Düşünüyorum

Dünyanın en tehlikeli işini yapıyorum, düşünüyorum. Dünyanın en sevilmeyen işini yapıyorum, düşünüyorum. Hayvanlarla insanı ayıran tek şeyi yapıyorum, düşünüyorum. Gönül ehlinin en sevdiği işi, süflilerin en korktuğu işi yapıyor düşünüyorum.

Hayaller kuruyorum, ümitler yeşertiyorum, korkuları kovuyorum düşünüyor yazıyorum. Gönlümdeki aşkın resmini harflerle kağıda çiziyorum. Her harf içimden bir ses olarak bir yağmur damlası gibi düşüyor bir papatyaya. Bahar geldi diyor uyanıyor tüm boynu bükükler. Gönül meyhanemde eskilerden bir şarkı çalıyor taş plakta sanki. Yanık bir ayrılık şarkısı sarhoş etmiş azalarımı. Aklımda sadece gözleri kalmış. Muhabbet bağından bir koku estiriyor bakışları. Yıllardır arıyorum bulamadım ona benzer bakışları.

Ne siyaset yazmak geliyor içimden, ne ticaret derdim kaldı artık. Çocukluğuma gitmek istiyorum. Dünya bu kadar kirli değildi o zamanlar. Köyümün düğünleri meydanlarda olurdu, düğün salonu gönüllerdi o zamanlar. İnsanlar sahiden eğleniyor sahiden mutlu oluyorlardı. Nif çayında balıklar yakalardık şimdi kurbalar orada intihar ediyormuş. Düşünüyorum dostlar biz gelişiyor muyuz yoksa doğayla birlikte çöküyor muyuz ?

Teknoloji bizim aracımız mı yoksa kölesi mi olduk onun. Para iyi bir hizmetçi, kötü bir patrondur demiş bir düşünür. Teknoloji ne olur bu durumda ? Aklına hakim, vicdanına esir ol demiş başka bir düşünür. Teknoloji köreltiyor akılları, yozlaştırıyor vicdanları. Kredi kartı borçları sattırmış vicdanları. Bir fincan kahveye 40 yıl hatır sayardık şimdi bir bardak kolaya kendimizi satar olduk. Yaşamın kutsalları kağıt mendil misali çöp kutularını dolduruyor. Suni tatlandırıcılar suni hayatımızın göstergesi oldu. Üzğmün pekmezin tatlısı unutuldu eski aşklar gibi.

Düşünüyorum derdim çoğalıyor. Düşünmesem vicdanım ağlıyor. Aklım tayfunlar estiriyor zihnimde başım çatlayacakmış gibi ağrıyor. Mutluluk neden azalıyor ? Dünyalıklar arttıkça şükür azalıyor, mide doyuyor göz doymuyor.