Değer; “I”, “II”, “III”

I

Eğer bir değer, Emekle kazanılmışsa eğer, Uğrunda savaşmaya değer. Şayet vatansa söz konusu en büyük değer, Uğrunda Mustafa Kemal’in askeri olmaya değer!…

Millet isterse şeriat gelir laiklik gider, diyorsan eğer, Hala ulemalardan medet umuyorsan eğer, Mecelleyi, yasaların üstünde görmekte israrlıysan eğer, Cumhuriyet kanunları bir gün haddini bildirmeye yeter!..

Osmanlıdan hala medet umuyorsan eğer, Son Sultanın son seferi sana ders olsun yeter!.. Üç dalkavuk sana öyle sıfat taktıysa eğer, İnanıp da o makamı, sakın aklına sokma yeter!..

Milletin efendisi, hem de anasıyla, meydanlardan kovuluyorsa eğer, Gurbetçiye, battıysa paran git gaspçıdan al, denebiliyorsa eğer, Yoksulluğun çaresi, üç buçuk torba erzak sanılıyorsa eğer, Kayıp deveden sorumlu, Ali’yle dindaş değilsin; Bari saklama, itiraf et yeter!…

Egemenlik ulusun, sözü sana batıyorsa eğer, Sence makamın tek sahibi tanrıymış meğer. Yedi yıldır, niçin tuttun subaşını, sorarlarsa eğer, Hedef için, papaz kılığı bile vız gelir demiştin, Biz anlarız, tekrarla yeter!…

Bu ülkede Kemalizm bitti sanıyorsan eğer, Atanın huzurunda toplanan milyonlara iyi bak yeter!.. Cumhuriyet ilelebet korunmak zorunda kalırsa eğer, Bilesin ki; hem hayına hem düşmana gücümüz yeter!…

Dalkavuklar zincirini kırabilseydin eğer, görecektin sana destek, çöpten farksızmış meğer. Ülkenin mevcut hali yangın yerinden beter, Muhaliften bir söz diye, İnanmıyorsan eğer, Çıkar at gözlüğünü, etrafına bir bak yeter!…

II

Kırmızıçizgilerin hepsinden vazgeçtin, Cihanda barış dedin, iç barışı tükettin. Ettiğin yetmez gibi üstüne de tüy diktin. Ne düşmanlar dost oldu, üstelik dosttan ettin!…

Hatalar zincirine yeni halkalar taktın, Acılım bahaneydi, etnik fırsat yarattın. Açılım ayrışmaya, ayrışma bölüşmeye, Bölüşme dövüşmeye gitmesin; temennimiz Yeter çekil aradan, biz tekrar birleşiriz!… Yargıyı bırakmalı özgür olsun, diyorsun, Ama, bazı mahkemelerin savcısı oluyorsun. Dokunulmazlık denince tüylerin diken diken, Verdiğin cevap hiçte, tatmin edici değil.

Siyasi omuzlarda beşyüz dosya var iken, Güvenmem mahkemeye, onlar tarafsız değil!.. Asker polis ve aydın toplanmış tek sepette; Söz konusu zülfü-yar, işte o an un ipte! Tarafsızlık, senden yana olmaksa, eğer Özgürlük verdiğinle susmaksa, eğer Susmak biat’a katılmaksa eğer, Saklamadan tebaadan açık demişsin meğer; Duysun artık bu sözü uykudaki milletim!: Ben ülkemi pazarlamakla mükellefim!..

Söylemlerin gün gelip derse konu olacak!… Demokrasi seninle çok anlam(!) kazanacak!… İsteriz ki.. adalet, kirlileri döksün ortaya,

Bu seçilmiş demesin, taksın oltaya!.. Asker aydın, polis hesap verirken, Sırtlarında eşek yükü dosyayla, siyasiler korunup yatmasınlar sultaya!… Sattın savdın her şeyi, ülkenin serveti bitti, No’ldu gelen dolarlar, hepsi faize gitti. Bundan böyle faizler ne ile ödenecek!?

Alacaklı isterse toprak mı verilecek!?… Söyler misin ne kaldı ülkede satılacak? Kimlere yetecek ki bir gemicik bir uçak. Onlar çıkarsa elden, mahdumlar ne olacak….?

