Yılların dostu, komşumuz, dâva insanımız uzun yıllar yatağa bağlı kalarak, rahmetlik oldu.
Her nefsin tadacağı ölümü tattı, makamıa Cennet olsun.
Emirsultan Camisinde kılınan cenaze namazına binler iştirak etti. Yıllardan beri göremediğimiz eskimeyen dostları, belki de bir noktada vefasızları cenaze başında gördük.
Yaşlar ilerlemiş, bedenleri çökmüş, belleri bükülmüş, saçlar ağarmış, kulakları duymaz, gözleri gözlüklü, ellerde bastonu ile zor gezen nice dostları…
Değerlerimiz, geleneklerimiz, törelerimiz, adetlerimiz arasında bulunan, cenaze geleneğimizde de olsa, eskimeyen dostları görmek mümkün soluyor. Kısa bir süre olsa da, ayakta sohbet ile mazi canlanıyor, hatıralar dile geliyor.
Musalla taşında namazının kılınmasını bekleyen cenaze âmeli ile başbaşa kalırken, hesap gününe kadar bekleyecek mezar sarayına tabutu ile götürülüp, toprağa verilecek. Kabir: Cennet köşelerinden bir köşe, Cehennem çukurlarından bir çukur…
Hepimiz tefekkür eder, düşünürüz. Bir gün bize de sıra gelecek, elbet bir gün bizde böyle musalla taşına konacağız.
İşte bu çok önemli bir nokta. Hayat ile ölüm arasını iyi bilmek, yaşamak ve göçmek…
Yazımı ölüm üzerine yazdığım rubailerle bitireyim.
Ömür kısa, sanat uzun,
İster isen yüz yıl yaşa.
Öleceksin bir gün kuzum,
Tarih yazılacak taşa.
MADERDEN GELDİK NAZARA,
GİRECEĞİZ BİR MEZAR
Musalla taşında tabut,
Namazını kılar dostlar.
Emreylemiş yüce Mâbût,
Kurtarmaz seni çul, postlar.
CANSIZ ATLA GÖTÜRÜRLER,
ÂMEL VARSA GÜLDÜRÜRLER.
Sorgu/Sual melekleri,
İlk gününde sana gelir.
Dünyadaki dilekleri,
Toprak altında cücelir.
ÂMEL SAĞLAM İSE KORKMA,
NEFSİ ATEŞLERE SOKMA.
Perde arkasından haber;
Bakmışsın bir günde gelmiş,
Ruhlar mânayla yücelmiş,
Arş Kata kadar yükselmiş.
İMAN, ÂMEL, İHLAS İLE,
OLMAZ İSE YERİZ SİLLE.
Peygamber’de Hak’ka göçtü,
Harun, Karun, nerde Yuşa?
Ömür kader ile ölçü,
Müslüman olarak yaşa.
AZRAİL CANIN ALACAK,
DÜNYADA İSMEN KALACAK.
Yalvaralım Hak Mevlâ’ya,
Tövbe kapıları açık.
Düşme mûsibet belâya,
Derler sana sonra kaçık.
KEMÂLİ SIRADA BEKLER,
SEKSEN YAŞA GELDİ, TEKLER
