Edebiyat & Sanat

Sokaklar… Hikâyeleri kendinde saklı insanların üzerinden yürüdüğü; sırlarla dolu insanların varlığına şahit mekânlar. Kimi tekmelercesine yürür taşlar üzerinde. Kimi aheste...

O BİR ÖĞRETMENPınardan akan,Sular kadar saf, duru...Gönlü sevgi dolu.Doğadan alır temiz nefesi,Kuşlar, çiçekler, kelebekler yanında ne ki!Bir kuzu melese,Sevincinden olur...

Hayat insana her zaman istediğini vermiyor. Seni sevdiklerinden koparıyor, farkında olmuyorsun. Aranda uçurumlar oluşuyor, düzelmesi adına elinden bir şey gelmiyor....

Bir yandan ciğerimiz yanıyor, bu ülkenin akciğerleri ormanlarımız.. Bir yandan sel gibi gözyaşları akıyor, canım ülkemde.. Kastamonu, Sinop, Bartın'da canlar...

“Hararet nardadır sacda değildir, Keramet baştadır taçta değildir . Her ne arar isen, kendinde ara, Kudüs’te, Mekke’de Hac’da değildir.” Hacı...

Fikir yaratıcılığı ve yazarlık becerileri… İyi bir senaryonun ortaya çıkması için gereken temel unsurlar. Lakin yaratıcılıkta kısırdöngüye düşüldüğünde daha önceden...

1980’li yılların ortalarıydı. Silivri’nin Semizkumlar semtinde çok iyi planlanmış bir sitede “denize nâzır” beş odalı yazlık bir villamız vardı. Ayrıca güler yüzlü, kibar komşularımız… Kızımız Dilem...

İzmir’in Selçuk İlçesi’ne bağlı olan ve 8 km.uzaklıkta bulunan Şirince Köyü’nü 1835 yıllarında Hacı Panayot isimli kaçak bir Rum kurmuştur,...

1970'li yıllarda iş aramak ve bir ilde çalışmak üzere gurbete çıkmıştım. Henüz liseyi yeni bitirmiştim. Kapı kapı dolaşıp iş arıyordum.”...

Okulumuza stajyer öğretmen olarak atanan arkadaş, iki ay sonra müdür yardımcısı masasında oturuyordu. Gece yarısında caddede sallanarak yürüyen adamı görevliler...

Delikanlının ırmağa nereden düştüğü bilinmiyordu. Fakat ırmağın denize kavuştuğu boğazda, suya batıp çıktığını görmüşlerdi. Suya batıp çıkan delikanlı bir süre...

Öğrenci yaklaşır, / Öğretmeni kaçar, / Dolaylı da olsa, / Bohçasını açar…Dedikten sonra asıl konumuza gelelim. Yazımıza âşık öğrencisinin yoğun...

Amasya hakkında en teferruatlı bilgiyi Özkan Yalçın’ın “Yedincişehir” adlı kitabından okudum. Özkan Yalçın tam bir Amasya hayranı. Bırak hayranlığı kendisini...

Hatıra defteri dışının cazipliği kadar, içindeki hikayeler de ilginçti. Defter, hayatı tanıyan ve güzelliğinin farkında olan birine aitti. Yaşantısını özetlediği...

Hafiften kamburlaşmış, yüzü sararmış, saçı sakalı karışmıştı. Camadanını yere bırakırken, değneğinden destek aldı. Yukarı doğrulamadı, beline tuttu. Yere düşecek gibi...