Amanos Dağları Eteğinde
Amanos Dağları eteğinde
Çatı Restaurant’ta olmak,
Tuğba’nın sunduğu tepside
Türk kahvesini yudumlamak!
Güneş pırıl pırıl, esinti hoş
Şimdi havuzlar yetim, bomboş
İki gözüm, doğayı seyreyle coş!
Mevcut ortamda mutluluğu bulmak!
Çevre, çimen yeşili özgün örtü,
Has mı has yöreye özgü görüntü
Mevla’yı bulmak, anlamlı övüntü
Zeytin ve narenciye kokusunu solumak!
Akdeniz’in kıyısı ölçülü ve hoş seviye
Gözlerde sere serpe Erzin ile Osmaniye
Hattuşa Termal’de olabilmek şansı hediye,
Her şey geçici, kuşkanadı uçmak hülyası bakiye,
Fırsatını bulup Amanos Dağları’nın eteğinde olmak!
Muhsin DURUCAN
Şiirleştirdiğim üzere; doğası, sıcağı ve esintisinden hoşlandığım Erzin Hattuşa Termal’e birkaç yıldır gitmeyi alışkanlık edindim. Bu yıl pandemi ortamı da olsa, İstanbul’dan gidişim zor olmadı. Adana Havaalanı’ndan Yüreğir Otogarı’na, oradan Erzin ve Hattuşa’ya… Evet, 17-24 Mayıs 2021 tarihlerinde konaklamak amaçlı bir akşamüstü Hattuşa Termal’de oldum.
Yetkili görevlilerdenBaşar Özaslan ve Kazım Ertaç’ın çabalarıyla isteğime uygun oda bulmak nasip olabildi. Mevsim, tam anlamlıyla ilkbahar… Beş yıldızlı büyük otel özelliği mevcut… İlk devre olduğundan müşteri azar azar geldi. Zaman zaman küvette tavalandım! Günler çabuk ve zevkli geçti! Sabah yürüyüşlerimi sürdürdüm. Çevre gezisi sırasında İçmeler’de Mustafa Yıldırım ile konuştuk, nar ekşisinden tattım, kısa ve öz söyleşimiz sürdü.
Kazım Ertaç’ın okul müdürü olan benim öğretmen okulu arkadaşım İlhan Kalender ve eşi ziyarete geldiler, ilgi gösterdiler. Teşekkür ederim. Az zamanda okul yıllarına ilişkin çokça ve özlemle konuştuklarımız oldu.
***
Dönüş, sıkıntılı geçti. Demeden edemem! Kısaca değinmek isterim: Erzin’de minibüsünden sabah yer ayırttığım Şoför Ömer Güner, sonrasında yeri başkalarına sattığından, seçenek olarak Osmaniye yönü tercih edildi.
Osmaniye Otogarı çevresinde turlayan Besni otobüsüne görevliler bir şekilde ulaştırdı. Koltuklar dolu! Israrlara rağmen araç Mersin Otogarı’na girmedi. Kaçak bir seçimle yolcularını Mersin girişinde indirdi!
Oradan Erdemli minibüsü ve devamında Silifke minibüsü… Önceden yer ayırttığım Silifke Otogarı’ndaki yazıhane görevlileri, bir yanlış anlaşma olduğunu belirterek yeri bir başkasına sattıklarını belirttiler! Haydaaaa! Diyebildim! Günün son dakikalarında yoldan geçen Öz Bingöl otobüsüne bindirildim. Koltuklarının dolu olduğu gece yolculuğu sürdürdüm. Günün iç ısıtan ısısı ve aydınlatan ışığıyla Saat: 07.00’de Antalya Otogarı’ndayım.
Muğla’ya öğleden önce otobüs olmadığından bir minibüsle öğleye doğru Fethiye’ye geldim. Bu arada yolda verilen kısa molada ekmek arası o leziz köfteyle iki bardak çayımı içtim. Fethiye Otogarı’nda şehirlerarası otobüslere almadılar. MBB yazılı midibüslere para vererek binmek zorunda bırakıldım. Dört saat sonra Muğla… Çayımı yudumladıktan sonra MBB yazılı midibüsle Milas’tayım. İstanbul’u gerçekten arar oldum. Büyükşehir sıfatlı illerimizde kuralsızlık egemendir.
Yine dopdolu MBB yazılı minibüs ile Boğaziçi Mahallesi’ne gelebildim. 32 saatlik yolculuk sonrası Gültan Sitesi’ndeki konuta girdiğimde hayli yorgundum! Ayaklarımın şiştiğinin ayırdına vardım! Evet, araçlar dolu, fiyatlar katlanmıştı! İnsanımızsa kalite aşınmasına uğramıştı.
*
