Hayat Dediğin
Taptaze bir bahar günüymüş,
Dünyaya açmışım gözümü,
Annemin kollarında…
Geldi geçti zaman,
Bir pencereden
Bir pencereye doğru;
Mavi dünyam güzelliklerle doluydu…
Zaman zaman,
Hayallerim,
Kurumayan gözlerim,
Uzattığım ellerim,
Buruk bir yürek,
Kırık bir gönül
Ve
Ayaklanmak
Ve
Sönmeyen umut…
Düz yolda rahat rahat gidersin,
şu merdivenlerden bir çık bakalım.
Heyhat!
Dün ağaca çıkan bu dizler
Şimdi merdivenlerden çıkamaz oldu;
Aynaya bir bak,
Bu buruşuk yüz,
Bu durgun gözler,
Bu kısık ses,
Bu sancılı baş,
Ben miyim,Yarabi?
Demek ki
Kabir yakın…
Bir bardak su,
Bir nefes,
Bir bakış,
Yürümek büyük nimet.
Hafızanı bir yokla, hatırlayarak,
Geride hoş bir seda bırakarak,
sevdiklerimizden ayrılarak
ve
Bu hayat merdiveninde
Son basamak…
Yusuf YILMAZ
