Öğretmen okulunu yeni bitirmiştim, öyle heyecanlıydım ki içim içime sığmıyordu. Öğretmenlerim zaman zaman görev yaptıkları yerleri anlatırken gözlerimiz yaşarıyor acaba bizde aynı duyguyu yaşayacak mıyız diye kendi kendimize somadan edemiyordum. İşte o fırsat gelmişti. Atanacağımız günü bekliyorduk. Babam hem sevinçli hem de üzüntülüydü. Sevinçliydi çünkü oğlu öğretmen olmuştu, gururluydu. Üzüntüsünü belli etmiyordu ”Çocuğum uzaklara gidecek, evimizden toprağımızdan kopacak” diye düşünüyordu.
Heyecanlı gün geldi çattı. Tayinim Bolu’nun şirin bir ova köyüne çıktı. Annemle babamla vedalaşıp “Merak etmeyin “ dedim ellerinden öptüm. Babamın dudakları titriyordu, yanaklarımdan öperken Annem babama göre daha soğukkanlı idi.
Köye varınca hemen göreve başladım. Kalacak yer nasıl olursa olsun benim için önemli değildi, öğretmenliğime, öğrencilerime, okuluma kavuştum ya!
Kendimi köylüye sevdirmiştim. Bende onları sevmiştim. Öyle ki köyün ileri gelenlerinden biri kızını bana vermek istemişti. Hemen babama mektup yazdım “Ne diyorsun babacığım”
Cevap “Eğer böyle bir şey yaparsan seni evlatlıktan reddederim”
Biraz üzüldüm sonra tayinim çıktı memlekete ardından askere gittim.
Babam bana bir mektup yazdı.
“Oğlum seni amcamın oğlunun kızıyla evlendireceğim.
“Olsun baba” dedim.
Sonra benim gıyabımda kına düğünü yapmışlar.
Askerden gelince de bana bir düğün yaptılar.
Eşimi gördüm ama üç gün hiç konuşmadık.
Sonra çocuklarımız oldu. İyi, kötü günde, hastalıkta, sağlıkta bir birimizi hiç bırakmadık. Öyle ki “Bir parça eti dahi ondan ayrı yemedim”
Babam benden de mutlu idi, evinden toprağından kopmamıştım.
Çocuğuma kız istemeye gittim. Dünürün dedi ki “Kusura bakma seni soracağım” “istediğine sor, ama ben seni hiç sormayacağım”
-Niye? “Çünkü, benim çocuk benden daha tahsilli benden akıllı o bilmiş sevmiş ya benim sormamın bir manası var mı? Dünür, bu cevabım karşısında, ”O zaman bende sormuyorum.”
Evlendiler çokta mutlu oldular. Dünür şu anda hastanede yatıyor, enişte onun başından ayrılmıyor.
Ortanca kızım öğretmen oldu vazife yerini ziyarete gittim. Okul müdürü “Kardeşim, kızınız utangaç çok az konuşuyor”
“Yine iyi konuşuyor ben onun anasıyla evlendikten üç gün sonra konuştum”
Not: Çok değerli HÜSEYİN KAYIŞ Ağabeyin bir anısı.
Ve o yıllarda yazdığı “ÖĞRETMENİM” isimli şiiri.
ÖĞRETMENİM
Bilgilerinle donattın,
Bana dünyayı tanıttın,
Karanlıktan sen kurtardın,
Benim canım öğretmenim.
Anne oldun, baba oldun,
Karanlığa ışık oldun,
Ben sevgiyi sende buldum,
Benim canım öğretmenim!
Sevgi dolu gözlerinde,
Hayat buldum sözlerinde,
Mucize var ellerinde,
Benim canım öğretmenim!
Üşüyünce ısıtırsın,
Ağlayınca susturursun,
Sen bizleri seviyorsun,
Benim canım öğretmenim!
Hayat yolumu sen çizdin,
Kalbimin içine girdin,
Bana can ve hayat verdin,
Benim canım öğretmenim!..
H. KAYIŞ
Düzenleyen: Yusuf YILMAZ
