Onbir ayın sultanı, Ramazan-ı Şerif’e ulaştık. Rabbim; bu güzel ayın, ülkemize/İslam Alemine ve tüm insanlığa hayırlar getirmesini nasip etsin. Sağlık/huzur ve bereket lütfetsin. Daha merhametli, sabırlı ve cömert olmamıza vesile kılsın. Rabbim: açlık ve susuzluktan kıvranan (başta Afrika’daki kardeşlerimiz olmak üzere) tüm muhtaçların/diktatörlerin zulmü altında inleyen (Çin’deki, Suriye’deki, Yemen’deki, Irak’taki, Mısır’daki, Özbekistan’daki, Karabağ’daki, Libya’daki, Kırım’daki, Rusya’daki, Afrika’daki, velhasıl tüm dünyadaki) kardeşlerimizin/bütün hastaların-dertlilerin-borçluların yardımcısı olsun. Kötülere, hainlere, bölücülere, ahlaksızlara, çıkarcılara, fırsat vermesin.
Terörle mücadele eden ciğerparelerimizi, evlatlarımızı korusun. Ülkemiz için kötülük düşünen dış mihrakları ve içerideki uşaklarını, bildiği gibi cezalandırsın. Kurdukları tuzaklara, kendilerini düşürsün. Dilerim ki, bu güzel ay; huylarımızın güzelleşmesine, cömertlik ve merhametimizin artmasına, birliğimizin güçlenmesine, sevgi ve dayanışmanın pekişmesine vesile olsun. Manen ve madden gelişmemizi sağlasın. Berekete, iş ve aş kapılarının açılmasına, imkan sağlasın. Hepinizin basiret/feraset ve faziletlerini arttırsın, hırslarımızı/egoizmimizi törpülesin. Bu güzel ay, aynı zamanda, kendimizi hesaba çekme, vicdan muhasebesi yapma vesilesi olmalıdır. 1-Hepimiz, samimi ve dürüst olarak düşünmeliyiz.
Biz üreten mi, tüketen miyiz? Ülkeye yararımız mı vardır; yoksa bir asalak mıyız? Çalışkan ve gayretli miyiz; yoksa her şeyi başkasından ve özellikle devletten mi bekliyoruz? İnançlı/muhafazakar rolü oynuyoruz da; haram-helal konusunda titiz davranıyor; saçı bitmemiş yetim hakkı konusunda hesap verebiliyor; lüks tutkusunu bir tarafa itip de, (başta yanımızda çalışanlar olmak üzere) muhtaçlara karşı cömert davranabiliyor muyuz? İş ve ihale takiplerine bulaşıyor muyuz? Vergi ödüyor muyuz? 2-İktidarı ve muhalefeti ile, tüm siyasiler, kendilerini hesaba çekmelidirler.
Terörü, niçin 30 yıldır, önleyememişlerdir? Niçin, Güneydoğu’da devlet otoritesini kuramamışlardır? Niçin, varlık içinde yokluk çekmekteyiz? Niçin, İsrail ve ABD’nin emir kuluyuz? Niçin; rüşvet/ israf/ yolsuzluklar/ lüks tutkusu/ kayırma ve torpiller/ gümrük kaçakçıları, bu kadar azmıştır? Niçin, gerçek demokrasiye kavuşamıyoruz? Niçin, hukuk devleti olamıyoruz? vs. vs 3-Sayın komutanlar, alınganlık göstereceklerine, “ordu yıpratılıyor” diyeceklerine, niçin samimi bir özeleştiri yapmazlar: -Halkın, ordu ile problemi yoktur. Saygısı ve sevgisi büyüktür. Bu yüzden gönüllerimizin Sultanı Sevgili Peygamber Efendimizin (SAV) ismi ile özdeşleştirmiş; Peygamber Ordusu sıfatını takmış, erlerine de “Mehmetçik” demiştir. (Gerçi, buna karşı çıkan, bazı şaşkın generaller de olmuştur.) Problem; kendisini halkın üzerinde gören, halkın inancına saygı göstermeyen, devamlı politikaya karışan, yargıyı ve medyayı yönlendiren, inançlı kesimi potansiyel suçlu görüp de fişleyen, demokrasiyi hazmedemeyen ve sivil otoriteyi kabul etmeyen, asli görevini bırakıp da-devamlı olarak-darbe planı/andıç/vb. ile uğraşan generallerdir.
Mezbelelik karakollarda evlatlarımız korumasız kalır ve şehit olurken; bir türlü lüks ordu evi/lojman/kamp vb. tutkularını terketmeyen zihniyettir. Karakol baskınlarındaki hataları, PKK ile ilişkileri, Heronları engelleme skandalını, pimi çekilmiş bomba ile evlatlarımızı telef eden psikopatları, şantaj/fuhuş skandallarını, evlatlarımızı hedef tahtası yapanları, ciddi biçimde cezalandırmama/koruma alışkanlıklarıdır. Astronomik harcamaları yapıp da, denetim kabul etmeme hukuksuzluğudur. -Bakınız, 4 komutan birden emeklilik istedi. Peki halkın tepkisi ne oldu? Hiç. Niçin? Zira, Osmanlı’dan bu yana, halkımız askerin devlet işlerine karışmasından, ikide bir darbe yapıp Demokrasiye engel olmasından bıkıp usanmıştır.
Kaldı ki, hiç kimse yeri doldurulmaz değildir. (Zaten, üç kuvvet komutanının emeklilik süresi gelmişti. Yapılan, sadece şovdu.) Kalan 360 general içinden, nice değerler çıkacaktır. Herkese özeleştiri tavsiye ederken, kendimi azade kılamam. Ben de, inşallah Ramazan süresince, İzmir dışında uzlete çekileceğim. Bayrama kadar da yazılarıma ara vereceğim. Kendimi hesaba çekeceğim. Bayramdan sonra buluşmak dileğiyle, herkesin Ramazanını kutluyorum.