Bunları düşünerek daha servet yapmalı, Yeni 19 Mayıs’ları hep hesaba katmalı…

III

Ülke dostu(!) George Saros dün ne buyurmuştu…? Almadan fikrimizi dünyaya duyurmuştu. “Türklerin en iyi ihraç malı ordusu!…” Yer misin!… Yutar mısın!… bizce ağır doğrusu! Saros’tan beslenenler, görev başında, hazır; Hami kesilir her biri, sanki görevli nazır!…

Azar, küfür on para. basıyorlar narayı, “Küstürmeyelim aman,açmayalım arayı, Nasıl besleniriz biz, ya keserse parayı!..” Saros söyledi diye, yalancı mı çıkmalı, Olamaz böyle bühtan!.. gereğini yapmalı!…

Dostlar(!) istesin yeter, yerine getiririz,  Bura Ürdün, bura Irak, Afganistan demeyiz Kıbrıs’tan asker çeker, oralara göndeririz. Hem bu taviz değil ki, namus belası mı ki..?

Taviz dediğin ne ki, biz onu da veririz. Bu sayede AB’nin gözüne de gireriz. Halk deyiverirse bir gün; Vatanın Bağrında Hançer! Kükrerlerse birlikte; Kurtarılmalı Mader!.. Her şey hesaplanmalı, hesabı tam yapmalı… Hesapların sonunda ahh!.. keşke… olmamalı.

Din iman sana, han hamam bana deyip, Servetlerin üstüne daha servet katmalı.. Açlık ve yoksulluk kol gezerken Ülkede, İşsizlik sarmışken çepeçevre ufku, Sandıkta zafer çığlıkları,… olmuşsa tek tutku!… Yoksunken milyonlar henüz beş yıllık eğitimden, Sınavlarda yüz binler sıfır çekerken ilimden fenden, Bu çağda hala korkuluyorsa Darvin’den, Felç olmuşken ülkede ekonomi, hem sanayi, hem tarım, Duyuramıyorsa sesini, işçisi, köylüsü, emeklisi, memuru diyemiyorlarsa, ben de varım!…

Umuda yolculukta, kaçmak üzereyken tren, Suçlu ilan ediliyorsa hem emekçi hem işveren, Üç çocuk israrı hala sürüyorsa eğer, Gülüp geçmek yetmez, hesabını sormaya değer!  Zannetme ki saltanat bir ömür boyu sürer, Hayaldir kazandığın şan, şeref ün, bir gün biter! Gerçek gibi gelmezse sözlerim eğer, Kimler gelmiş, kimler geçmiş o makamdan, hatırla yeter!… Tarih sayfalarında yer almak önemliyse eğer, Başardın sen bunu, dönemin yazmaya değer!…

Atatürk ve Vahdettin tarihe eşzamanda geçtiler, Tarihçiler kayıtta, farklı kalem seçtiler. Birisi altın harfle yazıldı, altı çizildi, Diğerine kara kalem çok geldi, üstü çizildi… Tarih seni de yazar, bakar kör değilse eğer,

Kalemini seçerler, sen kimin yerindesin, kararını seç yeter!… Demokrasi diyerek, hukuku çiğnedinse eğer, Kandırmışsın bizleri takiyye yapmışsın meğer. Öfkeyi hak görerek, her kurumu payladın, Ne mahkemeler kaldı, ne ordu, ne de aydın, Ne bu çiftçidir dedin, ne memur ne emekli. Hızını alamadın, bakanını payladın. Her konuda tek oldun, kanunları sen yaptın, Her makama görevi tek elden sen dağıttın. Milletvekilleri senin, bakanın, müsteşarın, Memurlar bile senin, basındaki yandaşın… Hepsi bukadar değil, Meclise başkan seçtin, Nerdeyse unutmuştum, Reis bile eserin! Seçmek yetmedi sana, Reis’e süre verdin!… Her yönden alkış aldın, hele yandaş basından!…

Tek adamsın tek adam; sana feda bu vatan!… Çok şey var aslında daha diyecek, Para yok ki!… ceremeye verecek!… Mani ile diyelim, geriye kalanını, Halk türküde söylesin açılım yalanını. Olmuyor hey!… olmuyor, eşitlik sağlanmıyor; Senin bu dediklerin hukukta yer almıyor. Ay bulutta bulutta, Karanlık sardı yurtta. Adalet gelsin diye, Gönlüm hala umutta. Ey halkım!… son sözüm artık sana!… Bunca, yalan, talandan, makam utanmıyorsa eğer, Bunları taşımaktan utanmak bize düşer, Sokağa çıkmayalım, bu ayıp bize yeter!…