Hayata Farklı Bir Bakış!

Düşünüyorum da ne zor bir şey, siyaseti hayatımızdan çıkartmak.

Aslında  ben aşk hakkında yazmayı isterdim. Fakat ortam öyle bir hale gelmiş ve siyaset iliklerimize kadar işlemişken, aşkı düşünmek (ki yaşamayı geçtim zaten) gerçekten de zor bir hal almakta.

En basiti şöyle mutlu mesut, güneşli bir günde, boğaz’a karşı bir ağaç gölgesine oturup, buz gibi rakımı yudumlamak ve iki dilim kavunu boğazımdan aşağı kaydırmak isterdim.

Dalgaların hülyalı seslerini dinlemek, hafifçe meyleden dalgaların kıyıya vurmalarını izlemek isterdim.

Aslında bunlar o kadar basit ve yapılısı o kadar kolay şeyler. Fakat yapamıyoruz. Kimse keyfine varamıyor (ki en azından tanıdıklarım için bu böyle) içtiği içkinin, ya da yediği mezelerin.

Sevgilisiyle kol kola gezerken, ya da martıları simitle beslemek gelmiyor kimsenin içinden, vapur yolculuklarında. Herkesin üzerinde bir kasvet ve geleceği dair endişelerin içinde bir serzenişle, bakışlar yerde ya da kaçamak bakışların eşliğinde yol almak.

Mesela ziyaret edebilmek, doğmam gereken ama doğamadığım topraklarımı. Oraları görmek, ağaçlarından taze meyveler kopartıp hiç yıkamadan sulu, sulu ısırmak, deresinde yüzmek belki. Ya da söğüt dalından yaptığım olta ile balık tutabilmek.

Bunlar basit hayaller, fakat bulunduğumuz ortam ve zaman içinde ulaşılması zor hale gelmiş, getirilmiştir.

En çokta zaten bunu hayal ediyorum.

Gözlerimi kapattığımda gördüğüm şey, insanların ayırmaksızın, herkesin mutlu olduğu, şiddeti yalnızca bireyselleştiği ve kısmen de olsa engellenebildiği (ki gerçekçi olalım insanların içindeki şiddet öyle kolay engellenebilesi bir şey değil) insanların 5 yıl sonrasını bile rahatça planlayabildiği ve hatta uygulayabildiği bir dünya.

Kabul edelim, öyle çok büyük hayaller değil bunlar.

Önce tabularımızı yıkmakla başlayalım, bence sonrası kendiliğinden gelecektir.

Yalnız inanmamız bile yeter buna!

İnanın, vazgeçmeden, sevgiye ve dostluğa inanın.

Çünkü ben inanıyorum!

Zülfükar Kayra