Hayat mı değişti, yoksa yalnızlık mı çöktü başa. Duygular mı söndü, yoksa galeyana mı geldi. Bir tuhaflık vardı, ama çözemedim çözülmüyor arkadaş.
Çözemedim hayatın zorluklarını, zorlukların ortaya koyduğu stresi ve yaşantının değişimini. Erken mi doğuyor güneş ısıtmıyor. Yoksa akşamı beklemeden mi batıyor, hava soğuyor. Bir uyumsuzluk aldı başını gidiyor.
Aldı başını gidiyor, değişen hayat olayları. Göller kurudu nehirler mi akmıyor. Bulutlar yeryüzüne yaklaşsa da karaların dudakları kurusa da suyunu bırakmıyor.
Yaklaşan tren, bizleri bir yerlere götürüyor, sahip çıkıyor ve mutlu ediyor. Özgür hissediyorsun kendini ve geçtiğin yerler tanıdık geliyor.
Tanıyorsun akar suyun geçtiği vadiyi, o vadi ki, yeşilliklerle kaplı. Otundan ağacına, çiçeğinden tohumuna kadar, bildik. Tohumu saklayan, meyveyi tadıyorsun ve fark ediyorsun lezzetini. Vadi boyunca akıyorken, lezzetli meyveler yiyor ve ulaşıyorsun deryaya.
Hiçbir şey yabancı değil, varılan derya uzak da değil. Ulaşıyorsun hissettiğin deryaya.
Biliyor musun? Hayal alemindesin ve evden çıkamıyorsun. O alemden çıkmamayı tercih ediyorsun. Bu durumda hayalin gerçek olsa diyorsun.
Doğanın bütün unsurları hayalinle uyumlu. Bugün sular sakin, taştan taşa çarpsa da uyanmıyor. Hafif kabarsa da tehlike arz etmiyor.
Hayat mı? Değişti, yoksa unutuldu mu? Unutuldu mu? Yaşananlar. Değişimi hissediyorlar mı? Evde hayaller mi? Yaşanmıyor. Hayaller kaybediliyor. Rüzgârı kıskanıyorum, rüzgârı, bu değişim günlerinde.
Rüzgâr hâlâ esip gürlüyor ve ağaçlara boyun eğdiriyor. Sessizliği bozuyor, yaprakları yerinden ediyor. Hayat değişiyor, yalnızlığım ve hayallerimin güzelliği değişmiyor. Rüzgâr esmesin çatıma, yerinden oynamasın yaprağım ve çayırım.
Sakin ve sessiz bir sis çöksün doğaya, doğadan vadinin akar suyuna. Akarsu taşlara çarpmadan ilerlesin. Ara kesme oynasın taşlarla ve sessiz kalsın. Vadi aydınlanana kadar, karanlık kalkmasın.
Hayat değişiyor, günler geçiyor. Günler geçerken, güzellikler bırakıyor. Aylar üzgün ve kırgın, değişim arayışı içerisinde, gidiyor ufka doğru.
Değişim öyle bir arayış içerisinde ki, hayatın çağlarını atladı da fark edemedik. Üzüldük, hüzün doldu kalbimize, yine de gülmeyi becerdik. Güler yüz gösterdik doğaya, uyduk doğanın kurallarına. Bu kuralları hayal ediyorum da hepsi canlı dünya için, dünyaya göre.
Hayat mı değişti, yoksa yıllar mı yalan. Zamana aldandık, değişim yalan.
