay’ın vermesi, hem de sert bir dille vermesi bütün dengeleri de alt üst etti.
Sağlıklı ve işler demokrasilerde, Genelkurmay Başkanı’nın siyasete müdahale etmesi, hele hele gerek iktidara yönelik, gerekse muhalefete yönelik eleştirilerde bulunması bırakın söz konusu olmayı, düşünülemezken, bizim ülkemizde halen herşeyin üstünde bir güç olarak yer alması, ne kadar sağlam bir demokrasi(!) zemini içerisinde idare edildiğimizin de bir aynası oluyor.
Tüm bunlar birkaç ay içerisinde ters yüz olurken, her zaman Ordu’ya sahip çıktığı görüntüsü veren muhalefetin, bir anda saf değiştirmesinin de mantığını anlamak mümkün değil.
Bir bakıyorsunuz, Türkiye’nin en güzide kurumu olduğu öne sürülen Türk Ordusu’nun her zaman koruyucusu pozisyonunda bulunan CHP, şimdilerde Amerikan yanlısı tutum izlemekle suçluyor, aynı kurumu!..
Keza, MHP’de sağdıcı CHP’den aşağı kalmıyor.
İddiaların mesnetsiz olduğunu vurgulamak için bir askerin en büyük şeref ünvanlarından biri olan “üniformayı” çıkartabileceğini söyleyen bir Ordu komutanı, daha ne desin?
“Valla billa, iki gözüm önüme aksın ki, Amerika bize çık demedi” mi desin yani!..
Ya da Kur’an’a el mi bassın Genelkurmay Başkanı?
İnandırıcı olmak için illa ki sizin suçlamanızı kabul etmek zorunda mı? Böyle bir mantık olabilir mi?
Cevap verilince de, “Sen çekil aradan, bizim muhatabımız hükümet” deniliyor.
Sanırsınız ki, hükümet gitti de Kuzey Irak dağlarında çarpıştı!.
Ordu’nun en tepe noktasındaki kişi de doğal olarak kendi kurumunu kollamak zorunda. Bunun cevabını da bizzat kendisi verecek.
Haa, tabii verilen cevap da çok ağır. Bunu da kabul etmek lazım.
Dediğimiz gibi, demokratik ve sosyal bir hukuk devletinde asla olmaması gereken bir abukluğu yaşıyoruz sonuçta. Muhalefet, hükümete giydireceğiz diye bu ülkenin en güzide kurumunu karalamaktan çekinmiyor, Ordu’nun en tepe noktasındaki de, elinin altındaki silahlı gücün verdiği bir güçle de, istediği kişiye istediği gibi cevap verebiliyor.
Sonuçta, “Burası Türkiye” demekten başka bir durum oluşmuyor. Her yol mübah!..
Her iki taraf da, kendi iç çatışmalarımız yüzünden, hem dünyaya nasıl bir imaj yarattığımızın duygu ve düşüncesinden uzak, hem de demokratikleşmenin ülkemizde ne kadar eksik ve topal olduğunu davul zurna ile ilan etmenin peşinde sanki.
Etrafımız tam bir cadı kazanına dönüşmüş, Kuzey Irak terörün odak noktası olmuş, Türkiye bölünmenin eşiğine getirilmek isteniyor, içten içe parçalamak isteyenler sıraya girmiş ve bizim didiştiğimiz şeylere bakın.
Her zaman diyorum, bizi dışarıdan bölmeye gerek yok ki!.. Biz kendimiz beceriyoruz zaten…
