Doğa ödüllendirirken de, cezalandırıken de kendi kanunlarına göre kıstas uygular.. Koşullara uyulup uyulmadığına, koşulların yerine gelip gelmediğine bakar..
Budur milyonlarca yıldır doğanın uyumunu sağlayan gerçek!..
Koşullar değişmedikçe sonuç değişmez..
Koşullar bozulduğunda, doğa, yeni koşullara uyumlu olarak kendi hükmünü icra eder.
Değişim, koşulların değişiminin sonucudur.. Bu ayni zamanda, farklı koşullar farklı sonuç doğurur hükmüdür.
Gazın varlığı tek koşul değildir patlama da örneğin.. Sıkışan gaz, patlamaya neden olur.. enerji artışı patlamayı hızlandırır..
Biriken enerji, bir biçimde dönüşmek ister.. Koşulunu bulduğunda da bu dönüşümü gerçekleştirir..
Bünyeyi tahrip eden mikrop, kendi yaşam alanını bulduğu sürece, bünyede kalır..
Tedavi, tahribata neden olan unsurun yani mikrobun yaşam ortamını ortadan kaldırmakla sağlanır..
Bilinmeyen bir tahribat unsurunun bulunması, örneğin bir mikrobun keşfi, veya bunun yarattığı hastalık teşhisinin konulması yeterli değildir bilimsel çalışma için..
Önemli olan, o hastalığı yaratan mikrobun yaşam koşullarını ortadan kaldıracak, ilacın, aşınını veya yöntemin bulunmasıdır asıl bilimsel olan çalışma..
—————————————-
Doğa ve toplum, ayrılmaz bir bütündür.. Daha doğrusu, toplum, doğanın bir parçasıdır..
Doğanın koyduğu kuralları, toplumun dışında görmek, bilimselliğin inkarı olur..
Toplumun düzeni de kanunlarla sağlanır.. Toplumsal kanunların doğa kanunlarından farklı olarak algılanması, yanlıştır.. Hiçbir toplumda, hiçbir toplumsal hukuk kuralı doğanın koyduğu kuralların özüne aykırı olamaz..
Doğa hükmünü ayrımsız ve adil icra ediyorsa , toplumsal kurallardan da beklenen budur.. Ayrımsız, adil, …
Tersi bir durum; koşulların yerine getirilmemiş olmasıdır ki; toplum kendi düzenini bu yeni duruma göre yeniden kurma hakkı kazanmış demektir.. Bunu engellemeye kalkmak, ırmağı ters yönde akıtmaktan daha zor bir işe girişmek demektir..
Toplumsal direnmedir bunun adı..
Koşullar zorladığında, direnme, bu nedenle toplumsal bir haktır.
Gaz tanecikli yapılıdır.. Sıkıştırırsan patlar.. Patlama, o taneciklerin birlikte yarattığı bir eylemdir.. Enerji sıkışması.. Tanecikleri sıklaştırır, yakınlaştırır..
Toplum da birey yani tanecikli yapılıdır.. Bireyler üzerindeki, baskı-zulüm-eşitsizlik-hukuksuzluk-açlık-işsizlik-yolsuzluk-kayırmacılık…bireyleri biraraya getirir. Dayanışmadır-örgütlenmedir bunun adı…
Toplumsal patlama da bu dayanışmanın yarattığı bir eylemdir. Siyasette enerji sıkışması…
Biriken enerji patlamayı artırır..
Biriken toplumsal enerji, dönüşüm ister.. Koşulunu bulduğunda da dönüşümü gerçekleştirir.
———————————————–
Yeri gelmişken, önemli bir doğa kanunundan daha söz edelim.. Derki kanun;
“Her sistem kendisini yok edici unsuru da içinde barındırır…” İlk anda ters gibi gelse de, kanun geçerlidir; hem doğada, hem de toplumda…
Mikrobu besleyen bünyedir, bünyeyi yok eden mikroptur..
Demiri çürüten kendi pasıdır..
Kömür yanıcıdır, yanma ürünü söndürücü gaz karbondioksittir..
Doğa kanunun sonucudur bunlar.. Neden ve sonuç bellidir. Ne mikrop suçludur ne de onu besleyen bünye, ne demir suçludur ne de demiri çürüten unsur.. suçlu yoktur ortada!.. Doğanın koyduğu hüküm icra edilmektedir oluşan şartlar gereği..
Ya Hain!?.. ülkesine ihanet eden haine ne demeli!..
Buna da doğa kanunudur deyip, sessiz mi kalalım!?…
Bünye, mikrobun kendisini yok edeceğini bilse beslemez.. Karbon, ürettiği gazın kendisini söndüreceğini bilse üretmez.. Bilmez!.. Tanrı ona idrak denen hasleti bahşetmemiştir…
Peki; hain bildiği halde ülkesine niçin ihanet eder!?..
Bir diktatör, baskı ve zulumlerinin, hukuksuzluklarının, soygun ve vurgunlarının birgün bir toplumsal patlamaya neden olacağının bile bile niçin sürdürmekte ısrarlıdır diktatörlüğünü!?.
Hele seçimle geldiği halde, iktidarda daha uzun süre kalabilmek adına, onca yolsuzluğa, hukuksuzluğa, yandaş yaratmaya, öfke-baskı-zulümle demokrasiden uzaklaşarak faşist bir dikta kurma yollarına sapar!?..
