Hani, Yüksek Seçim Kurulu 2820 Sayılı SPK, md: 37 gereği, “seçime katılma hakkı” (!) bulunan “demokratik siyasi hayatın vazgeçilmez unsurları” (Anayasa md: 68) siyasi (kitle) partilerine; “hangi seçim çevrelerinde hangi usul ve esaslara göre aday tespiti yapacaklarını” sormuştu. 19 Mart 2011 günü gelen cevaplar içler acısı!.. İnsan hakları, adalet, hak, hukuk ve özellikle demokrasi adına utanç verici!.. Kahir ekseriyeti “merkez yoklaması!..”
DEMOKRASİ UTANCI; İNSAN HAKLARI,
ADALET VE HUKUK YÖNÜNDEN TAM YÜZKARASI
Birde bunlara, öteden beri (1961 ve 1982 Anayasalarında) “demokratik siyasi hayatın vazgeçilmez unsuru” ve “kitle partisi” denir!.. Malum, ülkemizde şahıs, sınıf, zümre, ideoloji ve doktrin partileri yasak ya!..
İş bu “merkez yoklaması” her ne kadar yasal olsa bile, gerçekte haksız-hukuksuz, antidemokratik ve gerçekten yüzkarası!.. Vesayetçi, sultacı, cuntacı, despotça, diktatoryal bir tasallut ve tasarruf!… Özellikle, yeni-ileri (orijinal ve özgün) demokrasi havarisi AKP’nin, doğrudan aday adayı kaydı yapması ve bir çeşit “temayül yoklaması” sonucuna göre merkez yoklaması yapacağını bildirmesi çok ayıp; Üzücü, düşündürücü ve ileri sürdüğü demokrasi söylemleri adına utanç vericidir. Hele bir genel başkan yardımcısının; “Son söz sayın genel başkanın” diyebilmesi, ne büyük bir talihsizlik ve hicap verici bir utançtır!..
DEMOKRASİ’DEN DİKTATÖRLÜĞE!..
Gaflet ve dalâlet ile malul; Maksatlı ve mâkus siyaset erbabının sıkça lânetlediği 12 Eylül 1982 Anayasası’nın ilk ve orijinal (12 Eylül askeri müdahalesinin ardından hazırlanan ve 7 Kasım 1982’de halk oylamasıyla kabul edilen) biçimi, şu gelinen noktaya nazaran; Hak, hukuk, adalet ahlâkı, insani boyut ve “yönetimde istikrar = temsilde adalet” ilkesine çok daha yakın, yatkın ve uygundu. 1982 Anayasası’nda bugüne kadar 17 esaslı değişiklik yapıldı. Bu köklü değişiklik ve düzenlemelerle; geçici maddelerle birlikte, 1982 Anayasasının toplam 177 maddesinden 80'i değiştirildi, 3’ü yürürlükten kaldırıldı. Eklenen 3 geçici maddeden 2'si daha sonra Anayasa’dan çıkartıldı.
Geriye kalan bu!…
Her değişiklik, milli iradeye bir darbe vurdu ve demokrasiyi daha da geriye götürdü.
VAHİM BİR ALDATMACA:
Mevcut 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun değişik 37’nci maddesine göre siyasi partiler, ‘aday tespitini serbest, eşit, gizli oy, açık tasnif esasları çerçevesinde, tüzüklerinde belirleyecekleri usul ve esaslardan herhangi biri veya birkaçı ile yapabilir’!.. Hükmünde yer alan ‘serbest (hiçbir etki, telkin ve baskı altında kalmadan), eşit, gizli oy,’ ibaresi tamamen yalan, aldatmaca, uygulama imkânından vareste ve kandırmacadır.
OYSA!.. 1982 ANAYASASI NE DİYORDU..?..
1980 darbesinden sonra askerlerin hazırladığı SPK’nın ilk metninde aday belirleme kuralı, “siyasi partiler adaylarının listesi ve bunların listedeki sırası, o seçim çevresinde o siyasi parti üye kayıt defterine göre düzenlenen parti seçmen listesindeki bütün üyelerin ilçe seçim kurullarının yönetiminde serbestçe oy kullanacakları bir önseçimle tayin ve tespit edilir” biçimindeydi. (Anayasa'da 17 Mayıs 1987 tarihinde yapılan ilk değişiklikle 67, 75. ve 175. maddeler yeniden düzenlendi, Geçici 4. madde yürürlükten kaldırıldı. Değişik: 23.7.1995 -4121/5 md. ile 17.5.1987-3361/1 md.; 23.7.1995-4121/5 md.) Oysa bu hüküm, 1965 tarihli ilgili madde hükmünün, 1983 metninde doğru Türkçe yazılmış biçimidir. Demek oluyor ki, demokraside ilerlemek yerine sürekli bir gerileme sürecine girilmiş bulunulmakta..
TAHRİFAT VE TAHRİBAT
Demokrasi, adalet ahlâkı ve hukuk penceresinden bakıldığında; 1987’den günümüze Anayasa değişikliklerinin, millet iradesinin TBMM vasıtasıyla devlet idaresine yansıması bakımından, en uygun, ideal ve mükemmel hükümlerin kaldırılmış olduğu görülmektedir.
